Του Κωνσταντίνου Πουλή
Η δικαιολογία του πρωθυπουργού ότι η Αριστερά δεν ασχολείται με τα αξιώματα δεν ξέρω καν αν είναι άξια ανασκευής. Προφανώς υπάρχουν πολλοί που δεν ασχολούνται με τα αξιώματα, αλλά τους λένε αναρχικούς και δεν αναλαμβάνουν την πρωθυπουργία της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποτιμά τη νοημοσύνη μας λέγοντας κάτι τέτοιο, και αυτό είναι το μόνο σοβαρό στοιχείο αυτής της ιστορίας.
Τι επιτυγχάνει μια δεξιά επιλογή; Προωθεί μήπως κανένα κλίμα εθνικής ενότητας; Αυτή την ενότητα ψάχνει ο κόσμος σήμερα; Να συμφιλιωθεί με το πελατειακό παρελθόν του κόμματος Καραμανλή; Αν το ζήτημα είναι να διεμβολίσει τη Νέα Δημοκρατία, δεν ξέρω τι θα πει αυτό, δεν είμαι καθόλου καλός στο κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ χειρότερη επιλογή από το να συμμαχείς με ένα κομμάτι κάποιου σάπιου πρώην κυβερνητικού σχηματισμού, με την ελπίδα να στραφεί κι εκείνος εναντίον ενός άλλου.
Αλλά όλα αυτά είναι υποθέσεις χωρίς ιδιαίτερη σημασία, μπορεί να είναι όλες ανυπόστατες, να οφείλονται στη δική μου πολιτική άγνοια. Μπορώ όμως να μείνω σε αυτά που ξέρω, με βάση τις δημόσιες δηλώσεις.
Η επίκληση μιας καταγέλαστης δικαιολογίας προκειμένου να ψηφίσεις τον Προκόπη Παυλόπουλο για οποιονδήποτε λόγο είναι προσβλητική προς τους ψηφοφόρους της Αριστεράς. Δεν ανήκω στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ανήκω σε αυτούς που έχουν χαμηλώσει πολύ τους τόνους της κριτικής, σεβόμενοι ότι αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπορέσει να επιμείνει περισσότερο από όσο θα περίμεναν οι περισσότεροι, ενάντια σε τεράστιες πιέσεις.
Ο μόνος άξιος συμβολισμός είναι να μην ποδοπατείς αυτά που εκπροσωπείς. Δεν ξέρω τι στο διάολο πιστεύουν οι επικοινωνιολόγοι, αλλά θέλω να πιστεύω ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο ηλίθιος. Όση Καισαριανή και όσο πολιτικό όρκο και να του δώσεις, πάντα θα καταλαβαίνει πού το πας, και θα φερθεί ανάλογα. Αυτό το «ανάλογα» μπορεί να είναι αρκετό για να παραμείνεις στην εξουσία, όπως έκαναν στο παρελθόν πολλοί άλλοι, χωρίς να τους θεωρούν οι ψηφοφόροι πρότυπα ηθικής και εντιμότητας. Αλλά θα είναι κρίμα να καταντήσει εκεί τόσο σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν υπάρχει κάτι που μου διαφεύγει εντελώς σε αυτή την επιλογή, πρόκειται απλώς για λάθος. Θετική συμβολική σημασία έχουν μόνο οι κινήσεις και τα πρόσωπα που ταιριάζουν στις αξίες που εκπροσωπείς. Όλα τα υπόλοιπα είναι συλλογισμοί κρυφοί, σκοτεινοί, αλλά προπαντός εντελώς αδιάφοροι.