της Alleen Brown για το Project Syndicate
Ενώ η φυλή Σιού του Standing Rock και άλλες γειτονικές φυλές προσπαθούν να σταματήσουν το έργο δικαστικά, άλλοι που είναι αντίθετοι με τον αγωγό ξεκίνησαν αυτό που ονομάζουν μια «τελευταία αντίσταση», κάνοντας διαμαρτυρίες και αντιδραστικές ενέργειες σε όλη την Αμερική. Στη Βόρεια Ντακότα, εκεί όπου όλα ξεκίνησαν, μερικές εκατοντάδες άνθρωποι συνεχίζουν να μένουν σε καταυλισμούς στην προστατευόμενη περιοχή Standing Rock των Σιού, χρησιμοποιώντας τον χώρο ως βάση για προσευχή και για άμεσες ενέργειες για να εμποδίσουν την κατασκευή. Την περασμένη εβδομάδα, οι καταυλισμοί δέχθηκαν προειδοποιήσεις εκδίωξης από τον κυβερνήτη Νταγκ Μπάργκαμ και από το Προεδρείο για τις Ινδιάνικες Υποθέσεις, που απαιτούσαν να εκκενωθεί ο μεγαλύτερος καταυλισμός, το Sacred Stone, μέσα σε δέκα μέρες.
Η μάχη κατά του αγωγού της Βόρειας Ντακότα δεν ήρθε από το πουθενά. Είναι άμεσος απόγονος της μάχης για τον Keyston XL – και οι δύο περνούν μέσα από την περιοχή των Οσέτι Σακογουίν, ή του Συμβουλίου των Επτά Πυρκαγιών, που περιλαμβάνει ομάδες από τους ανθρώπους της Λακότα, της Νακότα και της Ντακότα. Και όταν μέλη της φυλής του Standing Rock είδαν ότι ήταν ώρα να κινητοποιηθούν,απευθύνθηκαν σε συγγενείς που είχαν δώσει μάχες στην υπόθεση του Keystone XL.
Το 2014, η Τζόι Μπράουν ζούσε σε έναν καταυλισμό που δρούσε κατά της Keystone XL και ονομαζόταν Pte Ospaye, στην περιοχή του ποταμού Τσεγιέν, όταν άκουσε για πρώτη φορά για έναν νέο αγωγό που θα περνούσε έξω ακριβώς από τα σύνορα της περιοχής του Standing Rock, με τους ηγέτες της περιοχής να λένε ότι θα ελεγχόταν από τις φυλές το αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ υπάκουε τις συμφωνίες. «Τρελάθηκα, είπα να που έρχεται ένας ακόμα», είπε. Δύο χρόνια μετά, βρέθηκε να βοηθάει στο στήσιμο του καταυλισμού Sacred Stone, τον πρώτο καταυλισμό κατά του περάσματος του αγωγού από την Ντακότα.
Τώρα, οι περισσότεροι από όσους επισκέφτηκαν την περιοχή Standing Rock το περασμένο φθινόπωρο γύρισαν στα σπίτια τους και κάποιοι απέχουν αρκετά από τη συμμετοχή στον τοπικό αγώνα κατά της βιομηχανίας του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Στην Οκλαχόμα, το Αρκάνσας και το Τενεσί είναι ο αγωγός Diamond• στην Λουιζιάνα ο αγωγός Bayou Bridge. Στο Ουισκόνσιν, η φυλή Τσιπίουα της περιοχής Bad Rive Band of Lake ψήφισε υπέρ της διακοπής των εργασιών και της αφαίρεσης του αγωγού Enbridge Line 5 από την περιοχή τους.
Πολλές κοινότητες έχουν αναλάβει άμεσες δράσεις ως μια μορφή έσχατης λύσης. Η πόλη Λαφαγιέτ στο Κολοράντο, που εδώ και καιρό προσπαθεί να εμποδίσει την υδραυλική ρωγμάτωση στην περιοχή, πρότεινε μέχρι και μια διακήρυξη δικαιωμάτων για το κλίμα, που θα εκτελούταν μέσω μη- βίαιης άμεσης δράσης αν αποτύγχανε το νομικό σύστημα.
