Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Είναι killer. Killer της πολιτικής. Διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας πολιτικός για να μεσουρανήσει: αμοραλισμό, πολιτικαντισμό, σχέδιο και πλάνο για προσωπική αναρρίχηση. Ένας αριβίστας της πολιτικής που τα θυσιάζει όλα στην ανέλιξή του. Παλιούς συντρόφους, μέντορες, ιδέες, αξίες, ακόμα και την αισθητική.
Θα βάλει κράνος εργοταξίου, θα φορέσει στρατιωτικά τζάκετ, θα πετάξει με στρατιωτικό αεροπλάνο, θα κόψει κορδέλες, θα αλλάξει θέσεις από το ίδιο βήμα (ΔΕΘ) πηγαίνοντας 180 μοίρες αντίθετα, θα εγκαινιάσει νοσοκομεία και δρόμους υπό κατασκευή (Χρυσοχοϊδης style), θα αποκλείσει με ΜΑΤ το Μαξίμου (Σαμαράς style), θα έχει απίστευτο αριθμό από σεκιούριτι (όταν πριν κυκλοφορούσε μόνος), θα ερωτοτροπεί με τους σοσιαλδημοκράτες, θα αλλάξει ρητορική, θα «κλέψει» επιχειρήματα των προηγουμένων, θα βαπτιστεί πολιτικός της δεκαετίας του 60 κ.ο.κ.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε για να μείνει. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό.
Έπρεπε να το καταλάβουμε από τότε, Μάιος 2012 ακόμα, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, Μαΐου και Ιουνίου, που πρότεινε για μεταβατικό πρωθυπουργό τον Γεράσιμο Αρσένη!
Μάλλον δεν μεταλλάχθηκε ο Τσίπρας. Έτσι πρέπει να ήταν από τότε. Και τους (μας) κορόιδεψε όλους. Δεν καταλάβαμε τίποτε. Ιδού λοιπόν τώρα.