«Στην Κω εκδικάζεται αυτήν την εβδομάδα η υπόθεση βιασμού της 21χρονης (το Δεκέμβριο του 2018 19χρονης) ανάπηρης κοπέλας που βιάστηκε λίγες μέρες μετά το βιασμό και τη γυναικοκτονία της Ελένης Τοπαλούδη από τον Αλέξανδρο Λουτσαι και έναν ακόμα συνεργό. Είναι μια υπόθεση που εκτός των άλλων καταδεικνύει πως οι ανάπηρες αδερφές μας είναι πολλαπλώς εκτεθειμένες στην έμφυλη κακοποίηση εξαιτίας και του ρατσιστικού αποκλεισμού των ανάπηρων και μη νευροτυπικών υποκειμένων και του διάχυτου μισαναπηρισμού. Κι όταν αυτή η διάσταση διαπλέκεται με την ταξικότητα, καθώς πρόκειται για μια φτωχή κοπέλα, αυξάνει τον κίνδυνο και τη δυνατότητα ανταπόκρισης στην εξαιρετικά δαπανηρή δικαστική διαδικασία» υποστηρίζει στην ανακοίνωσή της η «Καμία Ανοχή».

Δίπλα στην κοπέλα βρέθηκε η Αντιφασιστική Κίνηση στην Κω και μέλη φεμινιστικής συλλογικότητας από την Αθήνα.

Διαβάστε το σχετικό άρθρο:

Κως: Μεγάλο το βασανιστήριο της καταγγέλλουσας ομαδικού βιασμού στο δικαστήριο

«Κατά τη διάρκεια της δίκης εκτυλίχθηκαν όλες οι σεξιστικές και άθλιες πρακτικές που αναπαράγονται στις δίκες έμφυλων εγκλημάτων με στόχο τη μετακύλιση της ευθύνης από τους κατηγορούμενους στην επιζώσα, το στιγματισμό και την ενοχοποίηση της. Οι συνήγοροι υπεράσπισης προσπάθησαν με εξαντλητικές και επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις να εξουθενώσουν την κοπέλα, υποβάλλοντας την στο μαρτύριο να αναβιώνει ξανά και ξανά το τραυματικό γεγονός. Οι συνήγοροι επιδίωξαν να αμφισβητήσουν την ευαλωτότητα αλλά και την αξιοπιστία της κοπέλας με βασική υπερασπιστική γραμμή ότι δεν υπήρξε βιασμός αλλά σεξ με συναίνεση. Στη συνέχεια, βέβαια, οι ίδιοι οι συνήγοροι προχώρησαν στην εξωφρενική δήλωση ότι «δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ βιασμού και σεξ», εκφράζοντας με τον αποκρουστικό αλλά κρυστάλλινο τρόπο την κανονικοποίηση της κουλτούρας του βιασμού, εδραιωμένη στην πεποίθηση πως η επιθυμία, η συναίνεση, η σεξουαλική αυτενέργεια των θηλυκοτήτων δε μετράει. Μπορεί να ακυρώνεται βάναυσα στο πλαίσιο της έμφυλης κυριαρχίας» προσθέτει επίσης η συλλογικότητα και συνεχίζει λέγοντας:

«Την ίδια στιγμή τα χολερικά τηλεοπτικά πάνελ έδιναν ξεδιάντροπα μια θέση στον Αλέξανδρο Λουτσάι για να λοιδορήσει την επιζώσα και να παρουσιάσει τον εαυτό του ως αθώο.

Την ίδια στρατηγική εφάρμοσαν δράστες και συνήγοροι στη δίκη για το βιασμό και τη γυναικοκτονία της Ελένης Τοπαλούδη κι ας προσπαθούν οι ίδιοι μέσα στη δικαστική αίθουσα να αποσυνδέσουν τα δύο εγκλήματα. Η ρίζα τους είναι κοινή, είναι η πατριαρχία που βιάζει, κακοποιεί, δολοφονεί.

Είναι πολύ ενδεικτική για την κατάσταση που αντιμετωπίζει μια επιζώσα βιασμού στα δικαστήρια αλλά και στην κοινωνία η δήλωση που έκανε η αδερφή της 21χρονης στην κατάθεση της: «Πέρασαν σαράντα μέρες από το συμβάν μέχρι την ημέρα που έγινε η καταγγελία γιατί η μητέρα μου ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και η μητέρα μου δεν ήθελε να κάνουμε καταγγελία επειδή φοβόταν τον κοινωνικό στιγματισμό». Το καθεστώς ατιμωρησίας των δραστών, η διαδικασία της ποινικής διερεύνησης που δεν προστατεύει καθόλου τις επιζώσες αλλά τις επαναθυματοποιεί, η μη εμπέδωση της έννοιας της συναίνεσης, ο τηλεοπτικός κανιβαλισμός συγκροτούν ένα πλέγμα που αποθαρρύνει από την καταγγελία εγκλημάτων έμφυλης βίας.

Δε θα σταματήσουμε στιγμή να αγωνιζόμαστε ενάντια στην κουλτούρα βιασμού, ενάντια σε κάθετι που συνθλίβει την επιθυμία μας και θέτει σε κίνδυνο τις ζωές μας. Δε θα σταματήσουμε ποτέ να φωνάζουμε «εγώ αδερφή μου σε πιστεύω»

Η εκδίκαση της υπόθεσης συνεχίζεται την ερχόμενη Τετάρτη.

Απαιτούμε δικαιοσύνη.

Καμία Μόνη. Καμία Λιγότερη»