Σε τουλάχιστον τέσσερις πολιτείες, χτίστηκαν καταυλισμοί ως βάσεις για την αντίσταση κατά των αγωγών που έχουν προκύψει. Αντιμετωπίζουν τις εταιρείες που έχουν πάρει θάρρος από τον Τραμπ και το ελεγχόμενο από τους ρεπουμπλικάνους Κογκρέσο, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τις πρώτες βδομάδες τους στην εξουσία για να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες της βιομηχανίας των ορυκτών καυσίμων, ανατρέποντας τη στάση απέναντι στην προστασία του περιβάλλοντος, τοποθετώντας τον διευθύνοντα σύμβουλο της Exxon Mobil, Ρεξ Τίλερσον, στη θέση του Υπ. Εξωτερικών και ξαναρχίζοντας τα σταματημένα έργα του αγωγού Keystone XL και του Dakota Access.
«Οι δυνάμεις που παρέταξαν εναντίον μας είναι αρκετά μεγάλες κατά τη γνώμη μου», είπε ο Άουλ, μέλος της φυλής Ramapough-Lunaape, που βοήθησε στο στήσιμο του καταυλισμού στο Νιου Τζέρσεϊ για να αντιταθεί στον αγωγό Pilgrim. «Είναι πεισματικά αποφασισμένοι για αυτό το έργο».
Ο αγωγός Trans-Pecos
Σχεδόν όλο το Τέξας είναι γεμάτο με αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου,
εκτός από την περιοχή Big Bend όπου δεν υπάρχει κανένα είδος βιομηχανίας και είναι γνωστή για τον άνευ φωτορύπανσης νυχτερινό ουρανό της. Εκεί, η τελευταία αντίσταση εναντίον ενός ακόμα αγωγού είναι σε εξέλιξη.
Η κυβέρνηση του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ενέκρινε στα κρυφά τη διέλευση του αγωγού Trans-Pecos τον περασμένο Μάιο. Τώρα είναι κατά 96 τοις εκατό μέσα στο έδαφος και πρόκειται να ολοκληρωθεί τον Μάρτιο. Ο 42 ιντσών αγωγός θα μεταφέρει 1,4 δις κυβικά πόδια φυσικού αερίου την ημέρα, που θα λαμβάνονται μέσω υδραυλικής ρωγμάτωσης από τη σχιστολιθική λεκάνη της πολιτείας, Πέρμια. Θα ταξιδεύει κατά μήκος 148 μιλιών πριν συνεχίσει προς το Μεξικό. Αν και ανατέθηκε από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή για την Ηλεκτρική Ενέργεια της μεξικανικής κυβέρνησης, η γραμμή θα έχει κάποιες στρόφιγγες μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικού και έχει επιτραπεί ως εγχώριο σχέδιο κοινής ωφελείας. Αυτό σημαίνει ότι θεωρείται κοινό δίκτυο και έτσι επιτρέπει στην εταιρεία να αποκτήσει πρόσβαση σε ιδιωτική περιουσία, μέσω της δημοσιοποίησης, παρά τις αντιρρήσεις των γαιοκτημόνων.
Με την καθοδήγηση των τοπικών αυτοχθόνων ηγετών, ο Φράνκι Ορόνα και η Λόρι Γκλόβερ βοηθούν από τον Ιανουάριο στη διαχείριση ενός καταυλισμού που ονομάζεται Two Rivers στην περιοχή Glover, κοντά στη διέλευση του αγωγού, αναλαμβάνοντας τακτικά άμεσες δράσεις για να σταματήσει η κατασκευή. Οι οργανωτές του καταυλισμού, περίπου 10 άτομα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, αυξάνονται σε περίπου 50 και 100 άτομα τα σαββατοκύριακα. Ακόμα όμως, η αντίσταση είναι πολύ πιο μικρή από ότι στο Standing Rock. «Δεν έχουμε τον κόσμο για να κάνουμε το ίδιο είδος άμεσων δράσεων, γιατί [η αστυνομία] μπορεί να μας διαλύσει μέσα σε μια μέρα και τότε χαθήκαμε», είπε ο Ορόνα.
Ο δεύτερος καταυλισμός, με την ονομασία Camp Toyahvale, άνοιξε λίγο μετά το Two Rivers ως αντίδραση στα σχέδια της Apache Corporation να χρησιμοποιήσει υδραυλική ρωγμάτωση για να έχει πρόσβαση σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα. Προς το παρόν, ασχολείται περισσότερο με την εκπαίδευση παρά με την άμεση δράση.
Για χρόνια, η ιδέα να σταματήσει ο αγωγός Trans-Pecos φαινόταν μια χαμένη υπόθεση, είπε η Γκλόβερ, που το προσπαθεί από το 2014. Αυτή και άλλοι είναι εναντίον του αγωγού γιατί ενισχύει την οικονομική βιωσιμότητα των δράσεων υδραυλικής ρωγμάτωσης και ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω βιομηχανοποίηση της απομακρυσμένης αυτής περιοχής. Αλλά στις γειτονικές περιοχές, αν και κάποτε ήταν θυμωμένοι με το σχέδιο, άρχισαν να τα παρατάν. «Όλα τα λεφτά που ξοδεύτηκαν, όλες οι συναντήσεις, απλά σπαταλήθηκαν, δεν αξίζουν τίποτα», είπε, και η επιτροπή για τον αγωγό «δεν το ξαναμελέτησε».
Αλλά τότε, ο Ορόνα, επικεφαλής μιας ομάδας που ονομάζεται Κοινωνία των Ιθαγενών Εθνών, κλήθηκε τον περασμένο Αύγουστο στη Βόρεια Ντακότα από αντίστοιχα μέλη του Αμερικανικού Ινδιάνικου Κινήματος για να αγωνιστούν κατά του αγωγού Dakota Access. Όταν επέστρεψε, ξεκίνησε διαμαρτυρίες στα γραφεία της Energy Transfer Partners, που είναι επίσης υπεύθυνη για τον αγωγό Trans-Pecos. Εκεί συνάντησε την Γκλόβερ.
«Σκέφτηκα, ότι δεν θα φαίνεται σωστό εκ μέρους μας», είπε ο Ορόνα, «αν εργαζόμαστε κατά αυτού του αγωγού στη Βόρεια Ντακότα, αλλά δεν εργαζόμαστε για τη δική μας περιοχή».
Ο αγωγός Atlantic Sunrise
Λιγότερο μια εβδομάδα πριν το Σώμα Στρατού ανακοινώσει ότι θα ενέκρινε τη διέλευση του αγωγού Dakota Access, η Ρυθμιστική Επιτροπή για την Ομοσπονδιακή Ενέργεια (FERC), που επιτρέπει αγωγούς φυσικού αερίου να διαπερνάνε τις πολιτείες, έδωσε την έγκρισή της για να ξεκινήσει την κατασκευή του αγωγού Atlantic Sunrise από τον διαχειριστή του έργου, Williams, στην Πενσυλβανία. Αναμένει την άδεια του Σώματος Στρατού. Ο 42 ιντσών αγωγός είναι μια επέκταση του μεγαλύτερου σε όγκο αγωγού φυσικού αερίου των ΗΠΑ, της γραμμής Transco. Μέρος του σχεδίου έργου του Atlantic Sunrise είναι να επιτρέψει τον Transco να αλλάξει κατεύθυνση, να μεταφέρει δηλαδή φυσικό αέριο από τη σχιστολιθική περιοχή Marcellus της Πενσυλβανίας, την κεντρική ρωγμάτωση των ΗΠΑ, προς τις νότιες αγορές, αντί να το μεταφέρει από τον νότο στον βορρά όπως γινόταν παλιά. Τα 183 μίλια του νέου αγωγού Atlantic Sunrise θα αυξήσουν τη χωρητικότητα του συστήματος κατά 1,7 δις κυβικά πόδια φυσικού αερίου τη μέρα, μερικά από τα οποία προορίζονται για εξαγωγές.
Η γραμμή θα διασχίζει 388 υδάτινες μάζες και 263 στρέμματα δάσους. Την περασμένη εβδομάδα, στα σχόλια που υποβλήθηκαν στην FERC, η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος αμφισβήτησε την επίσπευση της διαδικασίας αδειοδότησης. Ένας από τους επίτροπους της FERC παραιτήθηκε όταν ο Τραμπ ανέλαβε τα καθήκοντά του, κάνοντας αδύνατο για την επιτροπή να εγκρίνει οποιοδήποτε νέο έργο. Ο αγωγός Atlantic Sunrise εγκρίθηκε την τελευταία ακριβώς μέρα.
Οι γαιοκτήμονες υποστηρίζουν ότι η επέκταση κατασκευάζεται προς όφελος μιας ιδιωτικής εταιρείας και δεν είναι ένα δημόσιο αγαθό που μπορεί να έχει πρόσβαση σε ιδιωτική περιουσία, μέσω της δημοσιοποίησης. Το Clean Air Council επεσήμανε τις προβλέψεις αναλυτών σχετικών με θέματα ενέργειας, που λένε ότι η περιοχή είναι γεμάτη με αγωγούς και ότι οι αγορές τελικά δεν θα υποστηρίξουν την εξόρυξη αρκετού φυσικού αέριου για να γεμίσει το διευρυμένο δίκτυο που περιλαμβάνει το Atlantic Sunrise.
Με την ανακοίνωση της FERC, ο αγώνας των κοινοτήτων κατά του έργου μπαίνει σε μια νέα φάση. Η Lancaster Against Pipelines ανακοίνωσε το άνοιγμα ενός καταυλισμού που θα χρησιμεύσει ως βάση για μη βίαιες άμεσες δράσεις. Μέχρι να δοθούν οι τελικές άδειες, οι οργανωτές του καταυλισμού έχουν επικεντρωθεί στην προετοιμασία του χώρου για τους κατασκηνωτές και δραστηριοποιούνται κυρίως τα σαββατοκύριακα.
Ο Μαρκ Κλάτερμπακ, ένας από τους οργανωτές του καταυλισμού και η κόρη του Αλένα, ταξίδεψαν από την Πενσυλβανία για να επισκεφτούν το Standing Rock κατά το σαββατοκύριακο της Ημέρας της Εργασίας (Labor Day). Η Αλένα πήρε μέρος σε μια ομάδα προσευχής που, σε ένα διαβόητο τώρα περιστατικό, συνάντησε κατασκευαστικά έργα σε ένα σημείο που μόλις πριν από μια μέρα είχε αναγνωριστεί από τη φυλή ως νεκροταφείο. Το βίντεο από τους φρουρούς ασφάλειας να χρησιμοποιούν γερμανικά ποιμενικά σκυλιά που δάγκωναν για να απομακρύνουν την ομάδα μη βίαιης δράσης ηλέκτρισε ανθρώπους σε όλη τη χώρα για να πάνε στο Standing Rock.
Η οικογένεια Κλάτερμπακ και κάποιοι γείτονές τους μάχονταν κατά του αγωγού Atlantic Sunrise από το 2014. Το Standing Rock ξάφνιασε την ομάδα. Είχαν σκεφτεί να φυτέψουν δέντρα στο μήκος της προγραμματισμένης γραμμής. «Μετά συνέβη η Βόρεια Ντακότα», είπε η Ματίλντα Χάρνις Κλάτερμπακ, γυναίκα του Μαρκ, και η ομάδα άρχισε να κάνει σχέδια για τον καταυλισμό.
Ο αγωγός Sabal Trail
Τον περασμένο Αύγουστο, την ίδια μέρα που ο αρχηγός της φυλής Σιού του Standing Rock συνελήφθη σε μια από τις πρώτες παρεμβάσεις για να εμποδίσει την κατασκευή του αγωγού Dakota Access, η μονάδα Μηχανικών του αμερικανικού στρατού χορήγησε τις τελικές ομοσπονδιακές άδειες για την κατασκευή ενός άλλου αγωγού, του Sabal Trail. Ο 36 ιντσών αγωγός, που ανήκει στην Spectra Energy Partners, την NextEra Energy και την Duke Energy, θα μεταφέρει πάνω από ένα δις κυβικά πόδια φυσικού αερίου την ημέρα κατά μήκος των 515 μιλιών από την Αλαμπάμα, μέσω της Τζόρτζια, στην Κεντρική Φλόριντα. Πρόκειται να αρχίσει να λειτουργεί στα τέλη του Ιουνίου και σύμφωνα με την εταιρεία, θα τροφοδοτήσει εγκαταστάσεις φυσικού αερίου. Τα τελικά σημεία για εξαγωγή έχουν προταθεί να είναι κοντά στο τελικό σημείο του αγωγού.
Πίσω στο 2014, ο Τεντ Τέρνερ είχε ήδη υποβάλει αναφορά για μια εναλλακτική διαδρομή, επειδή ανησυχούσε ότι η φυτεία του στην Τζόρτζια, όπου κυνηγά ορτύκια, θα είναι πολύ κοντά σε έναν σταθμό συμπίεσης και θα μείωνε την ποιότητα του αέρα. Παράλληλα, στο άλλο άκρο του οικονομικού φάσματος, το μεγαλύτερο μέρος του έργου περνά μέσα από περιοχές των οποίων το χαμηλό εισόδημα και η φυλετική ή εθνοτική σύνθεση των κατοίκων πληρούν τις προϋποθέσεις για να θεωρηθούν κοινότητες περιβαλλοντικής προστασίας.
Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (ΕPΑ) έχει εγείρει ανησυχίες επίσης, στέλνοντας μια επιστολή προς την υπηρεσία αδειοδότησης FERC το 2015, σημειώνοντας ότι «Η EPA έχει εκφράσει επανειλημμένα τις ανησυχίες τις σχετικά με την προτιμώμενη διαδρομή», προσθέτοντας «Η EPA ζητά από την FERC να αναπτύξει μια εναλλακτική διαδρομή για την αποφυγή των επιπτώσεων στον υδροφόρο ορίζοντα της Φλόριντα και στο ευαίσθητο και ευπαθές καρστικό έδαφός της. «Καρστικός είναι ένας γεωλογικός σχηματισμός που αποτελείται από ασβεστόλιθο ή άλλα διαλυτά υλικά, που χαρακτηρίζεται από καταβόθρες και σπήλαια».
Έναν μήνα μετά, η ΕPΑ άλλαξε ξαφνικά τη θέση της, καταθέτοντας μια άλλη επιστολή, δηλώνοντας ότι η υπηρεσία έχει λάβει νέες πληροφορίες και τώρα πιστεύεται ότι «οι αιτούντες μελέτησαν πλήρως την κατάσταση για την αποφυγή και την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της προτιμώμενης διαδρομής».
Η Sierra Club, η Flint Riverkeeper και η Chattahoochee Riverkeeper είναι εν μέσω δίκης κατά τη διάρκεια των εργασιών, υποστηρίζοντας εν μέρει ότι η FERC δεν εξετάζει τις κλιματικές επιπτώσεις του αγωγού. Εν τω μεταξύ, η κατασκευή βρίσκεται σε εξέλιξη και πολλοί έχουν στραφεί σε άμεσες δράσεις.
Ένα δίκτυο καταυλισμών και κέντρων σχεδιασμού έχει ξεπηδήσει από το περασμένο φθινόπωρο, και διευθύνεται από μια σειρά οργανωτών με διάφορες αποστολές. Οι δύο μεγαλύτεροι καταυλισμοί που διαχειρίζονταν από 40 με 50 άτομα συνολικά την εβδομάδα πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ, έχουν σταματήσει από τότε να καλούν τους κατασκηνωτές να μείνουν στη διάρκεια της νύχτας και έχουν μετατραπεί σε ένα εκπαιδευτικό κέντρο και σε ένα κέντρο συνάντησης για το σχεδιασμό δράσεων αντίστοιχα. Οι επισκέπτες στον καταυλισμό Crystal Water είναι εκπαιδευμένοι για να αναγνωρίζουν τις παραβιάσεις των εργασιών.
Τέσσερις μικροί καταυλισμοί στο Goethe State Forest, που ονομάζονται καταυλισμοί Heartland, ξεκινούν κινήσεις άμεσης δράσης. Οι επισκέπτες ενθαρρύνονται να μιλήσουν με τους οργανωτές πριν έρθουν. «Αυτή δεν είναι η εμπειρία Standing Rock που οι περισσότεροι νομίζουν ότι θα έρθουν να δουν. Πολλοί άνθρωποι έχουν έρθει χωρίς να είναι προετοιμασμένοι για τις πρωτόγονες συνθήκες του καταυλισμού», δήλωσε η Κριστίν ΝτεΒορ Σαντίλο, προσθέτοντας ότι το περισσότερο που μένει κανείς είναι μόνο λίγες μέρες.
Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Τσόλκα, ο οποίος συμμετέχει στην καταπολέμηση του έργου για χρόνια, το Standing Rock καθόρισε τους τελευταίους έξι μήνες.
«Είναι ένα διαφορετικό πλαίσιο από πολλές απόψεις, αλλά η έμπνευση που ήρθε από την οργάνωση σε κοινότητες αυτοχθόνων, προκάλεσε σε μεγάλο βαθμό αυτό που συμβαίνει τώρα».
Ο αγωγός Pilgrim
Σε έναν από τους δρόμους με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στα βορειοανατολικά, στον δρόμο ταχείας κυκλοφορίας της Νέας Υόρκης, η Pilgrim Pipeline Holdings εξετάζει την κατασκευή δυο παράλληλων αγωγών 178 μιλιών μεταξύ της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϊ. Σε ένα σωλήνα θα τρέχουν 200.000 βαρέλια αργού πετρελαίου ημερησίως, που θα λαμβάνονται από τους σχιστόλιθους του Μπέκεν της Βόρειας Ντακότας μέσω υδραυλικής ρωγμάτωσης, θα τρέχουν νότια προς τα διυλιστήρια και τους θαλάσσιους τερματικούς στο Λίντεν του Νιου Τζέρσεϊ και από εκεί ο δεύτερος σωλήνας θα στέλνει 200.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα προς τον βορρά στο Όλμπανι της Νέας Υόρκης.
