του Θάνου Καμήλαλη
Η διαδικασία την Τρίτη στη δίκη της Χρυσής Αυγής ήταν πολύ σύντομη αλλά σίγουρα περιεκτική. Αντιγράφουμε από το Golden Dawn Watch την παρέμβαση της προέδρου:
«Λοιπόν, δύο θεματα θα μας απασχολήσουν. Η κα Εισαγγελέας είπε ότι από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι αν αφεθούν ελεύθεροι είναι πιθανό να διαπράξουν νέα εγκλήματα. Ειδικότερα ανέφερε ότι τα ποινικα μητρώα των βουλευτών είναι λευκά πλην του Μιχαλολιάκου που καταδικάστηκε το ’79, και των Αλεξόπουλου, Γρέγου, Μπούκουρα, Μίχου που έχουν καταδικαστεί για ήσσονος σημασίας πράξεις. Στη συνέχεια ανέφερει ότι έχουν λευκό ποινικό μητρώο και οι κατωτέρω: Άγγος, Αναδιώτης, Δήμου, Δασκαλάκης, Καζαντζόγλου, Κομιανός, Κορκοβίλης, Μαρίας, Μιχάλαρος, Μπαρέκας, Πατέλης, Παπαδόπουλος, Πόπορη, Σκάλκος, Σταμπέλος, Τσαλίκης, Χατζηδάκης.
Παρέλειψε όμως να αναφερθεί και στους κατηγορούμενους που όπως προκύπτει από τα ποινικά μητρώα έχουν καταδικαστεί και σε ποινές καθείρξεως και είναι οι ακόλουθοι: Λιακόπουλος, Στεργιόπουλος, Σιατούνης, Στράτος, Αγριογιαννης, έχουμε ποινή κάθειρξης και για ληστεία και υπεξαίρεση. Χρυσαφίτης, Καλαρίτης, Ευγενικός, Τσακανίκας. Νικ. Τσορβάς, Παπαβασιλείου και κάποιες που θα μπορούσε να τις πει κανείς ήσσονος αξίας. Κατά τούτο κρίνει το δικαστήριο ότι πρέπει να συμπληρωθεί η εισαγγελική πρόταση.»
Το «παρέλειψε όμως να αναφερθεί» θα μπροούσε να μεταφραστεί πολύ εύκολα και ως «αποσιώπησε», ενώ η πρόεδρος, διακριτικά αλλά ξεκάθαρα, εξέθεσε την εισαγγελέα για την «προχειρότητα» (sic) της χθεσινής της πρότασης. Στον διάλογο που ακολούθησε για το συγκεκριμένο θέμα, η εισαγγελέας προσπάθησε να αποσαφηνίσει τι εννοεί, κάνοντας, υπό την πίεση της παρέμβασης της προέδρου, ξεκάθαρο το τι ακριβώς δεν μας είπε τη Δευτέρα:
Πρ.: Το θέμα δεν το έθεσα εκεί. Ακόμα και για αυτούς που έχουν κάθειρξη δεν έχουμε πρόταση!
Εισ.: Εγω αναφέρομαι σε αυτούς που έχουν λευκό ποινικό μητρώο…
Πρ.: Για τους άλλους τι προτείνετε;
Εισ.: Το είπα ότι δεν έχουν λευκό ποινικό μητρώο, ότι έχουν εκτίσει ποινές κάθειρξης, έχουν αποφυλακιστεί και τηρούν τους όρους που τους έχουν επιβληθεί.
Πρ.: Ναι… Άρα και η πρότασή σας ειναι και για τους υπόλοιπους που είπα;
Eισ.: Ανέφερα αποκλειστικά αυτούς που είχαν λευκό, τους άλλους εννοείται ότι δεν είχαν, Αγριογιάννης, Στεργιόπουλος, Λιακόπουλος που έχουν ποινές κάθειρξης, έχουν βγει & τηρούν τους όρους.
Πρ.: Άρα η πρότασή σας και για αυτούς είναι να ανασταλεί παρά τις ποινές που έχουν και για το ύποπτο φυγής;
Εισ.: Να ανασταλεί ναι.
Πρ: Άρα, κε γραμματέα, να καταχωρηθεί, για όλους λοιπόν αυτούς προτείνετε να ανασταλεί παρά τις ποινές κάθειρξης [επαναλαμβάνει] σημειώστε [προς γραμματέα] αυτή είναι η συμπλήρωση της κα Εισαγγελέα.
Γενικά, το «εγώ εννοούσα αυτό και όχι το άλλο» είναι σχόλιο το πολύ για τηλεπαράθυρο, αλλά σίγουρα όχι για μία σοβαρή και εμπεριστατωμένη εισαγγελική πρόταση. Όπως σχολίασε ο δικηγόρος, Κώστας Παπαδάκης, από την Πολιτική Αγωγή, αυτή τη στιχομυθία αποκαλύπτει ότι «έντεκα από τους καταδικασθέντες είχαν και προηγούμενες αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις για κακουργήματα όπως προέκυψε από τα ποινικά τους μητρώα, πράγμα το οποίο η εισαγγελέας αποσιώπησε στη χθεσινή της αγόρευση που ζήτησε να δοθούν σε όλους ανασταλτικά αποτελέσματα για τις εφέσεις». Μάλιστα, μεταξύ των καταδικασθέντων με όχι λευκό ποινικό μητρώο που «ξέχασε» η εισαγγελέας και έπειτα είπε απλά ότι «έχουν βγει και τηρούν τους όρους» είναι και οι καταδικασθέντες δολοφόνοι του Σαχζάτ Λουκμάν, Λιακόπουλος και Στεργιόπουλος.
