Ο δημοσιογράφος της Wall Street Journal Χόλμαν Τζένκινς αναφερόμενος στον κυβερνητικό συνασπισμό κάνει λόγο για ομάδα μεμονωμένων πόλων με μικρή κυβερνητική εμπειρία που δεν έχει παρουσιάσει κάποιο εντυπωσιακό πλάνο για τη σωτηρία της χώρας.
Ειδικότερα για τον Αλέξη Τσίπρα ισχυρίζεται ότι «ο νέος ηγέτης της Ελλάδας και οι υπουργοί του συμπεριφέρονται ανόητα στην αναμέτρηση με την ΕΕ για το χρέος της (σ.σ. χώρας). Χλευάζουν τη Γερμανία, της ζητούν πολεμικές αποζημιώσεις, απειλούν ότι θα ανοίξουν τα σύνορα για τους Τζιχαντιστές και κάνουν επαφές με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Επίσης δεν έχουν παρουσιάσει ένα εντυπωσιακό, εναλλακτικό πλάνο για την ανάκαμψη της Ελλάδας, καθώς ως σοσιαλιστές αντιτίθενται στις ιδιωτικοποιήσεις και την απορύθμιση της αγοράς».
«Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε πως επιδιώκουν μια συνεκτική στρατηγική. Τους ενδιαφέρει τα μεγιστοποιήσουν τα πλεονεκτήματα για την κυβερνητική καριέρα τους. Συμπεριφέρονται σαν να πιστεύουν πως η Ευρώπη μπλοφάρει και τελικά θα τους δώσει λευκή επιταγή».
Ο αρθρογράφος της Wall Street Journal ξεκαθαρίζει πως η Ευρώπη δεν μπλοφάρει και πως απόψεις στα διεθνή ΜΜΕ αναφέρουν πως η ευρωζώνη μπορεί να επιβιώσει χωρίς την Ελλάδα, την ίδια στιγμή που Γαλλία και Ισπανία θα έβλεπαν με ευχαρίστηση μια τέτοια προοπτική, καθώς θα μειωνόταν έτσι το ριζοσπαστικό κύμα εντός των δικών τους χωρών.
«Και αν η Ευρώπη κάνει λάθος;» αφήνει μια πιθανότητα σφάλματος ο αρθρογράφος προσθέτοντας πως η ΕΚΤ μπορεί να τυπώσει χρήματα και να προσφέρει αυτό που δεν θα δώσουν οι ιδιώτες επενδυτές, αλλά δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της Ευρώπης. Ούτε να κρατήσει τους φιλόδοξους νέους που φεύγουν για το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη ή τη Σίλικον Βάλεϊ.
«Αν η Ελλάδα εξέλθει από το ευρώ και αποδειχθεί πως δεν ήταν μια απείθαρχη, ακραία χώρα, αλλά η αρχή του τέλους για το ευρωπαϊκό παιχνίδι; Αν αποδειχθεί, τελικά, πως η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει το έργο της επέκτασης και υποκρισίας; Ενδέχεται, δε, οι αγορές να διαβάσουν τις εξελίξεις ως εξής: η Ελλάδα είναι το πρότυπο για το πώς θα τελειώσει το ευρώ. Μπορεί να μην είναι ένα ελκυστικό μοντέλο, αλλά είναι ένα αναπόφευκτο».
Κατά τον ίδιο το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οι διαπραγματεύσεις για το χρέος, αλλά η έλλειψη ανάπτυξης και η αβεβαιότητα των καταναλωτών, των επιχειρήσεων, των φορολογούμενων για το πώς θα λυθεί το συνολικό πρόβλημα χρέους. Συνοψίζοντας το άρθρο του καταλήγει πως το Grexit δε θα προσφέρει κάτι στην Ευρώπη και προτείνει την ελάφρυνση χρέους και την αναμόρφωση της αγοράς ως πιο χρήσιμες επιλογές.
«Η αναχώρηση της Ελλάδας -που είναι όλο και πιο πιθανή- δεν θα λύσει τίποτα στην Ευρώπη. Αν φύγει η Ελλάδα θα είναι γιατί απέτυχε να αδράξει την ευκαιρία των μεταρρυθμίσεων που η υπόλοιπη Ευρώπη αρνείται να κατανοήσει. Μια πραγματική λύση θα ήταν να δοθεί στην Ελλάδα μια κάποια ελάφρυνση χρέους και σε αντάλλαγμα να προχωρήσει σε μια λογική αναμόρφωση υπέρ της αγοράς. Αυτό είναι κάτι που χρειάζεται η Ευρώπη».