Οι ερευνητές του γερμανικού Πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν και της εταιρείας βιοτεχνολογίας Sanaria Inc, με επικεφαλης τον καθηγητή Πέτερ Κρέμσνερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, δοκίμασαν το πειραματικό εμβόλιο -με την ονομασία Sanaria PfSPZ-CVac- σε 67 υγιείς εθελοντές και διαπίστωσαν ότι δεν έχει σοβαρές παρενέργειες.

Ωστόσο, χρειάζεται περαιτέρω βελτίωση του εμβολίου, προτού ληφθεί οριστική απόφαση κατά πόσο είναι όντως κατάλληλο προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ πρόγραμμα εμβολιασμών για την πρόληψη της ελονοσίας.

Οι έως τώρα προσπάθειες ανάπτυξης ενός εμβολίου για τη συγκεκριμένη νόσο, οι οποίες έχουν πετύχει τα μεγαλύτερα επίπεδα προστασίας, έχουν βασισθεί σε αδρανή ή εξασθενημένα κύτταρα του παράσιτου (πλασμώδιου) που προκαλεί την ελονοσία, προκειμένου αυτά να ενεργοποιήσουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού που εμβολιάζεται.

Το νέο εμβόλιο είναι πιο δραστικό, καθώς χρησιμοποιεί ζώντα και πλήρως ενεργά παράσιτα, σε συνδυασμό μαζί με ένα φάρμακο κατά της ελονοσίας (τη χλωροκίνη) για να τα καταπολεμά. Οι ερευνητές χορήγησαν στους εθελοντές διάφορες δόσεις του νέου εμβολίου και, στη συνέχεια, οι 67 συμμετέχοντες μολύνθηκαν με το ίδιο στέλεχος της ελονοσίας που χρησιμοποιείτο στο εμβόλιο.

Στις μεγαλύτερες δόσεις σε εννέα άτομα, με συχνότητα μία δόση ανά τέσσερις εβδομάδες, το εμβόλιο πέτυχε προστασία έως 100% για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα εβδομάδων μετά την τρίτη και τελευταία δόση. Το εμβόλιο με την ίδια δόση, αλλά χορηγούμενο σε πιο συχνά διαστήματα (μία δόση ανά πενθήμερο), παρείχε προστασία 63% σε πέντε από τα οκτώ άτομα που δόθηκε.

Οι επιστήμονες θα κάνουν τα επόμενα χρόνια νέες μεγαλύτερες κλινικές δοκιμές στην Αφρική για να δουν πόσο αποτελεσματικό είναι το εμβόλιο σε διαφορετικούς πληθυσμούς και σε διαφορετικές μορφές (στελέχη) της ελονοσίας, καθώς και πόσο μπορεί να διαρκεί η προστασία του.

Τα διάφορα παράσιτα της ελονοσίας μεταδίδονται από το τσίμπημα του θηλυκών κουνουπιών του είδους Anopheles. Το παράσιτο Plasmodium falciparum ευθύνεται για τις περισσότερες λοιμώξεις της νόσου και σχεδόν για όλους τους θανάτους διεθνώς.

Μετά τη λοίμωξη, το παράσιτο αναπαράγεται στο ήπαρ του ασθενούς, όπου όμως το φάρμακο χλωροκίνη αδυνατεί να δράσει. Η ελονοσία εκδηλώνεται όταν το παράσιτο φεύγει από το ήπαρ και εισέρχεται στο αίμα μέσω του οποίου εξαπλώνεται.

Σημειώνεται ότι η αναζήτηση αποτελεσματικού εμβολίου έχει μια ιστορία άνω του ενός αιώνα. Ένα τέτοιο εμβόλιο θα θέσει υπό έλεγχο τη νόσο και θα προστατεύει τους ταξιδιώτες στις επικίνδυνες περιοχές.