Συνέντευξη στον Γιώργο Ρήγα
ΓΡ: Πες μας λίγα πράγματα για τον εαυτό σου. Που ζεις και για ποιον οργανισμό εργάζεσαι; Οι συνάδελφοι σου από δυτικές χώρες είναι ακόμα μαζί σας ή μεταφέρθηκαν σε άλλες περιοχές για λόγους ασφαλείας;
Λάνα: Ζω στη Χάσακε και εργάζομαι για μια διεθνή ΜΚΟ που παρέχει ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη σε εμπόλεμες περιοχές. Φροντίζουμε και προσπαθούμε να ανταποκριθούμε σε οποιοδήποτε έκτακτο περιστατικό χωρίς διακρίσεις. Χωρίς δηλαδή να διερευνούμε ή να λαμβάνουμε υπόψη τη θρησκεία ή το γενικότερο υπόβαθρο όποιας και όποιου χρήζει άμεσης φροντίδας. Οι ξένοι συνάδελφοι μου είναι ακόμα εδώ και όλοι μαζί προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στην κατάσταση που τις τελευταίες ημέρες δεν είναι ιδιαίτερα καλή. Βασικά είναι μια τραγωδία, αλλά παρ’ όλα αυτά κάνουμε το καλύτερο για να συνεχίσουμε το έργο μας.
ΓΡ: Ποιος ακριβώς ελέγχει την πόλη της Χάσακε αυτήν την περίοδο; Έχεις ποτέ αντιληφθεί αμερικάνικη στρατιωτική παρουσία στην πόλη;
Λάνα: Η πόλη βρίσκεται υπό τον έλεγχο της αυτόνομης διοίκησης. Τις τελευταίες μέρες υπήρχε εκτεταμένη ανησυχία. Μπορώ να πω ότι σε κάποιες συνοικίες υπήρχε ένα μικρό χάος, αλλά οι αρχές της πόλης έχουν κρατήσει την κατάσταση υπό έλεγχο. Όσο για τις αμερικανικές δυνάμεις, όχι, δεν είδα ποτέ με τα μάτια μου Αμερικανούς στρατιώτες εδώ. Αλλά φυσικά ο κόσμος μιλά γι’ αυτούς και έχω ακούσει ότι είχαν, ενδεχομένως έχουν ακόμα, παρουσία στο Βορρά, σε μέρη όπως το Ταλ Άμπιαντ και το Άιν Ίσα.
ΓΡ: Θα χαρακτήριζες την κατάσταση στην πόλη ασφαλή; Εννοώ, έχεις αντιληφθεί κάποια στρατιωτική/πολεμική δραστηριότητα;
Λάνα: Η πόλη μας θα έλεγα είναι ακόμα ασφαλής, αλλά οπωσδήποτε όχι τόσο ασφαλής όσο ήταν πριν την τουρκική εισβολή στο Βορρά. Εκτός από μια βομβιστική επίθεση χθες (σ.σ. προχθές), ευτυχώς χωρίς θύματα, δεν έχει συμβεί τίποτε άλλο. Δεν έχουμε, για παράδειγμα, υποστεί βομβαρδισμό. Αλλά, λόγω της έντασης, τα νεύρα είναι τεντωμένα και συχνά βλέπουμε κόσμο να τσακώνεται στο δρόμο. Και ναι, έχω δει τέτοια περιστατικά με τα ίδια μου τα μάτια.
ΓΡ: Τι γίνεται με τους εκτοπισμένους που έρχονται στην Χάσακε, που έχουν βρει καταφύγιο και υπό ποιες συνθήκες διαβιούν;
Λάνα: Έχουν έρθει αρκετοί άνθρωποι από το Βορρά. Τους έχουν βάλει σε σχολεία. Αυτή την στιγμή ξέρω ότι είναι τουλάχιστον σε 8 σχολικά συγκροτήματα. Η κατάσταση τους δεν είναι καθόλου καλή, καθώς έφτασαν χωρίς επαρκή τροφή και ρουχισμό, και χωρίς να ξέρουν πού θα βγάλουν το βράδυ. Βασικά δεν έχουν τίποτα, γιατί έφυγαν τρέχοντας από τα σπίτια τους χωρίς τίποτα, μόνο με τα απολύτως απαραίτητα. Οι συνθήκες στα σχολειά που διαμένουν τώρα δεν είναι καλές, καθώς υπάρχουν λίγες τουαλέτες, καθόλου ντουζιέρες και σε κάποιες περιπτώσεις δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό. Μάλιστα τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα γιατί τις 4 τελευταίες μέρες υπήρχε γενικό πρόβλημα με την παροχή νερού στη Χάσακε.
ΓΡ: Έχεις μιλήσει με κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους; Τι νομίζεις ότι προσδοκούν ή φοβούνται; Πιστεύουν ότι θα επιστρέψουν στα σπίτια τους σύντομα, ή φοβούνται ότι θα χρειαστεί να μείνουν στη Χάσακε για μεγάλο χρονικό διάστημα;
Ναι έχω δει και μιλήσει με πολλούς από τους εκτοπισμένους, αλλά στην παρούσα φάση δεν σκέφτονται καθόλου το μέλλον. Είναι ακόμα σε κατάσταση σοκ καθώς δεν μπορούν να πιστέψουν ότι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να αφήσουν τα σπίτια τους πίσω. Τώρα το μόνο που τους απασχολεί, ή τουλάχιστον θέλουν να συζητήσουν με ένα ξένο, είναι πως θα καλύψουν τις άμεσες ανάγκες τους ώστε να επιβιώσουν.
