«Η προγιαγιά μου η Κατίνα ήταν το έβδομο παιδί μιας οικογένειας που ζούσε στο Εγγελοζονήσι, ένα νησάκι απέναντι από την Σμύρνη. Η μητέρα της είχε μεγάλα κορίτσια της παντρειάς, όταν γέννησε την Κατίνα.
 
Μηνών μωρό ακόμα ήταν η προγιαγιά μου όταν ακούστηκε η φωνή: «Οι Τούρκοι πάτησαν στο νησί!» Τρομοκρατημένη η μάνα, τρέχει να ειδοποιήσει στα αμπέλια τα μεγάλα της παιδιά και όλοι μέσα στον πανικό ξεκινούν για τα καΐκια για να σωθούν. Μπαίνοντας, ένας της γιος λέει: «πού είναι το μωρό;» Η μάνα έντρομη φωνάζει: «Ωχ, το ξέχασα στην κούνια!» Έτρεξαν τα παλικάρια και τελικά το έφεραν στο καΐκι.
 
Το μωρό αυτό έζησε χάρη στις άλλες γυναίκες που το θήλαζαν, γιατί η μάνα του (η προγιαγιά μου) είχε πάθει ναυτία και αρρώσταινε. Οι πρόσφυγες αυτοί έφτασαν στη Χίο. Μετά τους πήγαν στον Πειραιά και μετά κατέληξαν στο Βόλο. Όταν ηρέμησαν τα πράγματα επέστρεψαν στο Εγγλεζονήσι το οποίο όμως αναγκάστηκαν να αφήσουν οριστικά το 1922 με την καταστροφή της Σμύρνης.»

Τη σχολική χρονιά 2013-2014 η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σε συνεργασία με την Επιτροπή Ευαισθητοποίησης Νέων διοργάνωσε τον 19ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό με θεματολογία σχετική με τους πρόσφυγες. Μέσα από τον μαθητικό διαγωνισμό με θέμα «Θα πω την ιστορία σου» μαθητές και σχολεία από όλη την Ελλάδα κλήθηκαν να αφηγηθούν την ιστορία ενός πρόσφυγα και της οικογένειάς του, στη σύγχρονη ή παλαιότερη εποχή, προκειμένου να αναδειχθούν οι προσωπικές ιστορίες που κρύβονται πίσω από τα στατιστικά του πολέμου και των διώξεων. Το παραπάνω κείμενο ανήκει σε έναν από τους μαθητές που διακρίθηκαν στο Διαγωνισμό. Μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα του Διαγωνισμού στην ιστοσελίδα της Ύπατης Αρμοστείας εδώ