Με αφορμή τις απαιτήσεις του ΔΝΤ που ζητά πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα που αγγίζουν τα 4,2 δισ. ευρώ, κυβερνητικός παράγοντας τονίζει πως «η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να νομοθετήσει μέτρα για το 2019 και το 2020. Δεν υπάρχει κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα μπορούσε από τώρα να περάσει από τη Βουλή πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα τα οποία φτάνουν ακόμη και στα 4,2 δισ. ευρώ».

Όπως υποστηρίζει, οι πιέσεις; του ΔΝΤ συνιστούν σημαντικό εμπόδιο, καθώς οι Ευρωπαίοι δεν πιέζουν για παρεμβάσεις στα εργασιακά πέραν του ευρωπαϊκού κεκτημένου (υπάρχει σχετική δέσμευση Μοσκοβισί γι’ αυτό, ανέφερε) ενώ για το δημοσιονομικό κενό του 2018, ανέφερε ότι ενώ ξεκίνησε από τα 800 εκατ. ευρώ, έχει περιοριστεί τώρα στα 150 εκατ. ευρώ. Πάντως, θεωρείται δεδομένο ότι για να κλείσει το κενό του 2018, θα υπάρξουν παρεμβάσεις στα κριτήρια χορήγησης των κοινωνικών επιδομάτων.

Νέες απαιτήσεις από το ΔΝΤ

Το ΔΝΤ ζητά την άμεση θέσπιση μέτρων, συνολικού ύψους 4,2 δισ. ευρώ μετά το 2018 για να κλείσει το δημοσιονομικό «κενό», σε περίπτωση που ο στόχος για τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 παραμείνει στο 3,5%. Εστιάζουν σε μείωση συντάξεων και περιορισμό του αφορολόγητου, προκειμένου να εξοικονομηθούν τα χρήματα.

Το Ταμείο ξεκαθαρίζει πως για να συμφωνήσει και να κλείσει το λεγόμενο staff level aggreement (συμφωνία σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων) για τη δεύτερη αξιολόγηση, ανοίγοντας το δρόμο για ουσιαστική συζήτηση για το χρέος, θα πρέπει να υπάρξει άμεση θέσπιση μέτρων  συνολικού ύψους 4,2 δισ. ευρώ, με μείωση συντάξεων και περιορισμό του αφορολόγητου.

Απαισιόδοξος για την συμφωνία ευρωπαίος αξιωματούχος

Υπενθυμίζεται ότι ανώτερος αξιωματούχος της Ευρωζώνης εκτίμησε την Τετάρτη ότι η δεύτερη αξιολόγηση είναι δύσκολο να κλείσει στο Εurogroup της 5ης Δεκεμβρίου. Οι διαφωνίες ΔΝΤ και Γερμανίας για τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδας μετά το 2018 και το χάσμα ανάμεσα σε ελληνική κυβέρνηση και δανειστές για τα εργασιακά, φαίνεται να αποτελούν τα μεγαλύτερα «αγκάθια».

Παράλληλα, ξεκαθάρισε πως την δεδομένη στιγμή δεν μπορούν να συζητηθούν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, γιατί θα πρέπει πρώτα να κοστολογηθεί η επίπτωση των βραχυπρόθεσμων μέτρων στο χρέος