του Δημήτρη Τσίρκα

Απ' τη στιγμή που κυκλοφόρησε το ηχητικό της τοποθέτησης Βαρουφάκη στον OMFIF μπορούμε πλέον να έχουμε μία καθαρή εικόνα για το περιβόητο (ή διαβόητο) σχέδιο του πρώην υπουργού. Φυσικά αυτό δεν περιελάμβανε ποτέ την υποκλοπή των ΑΦΜ των πολιτών, κάτι τέτοιο είναι ανόητο αφού το κράτος έχει πλήρη πρόσβαση στους ΑΦΜ, όπως και μία σειρά εταιρίες (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, τράπεζες κ.α.). Ο σχεδιασμός σφορούσε την χρησιμοποίηση του TAXISΝΕΤ για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού ηλεκτρονικού συστήματος πληρωμών, παρόμοιο με αυτό των τραπεζών. Κάθε ΑΦΜ θα συνδέονταν με έναν αποκλειστικό “λογαριασμό” με τον οποίο θα μπορούσε ο ιδιοκτήτης του να συναλλάσσεται με το κράτος ή με άλλους πολίτες και εταιρίες με αντίστοιχους λογαριασμούς.

Όπως δήλωσε ο Βαρουφάκης στην τελετή παράδοσης του υπουργείου στον Τσακαλώτο, αυτός εν μέρει ήταν ένας ανεξάρτητος σχεδιασμός που θα επέτρεπε στους πολίτες να κάνουν απευθείας συναλλαγές με το κράτος συμψηφίζοντας φόρους με οφειλές του δημοσίου προς αυτούς, μέσω ενός τέτοιου συστήματος. Από τη στιγμή όμως που υπήρχε άμεσος ο κίνδυνος εφαρμογής capital controls και παράλυσης του τραπεζικού συστήματος, ο Βαρουφάκης και η ομάδα του μελετούσαν τη γενίκευση του σε εναλλακτικό προς το τραπεζικό, ηλεκτρονικό σύστημα πληρωμών και συναλλαγών. Οι συνδεδεμένοι με κάθε ΑΦΜ λογαριασμοί θα πιστώνονταν με κάποιο παράλληλο νόμισμα (IOUs) που στην αρχή θα είχε αντίκρισμα σε ευρώ και σε περίπτωση Grexit θα μετατρέπονταν σε δραχμές. Έτσι θα μπορούσε να διατηρηθεί ή και ν' αυξηθεί η ρευστότητα στην οικονομία παρά την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων.

Τα περί “χακαρίσματος” σχετίζονται με το ότι ο φορέας που ελέγχει το λογισμικό του ΤΑΧΙSNET ελέγχεται απ' τη Γενική Γραμματεία Εσόδων που είναι “ανεξάρτητος” φορέας με επικεφαλής την Κ. Σαββαϊδου την οποία ο Βαρουφάκης θεωρεί άνθρωπο της τρόικας. Που σημαίνει πως είτε θα δημιουργούσε εμπόδια στην υλοποίηση του σχεδίου, είτε θα το διέρρεε στους πιστωτές που θα το ερμήνευαν ως μονομερή εισαγωγή παράλληλου νομίσματος απ΄την Ελλάδα. Μία επιπλέον αφορμή για να εξωθήσουν τη χώρα εκτός ευρώ. Έτσι, ο συνεργάτης του Βαρουφάκη σκόπευε να “χακάρει” τους κωδικούς του TAXISNET και να πάρει τον έλεγχο του συστήματος παρακάμπτοντας τη Σαββαίδου.

Φυσικά το σχέδιο έχει μία σειρά προβλήματα. Τεχνικά – οι servers του TAXIS είναι πολύ μικροί (κατά τη διάρκεια υποβολή δηλώσεων, όταν μπαίνουν ταυτόχρονα 200.000 χρήστες το σύστημα καταρρέει) και δύσκολα θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη διεξαγωγή έως και εκατομμυρίων ταυτόχρονων συναλλαγών που προέβλεπε ένας τέτοιος σχεδιασμός. Επίσης, η ασφάλεια του συστήματος είναι ερωτηματικό και σίγουρα δεν συγκρίνεται με αυτή των ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών. Και βέβαια υπάρχουν προβλήματα οικονομικής φύσεως που συνδέονται με την εμπιστοσύνη του κόσμου στο παράλληλο νόμισμα, το αν και πόση αξία θα έχανε πχ, σε σχέση με το ευρώ. Τέλος, τι αντίκτυπο θα είχε η εφαρμογή του στην παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη.

Όλα αυτά βέβαια δεν ήταν μέρος κάποιου καταχθόνιου σχεδίου να βγει η χώρα απ' το ευρώ. Όπως αποκάλυψε ο οικονομολόγος Γκάλμπρεϊθ, με απόφαση Τσίπρα, είχε συγκροτηθεί απ' τον Δεκέμβρη, μία ολιγομελής ομάδα, με επικεφαλής τον ίδιο, που μελετούσε τρόπους αντίδρασης της Ελλάδας σε περίπτωση που οι πιστωτές πίεζαν, κλείνοντας τις τράπεζες (όπως έγινε) ή την εξωθούσαν εκτός κοινού νομίσματος. Δεν ήταν δηλαδή προετοιμασία εξόδου απ' το ευρώ αλλά το αντίθετο. Σε περίπτωση βέβαια που ένα τέτοιο ενδεχόμενο καθίστατο αναπόφευκτο με ευθύνη τον πιστωτών, το σχέδιο Βρουφάκη θα διευκόλυνε το πέρασμα στη δραχμή. Οπότε οι κραυγές διαφόρων περί “παρακρατικού” μηχανισμού και εθνικής προδοσίας που απαιτούν την παρέμβαση της δικαιοσύνης, είναι αστείες ή κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. Τώρα, για ποιο λόγο ο Βαρουφάκης αποκάλυψε αυτόν τον αμυντικό σχεδιασμό σε ένα φόρουμ που αποτελείται από μεγαλοεπενδυτές και διαχειριστές hedge funds, μόνο ο ίδιος το ξέρει. Σίγουρα δεν ήταν μία σοβαρή κίνηση εκ μέρους του.