Η εταιρεία δεν έχει υποβάλει πλήρη αίτηση στη Νέα Υόρκη ή στο Νιου Τζέρσεϊ και αυτή η προτιμώμενη γραμμή δεν έχει ακόμα επιλεχθεί. Σύμφωνα με ένα προσχέδιο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τον Σεπτέμβριο του 2016, η πιθανή αυτή γραμμή θα περάσει μέσα από την περιοχή της λεκάνης απορροής του ποταμού Ραμάπο και από δυο υδραγωγεία που εφοδιάζουν την πόλη της Νέας Υόρκης, το υδραγωγείο Catskill και το υδραγωγείο Delaware. Η εταιρεία υποστηρίζει ότι ο αγωγός είναι μια ασφαλέστερη εναλλακτική λύση για τη μεταφορά του αργού πετρελαίου μέσω ποταμόπλοιων στον ποταμό Χάνστον ή με τρένα.
Η γραμμή θα περάσει και μέσα από τα Βουνά Ράμαπο. «Όλα τα μεγάλα έργα υποδομής περνούν μέσα από το Πέρασμα του Ράμαπο- σε αυτά τα βουνά όπου καταφύγαμε κατά τη γενοκτονία των ιθαγενών», δήλωσε ο Άουλ, ένα μέλος της φυλής Ραμαπού-Λουνάπε. Οι άνθρωποι του Άουλ είναι απόγονοι της ομάδας Μάνσι της φυλής Λενάπε, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος αναγκάστηκε από τους λευκούς εποίκους να μεταναστεύσει το 1700 στον Καναδά και σε άλλα μέρη.
Μετά από μια επίσκεψη στο Standing Rock το περασμένο φθινόπωρο, ο Άουλ βοήθησε τη φυλή του να ιδρύσει έναν καταυλισμό που ονομάζεται Split Rock Sweetwater, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον αγωγό Pilgrim. Κανείς δεν μένει στον καταυλισμό μόνιμα, αλλά υπάρχει πάντα κάποιος διαθέσιμος για να εξηγήσει τον σκοπό του καταυλισμού στους επισκέπτες.
«Η αρχική απόφαση ήταν η ένδειξη αλληλεγγύης στο Standing Rock. Συνειδητοποιήσαμε ότι δεν αγωνίζονται μόνο για το νερό εκεί, αλλά για το σύνολο των υδάτων μας», είπε. Όταν επισκέφθηκε τη Βόρεια Ντακότα, ο Άουλ παρουσίασε στους αρχηγούς των φυλών του Standing Rock ένα ψήφισμα των Ραμαπού-Λουνάπε για την απαγόρευση των υποδομών για τα ορυκτά καύσιμα στο έδαφός τους.
Οι Ραμαπού-Λουνάπε είναι ίσως πιο γνωστοί για τις λάσπες με χρωστικές που η Ford Motor Company έριξε κοντά στην περιοχή τους και συνδέονται με τη μόλυνση των πηγών τροφής και νερού με μόλυβδο και βενζόλιο και με ρινορραγίες, λευχαιμία και άλλες ασθένειες για τα μέλη της φυλής.
Αν και το Νιού Τζέρσεϊ και η Νέα Υόρκη αναγνωρίζουν την Ραμαπού-Λουνάπε ως φυλή, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν την αναγνωρίζει. Όταν οι αρχηγοί υπέβαλαν αίτηση για την αναγνώρισή της στη δεκαετία του 1990, ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε εκστρατεία για να τους σταματήσει, ανησυχώντας ότι θα ανοίξουν επιχειρήσεις τυχερών παιχνιδιών που θα είναι ανταγωνιστικές απέναντι στα καζίνο του στο Ατλάντικ Σίτι. «Εγώ μοιάζω περισσότερο με ινδιάνος από ότι αυτοί», είπε το 1995 ο Τραμπ, μετά από διαδηλώσεις μελών της φυλής έξω από τον Πύργο του Τραμπ. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αρνήθηκε να χορηγήσει την ιδιότητα.
«Κατά μία έννοια έχουμε δει πώς θα είναι το μέλλον με μια κυβέρνηση του Τραμπ, την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει για την επαναφορά του κανονισμού», είπε ο Άουλ. «Έχουμε δει το μέλλον, διότι αυτό είναι το παρελθόν μας».