ΓΡ: Τι σκέφτονται και πιστεύουν οι κάτοικοι της Χάσακε για την τρέχουσα σύρραξη; Περιμένουν η σύγκρουση με τους Τούρκους να διαρκέσει πολύ, ή πιστεύουν ότι οι SDF/YPG (κουρδικές πολιτοφυλακές) θα υποχωρήσουν και θα συμφωνήσουν σε μια ανακωχή με τους Τούρκους;
Λάνα: Οι κάτοικοι εδώ στη Χάσακε, στο Καμισλί και βασικά παντού προσπαθούν να είναι θετικοί, έως και χαρούμενοι. Αυτή είναι τουλάχιστον η αίσθηση μου. Ελπίζουν ότι όλο αυτό θα τελειώσει γρήγορα. Πολλοί πήγαν να πολεμήσουν, πολλοί βοηθούν τους εκτοπισμένους, και πολλοί ανεβάζουν βίντεο και φωτογραφίες από ό,τι συμβαίνει στα κοινωνικά δίκτυα με την πίστη ότι αυτό μπορεί κάπως να αποδειχθεί χρήσιμο και ωφέλιμο. Ναι, έχουν ελπίδα ότι αυτό θα τελειώσει σύντομα χωρίς ο Ερντογάν να καταφέρει τίποτα. Ξέρω ότι αυτό είναι αδύνατο, αλλά ελπίζουμε.
ΓΡ: Έχεις δει να κινητοποιούνται πρόσφατα οι SDF/YPG στην πόλη σου; Ξέρεις ή έχεις ακούσει για κάποιον άντρα ή γυναίκα που πήγε πρόσφατα στο μέτωπο;
Λάνα: Ναι, τις τελευταίες μέρες βλέπουμε να κινητοποιούνται δυνάμεις. Είναι λες και βρίσκονται σε μια μόνιμη βιασύνη. Φυσικά έχω ακούσει και ξέρω για πολλούς άντρες και γυναίκες που έχουν πάει στο μέτωπο στο Βορρά. Από την άλλη υπάρχουν φυσικά και περιπτώσεις όπου νέοι κρύβονται στα χωριά τους για να αποφύγουν τη στράτευση. Αλλά αυτές είναι περιπτώσεις ατόμων που κλήθηκαν για πρώτη φορά να πολεμήσουν, και όχι για τους μαχητές που είναι καιρό στις SDF/YPG
ΓΡ: Τι έχεις ακούσει για τα στρατόπεδα που κρατούνται πρώην μέλη του Ντάες (υποτιμητικό αραβικό ακρωνύμιο για το Ισλαμικό Κράτος); Υπάρχει ανησυχία στον κόσμο ότι μαχητές του θα δραπετεύσουν;
Λάνα: Ο κόσμος είναι πραγματικά ανήσυχος και φοβισμένος για το ενδεχόμενο το Ντάες να επιστρέψει. Και αυτό γιατί βλέπουμε πολλά βίντεο και φωτογραφίες που δείχνουν, χωρίς να είμαστε σίγουροι για την αυθεντικότητα τους, ότι πολλά από τα μέλη του έχουν δραπετεύσει από τις φυλακές ή ότι δημιουργούν προβλήματα στα στρατόπεδα. Μοιραία ανησυχούμε πολύ και συνεπώς ο κόσμος στο δρόμο, βασικά παντού, συζήτα γι’ αυτό το θέμα.
ΓΡ: Τι λέει ο κόσμος για τους Αμερικανούς και την απόφαση του προέδρου τους να επιτρέψουν στους Τούρκους να εισβάλουν; Αισθάνονται προδομένοι ή ακόμα ελπίζουν ότι οι Αμερικανοί μπορεί να αναμιχθούν ξανά και να υποστηρίξουν τους Κούρδους;
Λάνα: Ο κόσμος είναι αρκετά απογοητευμένος και πολλοί αισθάνονται προδομένοι από την αμερικανική απόφαση. Βέβαια πολλοί λένε ότι αυτό ήταν αναμενόμενο καθώς μας χρησιμοποίησαν για να κάνουμε μια δουλειά και μετά αυτό απλά τελείωσε, «χαλάς» όπως λέμε και στα αραβικά. Αυτό είναι και η προσωπική γνώμη, αν και δεν πιστεύω ότι ο Τραμπ αντιπροσωπεύει όλους τους Αμερικανούς. Από την άλλη φυσικά υπάρχουν ακόμα κάποιοι που ελπίζουν ότι οι Αμερικανοί μπορεί βρουν μια λύση ή να αναμιχθούν για να μας υποστηρίξουν, ή έστω να σταματήσουν τους Τούρκους. Και αυτή η ελπίδα βασικά προέρχεται από την πεποίθηση ότι μόνο οι Αμερικανοί έχουν τη δύναμη να πάρουν μια απόφαση που θα κάνει τη διαφορά. Αν μη τι άλλο αυτοί είναι εκείνοι που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση.