Η πρόταση του ΟΗΕ έγινε μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, με διακοπές, μεταξύ των δύο πλευρών. Αντιπρόσωποι όμως από την Τρίπολη έχουν ήδη αντιδράσει στην ονομασία της κυβέρνησης ενότητας γιατί ήθελαν περισσότερες τροποποιήσεις της αρχικής συμφωνίας.
 
Η Δύση πιέζει και τις δύο πλευρές να δεχθούν την πρόταση του ΟΗΕ, φοβούμενες ότι η βία έχει επιτρέψει στους τζιχαντιστές να εξαπλώσουν τον έλεγχό τους στη Λιβύη και στους διακινητές μεταναστών να εκμεταλλευτούν το χάος.

Νωρίτερα,ο απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Λιβύη, Μπερναρντίνο Λεόν, μιλώντας σε δημοσιογράφους στη μαροκινή πόλη Σκχιράτ, όπου εδώ και βδομάδες γίνονται οι διαπραγματεύσεις αξιωματούχων του ΟΗΕ με Λίβυους «κοσμικούς» και ισλαμιστές αξιωματούχους, επέμεινε πως «δεν υπάρχει ανάγκη» για τροποποίηση του τελικού ειρηνευτικού σχεδίου, στηρίζοντας τις ελπίδες του στις πιέσεις που αναμένεται να ασκήσουν, εκ νέου αύριο, στις λιβυκές αντιπροσωπείες ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι, ο ΓΓ του ο ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν και άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι στη διάρκεια συνεδρίασης υψηλού επιπέδου στην έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη με στόχο την άμεση συγκρότηση λιβυκής «κυβέρνησης ενότητας» ενώ η χώρα εξακολουθεί να παραπαίει στο χάος που προκάλεσαν οι επεμβάσεις δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Τέσσερα χρόνια μετά την πτώση του Μοαμάρ Καντάφι, η Λιβύη οδηγήθηκε σε πόλεμο μεταξύ των κυβερνητικών, με την εκλεγμένη βουλή, και αυτών που αυτοανακηρύχθηκαν ηγέτες και εγκαταστάθηκαν στην Τρίπολη, προσπαθώντας να αποσπάσουν τον έλεγχο της χώρας.

Αξίζει να αναφερθεί ότι στις 7 Ιουλίου 2012 το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, που κυβερνά από τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη οργάνωσε δημοκρατικές εκλογές για ένα 200μελές Γενικό Εθνικό Κογκρέσο που αντικατέστησε το Συμβούλιο. Αποστολή της Συνέλευσης ήταν η εκλογή ενός πρωθυπουργού και η διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών το 2013. Η ΕΕ είχε ξεκινήσει από τότε να ασκεί πιέσεις για σχεδιασμό συντάγματος και υποστήριξε τη μετάβαση σε ένα νέο καθεστώς. Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 25 Ιουνίου 2014.