Όταν η Μέι προκήρυξε, εντελώς αιφνιδιαστικά, της διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, αποζητούσε έναν θρίαμβο, που θα της έδινε ισχυρή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και θα ενίσχυε την διαπραγματευτική της θέση για «σκληρό Brexit» απέναντι στην Ε.Ε. Οι δημοσκοπήσεις της έδιναν προβάδισμα μέχρι και 24%, οι αντίπαλοι της, Εργατικοί, προέρχονταν από τη δεύτερη περίοδο εσωκομματικής αμφισβήτησης του Τζέρεμι Κόρμπιν και όλα έδειχναν ότι οδηγούμασταν σε μία ανιαρή εκλογική αναμέτρηση και μία εύκολη νίκη των Συντηρητικών. Στην πορεία βέβαια, άλλαξαν πολλά.

Τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας, ακολούθησαν διαφορετικές πορείες μέσα στους δύο τελευταίους μήνες, με την ψαλίδα να κλείνει καθημερινά. Η Μέι, εκτός της πολιτικής «ύβρεως» που έπραξε, παρουσίασε ένα πρόγραμμα λιτότητας σε ένα εκλογικό σώμα που είχε κάνει σαφές στο δημοψήφισμα του Brexit ότι δεν ανέχεται πλέον να βλέπει το βιωτικό του επίπεδο να χαμηλώνει. Για χάρη της «ασφάλειας» και της προστασίας από τρομοκρατικά χτυπήματα, έβαλε στο στόχαστρο ατομικές ελευθερίες, κάνοντας λόγο για έλεγχο του διαδικτύου. Απέφυγε τις εμφανίσεις σε ανοιχτούς χώρους προεκλογικά και σε ντιμπέιτ, προσπαθώντας να περιορίσει τα ρίσκα.

Από την άλλη πλευρά, Κόρμπιν και Εργατικοί πραγματοποίησαν ολική επαναφορά στο προσκήνιο. Μετά τη μεγάλη πολιτική ήττα του δημοψηφίσματος, όπου μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του κόμματος δεν ακολούθησε το κάλεσμα της ηγεσίας για Bremain και τις έριδες για την ηγεσία στο εσωτερικό του, ο Κόρμπιν παρουσίασε ένα ριζοσπαστικό μανιφέστο που δείχνει να συσπειρώνει ξανά το κόμμα του, πετυχαίνοντας έτσι το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα από την εποχή του Τόνι Μπλερ. Ανάμεσα στις δεσμεύσεις του είναι ο φόρος εισοδήματος για τους πλουσίους με σκοπό την ενίσχυση της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας, κρατικοποιήσεις υποδομών και ενισχυμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ανέγερση χιλιάδων κοινωνικών κατοικιών και εμπόδια στην κερδοσκοπία των επιχειρήσεων. Κατάφερε επίσης να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμα και τη συζήτηση για την τρομοκρατία. Υποστήριξε ότι αιτία των τρομοκρατικών επιθέσεων που δέχεται η χώρα είναι η ανάμειξη της σε πολέμους στη Μέση Ανατολή και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό Βρετανών έδειξε να συμφωνεί μαζί του.

Τα αποτελέσματα δείχνουν επικράτηση των Συντηρητικών, ωστόσο η εικόνα μοιάζει αρκετά διαφορετική. Όχι μόνο η Μέι δεν κέρδισε την ενισχυμένη αυτοδυναμία που επιθυμούσε, αλλά απώλεσε και την πλειοψηφία που διατηρούσε. Μοιάζει σαν να ακολουθεί τα βήματα του προκατόχου της, Ντέιβιντ Κάμερον, που προκήρυξε το δημοψήφισμα για την Ε.Ε. σίγουρος για σαρωτική νίκη, αλλά είδε τις ελπίδες του να διαψεύδονται και την πολιτική του καριέρα ουσιαστικά να τερματίζεται. Η επόμενη μέρα στη Βρετανία είναι γεμάτη ερωτήματα και ανοιχτά μέτωπα. Από το εάν η Μέι θα παραμείνει στην πρωθυπουργία, το εάν θα προκηρυχθούν νέες εκλογές και το πώς θα σχηματιστεί νέα κυβέρνηση, μέχρι το τι θα συμβεί με τις διαπραγματεύσεις για το Brexit (που θεωρητικά ξεκινούν σε λίγες ημέρες) αλλά και το εάν ο Κόρμπιν θα αποφύγει τις υποχωρήσεις, στο δρόμο προς την εξουσία.

https://youtube.com/watch?v=y60wDzZt8yg%3Fautoplay%3D1