Οι δράστες του εμπρησμού, που σημειώθηκε τη νύχτα της 25ης προς την 26η Αυγούστου 2005, δεν βρέθηκαν ποτέ. Η δίκη αφορούσε την εγκληματική αμέλεια δύο εταιρειών, της διαχειρίστριας και μιας κατασκευαστικής που είχε πραγματοποιήσει εργασίες συντήρησης στο κτίριο, το οποίο βρισκόταν στη λεωφόρο Βενσάν-Οριόλ, στα νότια του Παρισιού.
Στο ετοιμόρροπο κτίριο κατοικούσαν περίπου 130 άνθρωποι, όλοι τους αφρικανικής καταγωγής, κυρίως από το Μάλι, τη Σενεγάλη, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γκάμπια. Η μεγάλη πλειοψηφία -σχεδόν 100 από τους ενοίκους- ήταν παιδιά.
Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για εμπρησμό αλλά οι έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών δεν κατέληξαν πουθενά. Έριξαν όμως φως στις σοβαρές παραλείψεις που ευνόησαν τη γρήγορη εξάπλωση της φωτιάς. Οι τοίχοι του κλιμακοστασίου ήταν καλυμμένοι με εύφλεκτο κοντραπλακέ που μετέτρεψαν το κτίριο σε φέρετρο. Η επένδυση αυτή είχε γίνει για να προστατευτούν τα μικρά παιδιά από το μόλυβδο που υπήρχε στους τοίχους του πεπαλαιωμένου κτιρίου, ώστε να μην δηλητηριαστούν. Αποκαλύφθηκε επίσης ότι δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο ασφαλείας, δεν υπήρχαν πυροσβεστήρες, ούτε κάποιες οδηγίες για την εκκένωση σε περίπτωση πυρκαγιάς