Στις αρχές Ιουνίου, εκδόθηκε η πρώτη απορριπτική απόφαση σε β΄ βαθμό του αιτήματος ασύλου του Σύρου πρόσφυγα από την ΙΑ Κανονική Επιτροπή Προσφυγών, η οποία έκρινε απαράδεκτη την αίτηση ασύλου του, επί τη βάσει εφαρμογής, για τον συγκεκριμένο πρόσφυγα, της έννοιας της «ασφαλούς τρίτης χώρας» ως προς την Τουρκία. 

Κατά των δύο αυτών αποφάσεων – ασύλου και απέλασης ασκήθηκαν από την Νομική Υπηρεσία της ΜΚΟ  «Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες» αιτήσεις ακύρωσης και αναστολής και με αίτημα προσωρινής αναστολής ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς και του Διοικητικού Πρωτοδικείου Μυτιλήνης αντίστοιχα.

Πριν την ανωτέρω προσωρινή αναστολή της απέλασης του πρόσφυγα στην Τουρκία (28-7-2016) από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Μυτιλήνης, είχε προηγηθεί η απόρριψη από το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά, στις 4-7-2016,  της αίτησης αναστολής εκτέλεσης της απόφασης, επί του αιτήματος ασύλου του, της ΙΑ΄ Κανονικής Επιτροπής Προσφυγών.

Με την απορριπτική του απόφαση το Δικαστήριο έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι οι λόγοι που προέβαλε ο πρόσφυγας σχετικά με την εν γένει εφαρμογή στην Τουρκία της Σύμβασης της Γενεύης, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων δεν είναι προδήλως βάσιμοι, έλαβε δε επίσης υπ’ όψιν του – όπως και η Επιτροπή Προσφυγών- την από 5-5-2016 επιστολή του Γενικού Διευθυντή Μετανάστευσης της ΕΕ προς τις ελληνικές αρχές, σύμφωνα με την οποία στην Τουρκία παρέχεται επαρκής προστασία για τους πρόσφυγες, ισοδύναμη με αυτή της Σύμβασης της Γενεύης και ότι τηρείται η αρχή της μη επαναπροώθησης.

Στην  ανωτέρω επιστολή συνεκτιμώνται και αξιολογούνται θετικά επίσης οι « εγγυήσεις», που δόθηκαν από την Τουρκία στις 12 και 24 Απριλίου 2016,  σχετικά με τους Σύρους και μη- Σύρους πολίτες καθώς και η «δέσμευση» της Τουρκίας να επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον τακτικό έλεγχο της κατάστασης των επιστραφέντων προσφύγων.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι του Σύρου πρόσφυγα επικαλέστηκαν ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, μεταξύ άλλων, την έλλειψη ουσιαστικών και διαδικαστικών εγγυήσεων προστασίας των προσφύγων στην Τουρκία, τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, τη μη τήρηση της αρχής της μη επαναπροώθησης και την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που λαμβάνουν χώρα εκεί, όπως αυτές έχουν καταγραφεί σε δηλώσεις, εκθέσεις και κείμενα ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών και ΜΚΟ τόσο πριν όσο και μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.

Υπενθυμίζεται πως το TPP είχε εγκαίρως ενημερώσει για την υπόθεση και το ιστορικό της απόφασης. Δείτε Εδώ και Εδώ