Yπενθυμίζεται ότι  βαδίζοντας στα χνάρια του Χουάν Γκουαϊδό στη Βενεζουέλα, η Τζανίνε Ανιέζ , αυτοανακηρύχθηκε μεταβατική πρόεδρος της χώρας, παρά το γεγονός ότι δεν επικυρώθηκε από τα δύο σώματα της εθνοσυνέλευσης της χώρας, καθώς δεν υπήρξε απαρτία λογω της απουσίας των γερουσιαστών του Μοράλες που κατέχουν την πλειοψηφία. Η ανάληψη της εξουσίας από την Άνιες εγκρίθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, ενώ ο πρώην πρόεδρος, Έβο Μοράλες, που εξαναγκάστηκε από αστυνομία και στρατό σε παραίτηση και βρίσκεται στο Μεξικό. χαρακτήρισε «πραξικόπημα» την αναγγελία της.

Η Επιστολή του Κινήματος για το Σοσιαλισμό (Movimiento Al Socialismo, MAS), ολόκληρη:

«12 Νοεμβρίου 2019

Αντιμέτωπο με την πολιορκία των Media που εμποδίζει να βγει προς τα έξω η αλήθεια για τη χώρα μας, το Κίνημα για το Σοσιαλισμό, αποστέλλει αυτό το κείμενο επικοινωνίας στον Λαό της Βολιβίας και τη διεθνή κοινότητα: Από τις 10 Νεμβρίου 2019, υπήρχε εν εξελίξει σχέδιο δολοφονίας κατά των ηγετών μας Έβο Μοράλες και Αλβάρο Γκαρσία, από τη Χωροφυλακή (UMOPAR) και την Αστυνομία, και γι’ αυτό έγινε αποδεκτή η πρόταση Ασύλου της κυβέρνησης του Μεξικού.

Ολόκληρη τη μέρα της 11ης Νοεμβρίου, οι πραξικοπηματίες έθεσαν σε πολύ σοβαρό κίνδυνο τη ζωή των ηγετών μας, Έβο και Αλβάρο, πρώτα μέσω δημόσιων απειλών από την αστυνομία, που τη διέταξαν να προβεί σε ότι ήταν αναγκαίο και να τους σταματήσει, και μετά με την απειλή κλεισίματος του εναέριου χώρου μας, μέσω διοικητικών εμποδίων στην Αεροπορία της Βολιβίας, ώστε να εμποδίσουν ακόμη και την άφιξη του μεξικανικού αεροπλάνου που ήρθε να τους παραλάβει.

Ο Λαός της Βολιβίας ζει φρικτές στιγμές, με την αστυνομία και τους μοτοσυκλετιστές της να σπείρουν πανικό στους δρόμους και την ηγεσία του στρατού να επιτίθεται κατά του λαού εν ονόματι της ειρήνευσης, και να εμποδίζει προσωπικότητες, εκκλησιαστικές και πολιτικές, να δώσουν συνταγματικές και δημοκρατικές λύσεις στην κρίση που αντιμετωπίζουμε.

Ο στρατός είναι στους δρόμους, πυροβολεί από τα ελικόπτερα στην Κοτσαμπάμπα, κινητοποιεί τανκς, στρατό και όπλα στη Λα Παζ, για να εξοντώσει το λαό μας μόνο και μόνο γιατί αντιστάθηκε στην αδικία, το ρατσισμό, τη βία και την διαβόητη στρατηγική παρεμπόδισης των ηγετών μας από τη διακυβέρνηση της χώρας.

Το πραξικόπημα ήταν κλιμακωτή κατασκευή. Πρώτα έσπειραν την ιδέα της εκλογικής νοθείας για να απλωθεί η αμφιβολία στους δρόμους, αρνήθηκαν τη νίκη μας και, χρησιμοποιώντας την αναφορά της OAS και θολώνοντας το περιεχόμενό της – γιατί η αναφορά μιλάει για παρατυπίες και όχι για νοθεία -, μετά ζητώντας την ακύρωση των εκλογών, μετά την παραίτηση των ηγετών μας, ώστε εν τέλει να τσιμετώσουν την στρατηγική τους με την αστυνομική ανταρσία, να βάλουν σε εφαρμογή το αντιδημοκρατικό τους σχέδιο, να εγκαθιδρύσουν καθεστώς τρόμου, με απειλές και διώξεις.

Έχουν οδηγήσει στα όρια την υπομονή του λαού μας, δεν τους αρκούσαν οι παραιτήσεις των αδελφών μας Προέδρου και Αντιπροέδρου, αλλά προσπαθούν και να επιβάλλουν κυβέρνηση εκτός της συνταγματικής διαδοχής, ολοκληρώνοντας το πραξικόπημα και παριστάνοντας ότι η δεύτερη αντιπρόεδρος της Γερουσίας μπορεί να ηγηθεί γινόμενη πρόεδρος του νομοθετικού σώματος και αυτομάτως πρόεδρος της χώρας, όταν είναι αυστηρά συνταγματικός ο μονόδρομος της ανάδειξης στην ενδιάμεση προεδρία της προέδρου της Γερουσίας, Αδριάνα Σαλβατιέρα.

Σε αυτή τη διαδοχή αντικανονικών πράξεων, οι στρατιωτικές δυνάμεις υλοποίησαν την προδοσία του Βολιβιανού λαού, υπό την οικονομική υποστήριξη του  Καμάτσο [ο ακροδεξιός πολυεκατομμυριούχος που φώναζε μες στο προεδρικό μέγαρο «Ποτέ πια Πατσαμάμα»], κλείνοντας τον κύκλο του πραξικοπήματος.

Συμπατριώτες, ούτε η μοχθηρία ούτε και η οργή ενάντια στους αδελφούς Έβο και Αλβάρο θα κατορθώσουν να μας βυθίσουν στη στενοχώρια, την μετάνοια ή τη θλίψη, αυτή η νέα θυσία των ηγετών μας ας μας κρατήσει ενωμένους, δυνατούς και αγωνιζόμενους για το λαό μας, όπως ήμασταν πάντα.

Ας αποκηρύξουμε το πραξικόπημα, ας δείξουμε στον κόσμο ότι το μίσος, αυτό το μίσος στο οποίο είμαστε μάρτυρες τώρα, υπάρχει μόνο γιατί χαρίσαμε στο λαό της Βολιβίας βαθιά αξιοπρέπεια.»