Του Νίκου Κωτσικόπουλου

Από την αρχή της χρονιάς έχουν ήδη λήξει άλλες τρεις εκδόσεις εντόκων γραμματίων συνολικού ύψους 4 δις ευρώ, δύο εξάμηνες και μία τρίμηνης διάρκειας ύψους 4 δις ευρώ συνολικά και το δημόσιο έχει ανανεώσει το δανεισμό του.
Η ανανέωση της Τετάρτης, έγινε με επιτόκιο 2,5% δηλαδή αυξημένο από το επιτόκιο της έκδοσης του Νοεμβρίου που ήταν 2,15%, λόγω και της πίεσης που έχει ασκήσει η απόφαση της ΕΚΤ να δανείζονται οι ελληνικές τράπεζες, μέσω του μηχανισμού ELA.

Η πρώτη επόμενη λήξη εντόκου γραμματίου είναι στις 6 Μαρτίου, όταν θα λήξουν έντοκα γραμμάτια εξάμηνης διάρκειας και ύψους 1,4 δις ευρώ.

Συνολικά με βάση το δανεισμό με έντοκα γραμμάτια που έγινε πέρσι, λήγουν στη συνέχεια εκδόσεις, συνολικού ύψους 6,867 δις ευρώ.

Συνολικά απομένουν 5 εκδόσεις εντόκων ακόμα. Η πρώτη αναφέρθηκε ήδη.
Οι άλλες είναι οι εξής:

  • Στις 13 Μαρτίου, έντοκα τρίμηνης διάρκειας και ύψους 1,3 δις ευρώ.
  • Στις 14 Απριλίου εξάμηνα έντοκα γραμμάτια ύψους, 1,4 δις ευρώ.
  • Στις 8 Μαϊου, εξάμηνα έντοκα γραμμάτια ύψους,1,1375 δις ευρώ.
  • Στις 12 Ιουνίου, εξάμηνα έντοκα γραμμάτια ύψους 1,625 δις ευρώ.

Σημειώνεται ότι ο δανεισμός με έντοκα γραμμάτια δεν τελειώνει ποτέ. Υπάρχει πλαφόν δανεισμό για 15 δις ευρώ κάθε έτος. Έτσι κάθε φορά που λήγει ένα έντοκο γραμμάτιο, δεν εξοφλείται, αλλά ανανεώνεται με την έκδοση ισόποσου εντόκου γραμματίου, που διατηρεί το σύνολο του δανεισμού σταθερά στα 15 δις ευρώ, με βάση τις επιταγές της τρόικας, που επέβαλε το πλαφόν.

Η νέα ελληνική κυβέρνηση, θέλει να αυξήσει το πλαφόν αυτό κατά 8-10 δις ευρώ, για να καταφέρει να δανειστεί περισσότερα κεφάλαια από τις τράπεζες. Έτσι ώστε να ασκήσει μια διαφορετική πολιτική που θα επιτρέψει, τόσο τις απαραίτητες κοινωνικές δράσεις σε μία Ελλάδα που πλήττεται  από την ανθρωπιστική κρίση, όσο και να τονώσει την οικονομία με μεγαλύτερη κυκλοφορία χρήματος.

Να σημειωθεί ειδικά για το δεύτερο, πως οι πούροι μονεταριστές και συντηρητικοί, υποστηρίζουν πως, αν το δημόσιο αντλεί το ρευστό για να «ξοδεύει» εκείνο, αφήνει λιγότερα χρήματα στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Στην πράξη όμως, έχει αποδειχθεί από εδώ και πολλές δεκαετίες, πώς αν δεν δαπανήσει το δημόσιο σε μία κρίση, ΔΕΝ επενδύουν, ούτε δαπανούν οι ιδιώτες, συμβάλλοντας έτσι στην ισχυροποίηση του πτωτικού σπιράλ της οικονομίας.

Οι ιδιώτες τείνουν να αναβάλουν επενδύσεις και δαπάνες γιατί δεν βλέπουν γρήγορη επιστροφή των κεφαλαίων τους (break even) και ακολουθώντας την προτροπή «άσε θα πέσουν κι άλλο οι τιμές. Ουσιαστικά δημιουργούν μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία διαιωνίζοντας την ύφεση και την πτώση των τιμών, συλλέγοντας κεφάλαια που δεν ρίχνουν στην οικονομία. Τα φαινόμενο αυτό, αποκαλείται hoarding.