Του Θεόδωρου Κουτσαύτη
Πολύ γρήγορα το μυαλό όλων μας πήγε στα γεγονότα του Γενάρη και όταν επιτέλους το ραδιόφωνο άρχισε να επιβεβαιώνει τις επιθέσεις ακολουθήσαμε τις επίσημες οδηγίες που ζητούσαν από τους πολίτες να μείνουν μέσα. Κλειδωθήκαμε στο εστιατόριο και περιμέναμε. Πρώτο μέλημα μας ήταν να βεβαιωθούμε πως όλοι οι άνθρωποι μας ήταν καλά. Δεδομένου των σημείων επίθεσης, στους πιο δημοφιλείς δρόμους του Παρισιού για νυχτερινή έξοδο, ανακαλύψαμε σύντομα πως ένας γνωστός συνεργάτιδας μας ήταν στο νοσοκομείο μετά από τραυματισμό από σφαίρα.
Πολλοί θαμώνες μπαρ προτίμησαν να διανυκτερεύσουν στα μπαρ και εστιατόρια όπου είχαν βγει. Εχθές το βράδυ, όταν κατά τις 02:00 τα ξημερώματα διέσχισα το Παρίσι με αυτοκίνητο οι δρόμοι ήταν έρημοι, με αυξημένη αστυνομική και στρατιωτική παρουσία. (οι Παριζιάνοι έχουν συνηθίσει στην παρουσία στρατιωτών σε κομβικά σημεία της πόλης όπως κεντρικούς σταθμούς και μνημεία από το 2001).
Εντυπωσιακό ήταν το κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράστασης που επικράτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου με το hashtag #PorteOuverte (Ανοιχτή Πόρτα) οι Παριζιάνοι πρόσφεραν να φιλοξενήσουν όσους δεν είχαν τρόπο να γυρίσουν σπίτι τους. Σχετικά με την σημερινή ήμερα η δήμαρχος Παρισιού έχει παρακαλέσει τους κατοίκους να μείνουν στα σπίτια τους, τα σχολεία και πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά όπως και πολλοί σταθμοί μετρό κοντά στα σημεία των επιθέσεων στο κέντρο του Παρισιού.
Επικρατεί σιωπή στο Παρίσι. Φόβος. Οι αναμνήσεις του τετραήμερου του Γενάρη είναι ακόμα νωπές, και ο κόσμος φοβάται ότι αυτές οι επιθέσεις μπορεί να είναι μόνο η αρχή. Αυτό που είναι πιο τρομακτικό σχετικά με τις επιθέσεις του Γενάρη, είναι η φαινομενική τυχαιότητα στην επιλογή των στόχων. Τον Γενάρη η επίθεση έγινε εναντίον συμβόλων (το σατιρικό περιοδικό και το εβραϊκό σούπερ μάρκετ) ενώ την Παρασκευή οι στόχοι, εκτός του Stade de France, μοιάζουν τυχαίοι. Ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί πολύ περισσότερο αυτή τη φορά, γιατί η φρίκη εισέβαλε στην καθημερινότητα του με τον πιο βίαιο τρόπο και θύματα ήταν καθημερινοί άνθρωποι που απλά βγήκαν μια Παρασκευή βράδυ έξω να διασκεδάσουν.
Οι στόχοι ήταν σε πολύ δημοφιλείς περιοχές, σε αναλογία με την Αθήνα θα ήταν σαν να γινότανε τρομοκρατικό χτύπημα στο Ψυρρή. Η επίθεση δηλαδή εκλαμβάνεται από πολλούς ως επίθεση εναντίον του πληθυσμού και όχι ως μια συμβολική επίθεση ενάντια στη Γαλλία. Αυτό τρέφει και μια δεύτερη στάση ανθρώπων που επιμένουν να μην αφήσουν τα γεγονότα να επηρεάσουν την καθημερινότητα τους και δεν θέλουν να ενδώσουν στο φόβο.