του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Είπαν λοιπόν στο ΒΗΜΑ να αφιερώσουν το κύριο άρθρο της Κυριακής στο καινούργιο τους αφεντικό. Κι έγραψαν ένα κείμενο που δεν θα το έγραφε (τόσο υπερβολικά) ούτε καν ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
«Ο νέος ιδιοκτήτης κ. Ευάγγελος Μαρινάκης είναι εφοπλιστής, απόλυτα εξωστρεφής, όπως επιβάλλουν οι ναυτιλιακές δραστηριότητες που ασκεί, ζυμωμένος σε καθαρά ανταγωνιστικό περιβάλλον, έχει παράσταση του σύγχρονου κόσμου και οραματίζεται έναν οικονομικά υγιή εκδοτικό οργανισμό – τη μόνη συνθήκη που εγγυάται πραγματικά την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης – και ικανό να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στις απαιτήσεις των καιρών μας» γράφουν.
Και συνεχίζουν: «Επιπλέον, δεν ασκεί άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα, δεν είναι εργολάβος, ούτε προμηθευτής του Ελληνικού Δημοσίου, δικαιούται με άλλα λόγια να δηλώνει υπέρμαχος της πολυφωνίας και της ανεξάρτητης, ελεύθερης έκφρασης».
Δεν θα συνεχίσω, την κολακεία άλλωστε πολλοί αγάπησαν τον κόλακα όμως ουδείς. Αναρωτιέμαι απλώς για κάτι. Εντάξει, «δικαιούται να δηλώνει υπέρμαχος της πολυφωνίας και της ανεξάρτητης, ελεύθερης έκφρασης» ο Βαγγέλης Μαρινάκης, να το δεχτούμε. Το δηλώνει όμως κιόλας; Ρητορικό το ερώτημα ειδικά όταν είσαι ό,τι δηλώνεις.