Το δεύτερο ζήτημα που προέκυψε από χθες και έθεσε η Πρόεδρος αφορά τη μη αναφορά σε παραβίαση των περιοριστικών όρων από τον Γιάννη Λαγό, ο οποίος κρίθηκε ως μη ύποπτος φυγής από την εισαγγελέα, παρά το γεγονός ότι και έχει φύγει ήδη στις Βρυξέλλες και έχει κάνει ξεκάθαρο με δήλωσή του πλέον ότι «δεν αναγνωρίζει το δικαστήριο». Η κ.Λεπενιώτη ζήτησε να βρεθεί αν υπάρχει βούλευμα που να αναφέρει ότι ο Λαγός παραβίασε τους όρους. Η υπεράσπιση του καταδικασμένου χρυσαυγίτη προσπάθησε «να βοηθήσει το δικαστήριο», αναφέροντας ένα βούλευμα του 2019, με το οποίο δόθηκε η δυνατότητα στον Λαγό, με πολύ αυστηρούς όρους, να ταξιδεύει στο εξωτερικό λόγω της εκλογής του στο Ευρωπαϊκό Κονοβούλιο.
Πρ: Δηλαδή δεν υπαρχει βούλευμα λέτε όπου φαίνεται να έχει παραβιάσει τους όρους διαμονής
Συνήγορος Λαγού: Υπάρχει μεταγενέστερο βουλευμα του 2019 που λεει οτι δεν εχουν παραβιαστεί οι όροι.
Ο συνήγορος ανέφερε το επίθετο «μεταγενέστερο», γιατί βούλευμα όπου αναφέρεται η παραβίαση περιοριστικών όρων, τρεις φορές, υπάρχει και είναι το 1184/2015 του Συμβουλίου Εφετών, «με πρόταση μάλιστα του αναπληρωτή εισαγγελέα κυρίου Κωσταρέλλου» όπως θύμισε ο δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής, Θανάσης Καμπαγιάννης. Ο Λαγός επέστρεψε ξανά στη φυλακή τον Ιούλιο του 2015 και αποφυλακίστηκε δύο μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο. Επομένως το βούλευμα που επικαλείται η πλευρά Λαγού λαμβάνει υπόψιν μόνο το διάστημα από τη δεύτερη προφυλάκιση και έπειτα, αλλά και εκδόθηκε υπό τις ιδιαίτερες περιστάσεις της εκλογής του ως ευρωβουλευτή.
Το πώς θα τα κρίνει το δικαστήριο τελικά όλα αυτά βέβαια θα φανεί τις επόμενες μέρες και οποιοσδήποτε πανηγυρισμός ή ανακούφιση μετά τα χθεσινά είναι σίγουρα πρόωρος. Έχουν σημασία όμως, γιατί προέκυψε μία απόδειξη και ένα σοβαρό ερώτημα: Το πρώτο είναι ότι η κριτική στην εισαγγελέα και η μαζική αντίθεση στην πρότασή της που εκδηλώθηκε εξαρχής, δεν είναι απλά και μόνο «ιδεολογική», λόγω ενός «τυφλού» αιτήματος καταδίκης ή στοχοποίηση ή κακώς εννοούμενο «λαϊκό δικαστήριο» και τον «όχλο» όπως θα το πουν οι φιλελέ του «αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της». Εκφράζεται με συγκεκριμένα στοιχεία, αποδεικτικό υλικό μείζονος σημασίας μέσα από τη δίκη αλλά και τον πρότερο βίο των χρυσαυγιτών, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει στους υποστηρικτές τους, που αποθεώνουν την Οικονόμου.
Το δεύτερο είναι η απορία του «τι συμβαίνει σε υποθέσεις δικαιοσύνης μικρότερης δημοσιότητας». Έχουμε μία εισαγγελέα εδώ που κατηγορείται, άμεσα και ξεκάθαρα από την Πολιτική Αγωγή και έμμεσα πλέον και από την έδρα ότι αποσιώπησε κρίσιμα στοιχεία κατά τη διάρκεια της πρότασής της, σε μία δίκη την οποία παρακολουθεί όλη η Ελλάδα. Αυτό αφενός προσωποποιεί την ατιμωρησία που απολάμβαναν οι χρυσαυγίτες επί δεκαετίες, αφετέρου όμως ξεφεύγει από τη συγκεκριμένη εισαγγελέα και θέτει πολύ σοβαρά ερωτήματα για την συμπεριφορά ατόμων του κρατικού μηχανισμού σε στιγμές που οι πολίτες «δεν κοιτούν». Δεν είναι βέβαια ότι δεν το ξέρουμε ή ότι δεν καταγράφεται κατά καιρούς. Αλλά είναι μία απόδειξη.
Σε αυτό το σημείο, τα πρόσωπα δεν έχουν σημασία. Δεν είναι η Οικονόμου και η Λεπενιώτη, αλλά αντικρουόμενες πλευρές μέσα στις αντιφάσεις του κρατικού μηχανισμού. Μέσα σε αυτόν, υπάρχει πάντα η πλευρά που δρα στο σκοτάδι, συχνά λέγεται «βαθύ κράτος» και μακάρι αυτή η δίκη να έχει λάβει αρκετό φως για να αποτρέψει την παραπόίηση των πραγματικών στοιχείων μέχρι τέλους. Κι έπειτα, παρά το γεγονός ότι η δίκη της Χρυσής Αυγής θα έχει περάσει στην Ιστορία, να υπάρχει το απαραίτητο ενδιαφέρον και αντίδραση ώστε οι νομικές ακροβασίες, τα ψέματα και η απόκρυψη στοιχείων από τις κάθε είδους «αρχές» να βγαίνουν στην επιφάνεια, με το άιτημα για δικαιοσύνη πάντα μπροστά.