Οι άσχημες ειδήσεις του 2017 ήταν αμέτρητες. Ωστόσο ανάμεσα σε αυτές, υπήρξαν και σημαντικές νίκες που πέτυχαν κινήματα παγκοσμίως, μοιράζοντας ελπίδα για ένα καλύτερο 2018. Το Transnational Institute συγκέντρωσε 12 τέτοιες ιστορίες και σας τις παρουσιάζουμε συγκεντρωμένες εδώ.

Έπειτα από τις πρόσφατες κατηγορίες κατά του Χάρβει Γουάινσταιν, η ηθοποιός Αλίσα Μιλάνο δημιούργησε το δικό της tweet στις 15 Οκτωβρίου το οποίο στάθηκε ως αφορμή να ανοίξει η συζήτηση γύρω από το θέμα των σεξουαλικών παρενοχλήσεων.

«Εάν όλες οι γυναίκες οι οποίες έχουν κακοποιηθεί ή παρενοχληθεί σεξουαλικώς έγραφαν ‘’me too” («κι εγώ επίσης») στην ‘’κατάσταση’’ τους θα μπορούσαμε να είχαμε δώσει μια ιδέα της βαρύτητας του θέματος» έγραψε σε tweet της.
Όμως το κίνημα δεν ξεκίνησε από την Αλ. Μιλάνο, αλλά πριν από δέκα χρόνια με την ακτιβίστρια Ταράνα Μπουρκ.

Η πρωτοετής φοιτήτρια Κουίν Μπρίττον είδε το hashtag να χρησιμοποιείται πρώτη φορά στο Facebook όταν η φίλη της κοινοποίησε μια προσωπική ιστορία με την οποία ενθάρρυνε να κάνει το ίδιο. «Έχει να κάνει με το να ωθήσεις κάποιον και μια ευκαιρία στα άτομα που έχουν υποστεί αυτές τις παρενοχλήσεις να πουν τις ιστορίες τους, καθώς όντας κι εγώ θύμα έχω νιώσει φιμωμένη» λέει η Μπρίττον.

Σύμφωνα με το περιοδικό Atlantic, τις πρώτες 24 ώρες το hashtag είχε χρησιμοποιηθεί περίπου 500.000 φορές. Η Μπρίττον λέει ότι ένα παράπονο της ήταν ότι το αρχικό tweet δε συμπεριλάμβανε όλες τις ταυτότητες. «Απομακρύνεται από το μήνυμα ότι και οι άντρες δέχονται σεξουαλική κακοποίηση» λέει η Μπρίττον. «Το να γίνεσαι πιο ευρύς και περιεκτικός είναι πολύ σημαντικό».

Η Γκίλιαν Λέιτ λέει ότι είναι πιο εύκολο να μιλάς για αυτά τα πράγματα στα social media επειδή δεν υπάρχει αλληλεπίδραση πρόσωπο με πρόσωπο. «Δε νομίζω πως ήταν ένα θέμα ταμπού το οποίο είχε γίνει γνωστό μέσω του facebook» λέει η Λέιτ.

Ωστόσο η Λέιτ θεωρεί ότι το κίνημα πίεζε ανθρώπους να μιλήσουν για τις προσωπικές τους ιστορίες χωρίς αυτοί να είναι ακόμα έτοιμοι για κάτι τέτοιο.
Η Άβαλον Πάτνοουντ Στιούαρντ έχει δημιουργήσει μια ομάδα από γυναίκες, οι οποίες συναντώνται σπίτι της. Μετά το κίνημα συζητούσαν σχετικά με το τι είχαν αναρτήσει και τι όχι με το hashtag αυτό.

«Νομίζω ότι υπάρχει πολλή δύναμη στο να μπορείς να αναφέρεσαι σε κάτι όπως πραγματικά είναι» λέει η Πάτνοουντ. «Τόσες γυναίκες αισθάνονται ένοχες νομίζοντας πως είναι δικό τους λάθος που δέχονται τις σεξουαλικές κακοποιήσεις και παρενοχλήσεις, ενώ στην πραγματικότητα είναι τα πραγματικά θύματα στην υπόθεση».

« Το κίνημα #MeToo θα μπορούσε να κάνει πιο εύκολες τις συζητήσεις για τη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση» λέει η Πάτνοουντ.