Σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών»,  το κείμενο της αυξημένης εποπτείας στο οποίο θα υπάγεται η Ελλάδα μετά τη λήξη του 3ου μνημουνίου στις 20 Αυγούστου, περιέχει 20 βασικές μεταρρυθμίσεις που καλείται η χώρα να υλοποιήσει μετά το πέρας του μνημονίου, και θα συζητηθεί στο επικείμενο Eurogroup της 12ης Ιουλίου.
 
Συγκεκριμένα, οι δεσμεύσεις που προωθούνται από τις Βρυξέλλες, έχουν να κάνουν με τις περικοπές συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου 2019, τη μείωση του αφορολογήτου από την 1η Ιανουαρίου το 2020, αλλά και στόχους για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά 30 δισεκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, το κείμενο αναφέρει μεταρρυθμίσεις για την αναβάθμιση του ηλεκτρονικού συστήματος συλλογής φόρων, αλλά και την «πλήρη γεωγραφική κάλυψη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών».
 
Το δημοσίευμα κάνει λόγο για «ρήτρες» των Βρυξελλών οι οποίες στοχεύουν στο ότι καμία μεταρρύθμιση επί ελληνικού εδάφους δεν θα αναστραφεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών (EE, ΔΝΤ, ESM, ΕΚΤ), οι οποίοι θα συνεχίσουν να εποπτεύουν το ελληνικό πρόγραμμα. Επιπροσθέτως, προβλέπονται αξιολογήσεις των θεσμών κάθε 3 μήνες, αλλά και εξαμηνιαίες αναλύσεις της προόδου της ελληνικής οικονομίας για τα επόμενα 4 χρόνια.
 

Μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων

 
Σημειώνεται ότι το κείμενο δεσμεύσεων προβλέπει ιδιωτικοποιήσεις: ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ, Μαρίνα του Αλίμου, Εγνατία, ΔΕΠΑ Εμπορίου, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, περιφερειακά λιμάνια Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Δίκτυο ΔΕΠΑ, μεταφορά σταδίου ΟΑΚΑ στο υπερταμείο, αναδιάρθρωση ΕΤΑΔ.
 
Υπενθυμίζεται ότι στο Υπερταμείο (που ενσωματώνει, χωρίς να καταργεί, το ΤΑΙΠΕΔ) πλέον ανήκει το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας, με περίπου 70.000 ακίνητα και οι εξής ΔΕΚΟ: ΟΑΣΑ και οι θυγατρικές του (ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ), ΟAKA, ΕΛΤΑ, Ε.Υ.Α.Θ., Ε.ΥΔ.Α.Π, ΔΕΗ, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, Ελληνικές Αλυκές, ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, Ανώνυμη Εταιρεία Διώρυγας Κορίνθου (ΑΕΔΙΚ), Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας (Ο.Κ.Α.Α. ΑΕ), Κεντρική Αγορά Θεσσαλονίκης (Κ.Α.Θ. ΑΕ), ΔΕΘ -Helexpo και Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών. Ουσιαστικά, η δημόσια περιουσία παύει να είναι υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, καθώς σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), αυτή «δεν ανήκει στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται.»
 
Παράλληλα, στα άρθρα που αφορούν την ΕΕΣΥΠ, γίνεται ξεκάθαρος ο ασφυκτικός έλεγχος των δανειστών σε κάθε της δραστηριότητα. Από την αρχή της δημιουργίας του Υπερταμείου, η κυβέρνηση υποστήριξε ότι θα έχει τον πρώτο λόγο για την «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας», θέτοντας ως επιχείρημα την επιλογή από πλευράς της των 3 από τα 5 μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου. Το επιχείρημα αυτό ήταν εξαρχής έωλο, καθώς , αφενός οι δανειστές είχαν δικαίωμα βέτο στα πρόσωπα που θα επέλεγε η Ελλάδα, αφετέρου απαιτείται πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων για τη λήψη απόφασης.
 
Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup της 21ης Ιουνίου, οι δανειστές αποφάσισαν την κατάργηση από το 2018 του step-up επιτοκίου που σχετίζεται με τα δάνεια του δεύτερου ελληνικού προγράμματος, και τη χρήση από τον ESM των κερδών των κεντρικών τραπεζών (SMPs, ANFAs) από τα ελληνικά ομόλογα του 2014 και τη σταδιακή επιστροφή τους στην Ελλάδα.

Τα εν λόγω κεφάλαια θα μεταφέρονται στην Ελλάδα ισόποσα, σε εξαμηνιαία βάση (Δεκέμβριο και Ιούνιο), αρχής γενομένης από το 2018 μέχρι τον Ιούνιο του 2022 μέσω ξεχωριστού λογαριασμού του ESM και θα χρησιμοποιηθούν για τη μείωση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών ή για τη χρηματοδότηση άλλων συμφωνηθέντων επενδύσεων. Τέλος, αποφασίστηκε η παράταση της περιόδου χάριτος για τα δάνεια του EFSF κατά 10 χρόνια και την επιμήκυνση της μέσης διάρκειας λήξης κατά 10 χρόνια.

 
Τέλος, οι δανειστές αποφάσισαν την επιστροφή ενός μέρους των κερδών των ελληνικών ομολόγων που κρατάει από το 2012 η ΕΚΤ, στα πλαίσια του δευτέρου μνημονίου. Πρόκειται για ένα ποσό 4,8 δισ. που θα καταβάλλεται τμηματικά, ανά εξάμηνο, στην Ελλάδα, μέχρι το 2022, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι η χώρα θα εκπληρώνει τις δεσμεύσεις της.
 
Το κείμενο των δεσμεύσεων από τους δανειστές προβλέπει τα εξής:
 
  1. Μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων από 1ης Ιανουαρίου 2019.
  2. Μείωση αφορολογήτου ποσού από 1ης Ιανουαρίου 2020.
  3. Εξίσωση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων με τις εμπορικές τιμές.
  4. Περιορισμός των «κόκκινων» δανείων στα 60 δισ. από 92,4 δισ. που είναι σήμερα.
  5. Πλήρης γεωγραφική κάλυψη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
  6. Εφαρμογή σχεδίου δράσης για τα αφερέγγυα νοικοκυριά με στόχο την εξάλειψη των καθυστερημένων περιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας εκκρεμών αιτήσεων, μέχρι τα τέλη του 2021.
  7. Πώληση μεριδίων που διατηρεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις συστημικές τράπεζες.
  8. Αναβάθμιση του ηλεκτρονικού συστήματος συλλογής των φόρων.
  9. Μηδενισμός των ληξιπροθέσμων χρεών και αποφυγή συσσώρευσης νέων από οργανισμούς, υπουργεία και φορείς του Δημοσίου που πραγματοποιούν συναλλαγές με ιδιώτες προμηθευτές.
  10. Επανεξέταση των επιδομάτων αναπηρίας και εκσυγχρονισμός του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας.
  11. Σταδιακή χαλάρωση των ελέγχων κεφαλαίου (capital controls).
  12. Σχέδιο δράσης για την αδήλωτη εργασία.
  13. Αδειες «fast track» για επενδύσεις.
  14. Ολοκλήρωση κτηματολογίου (δασικές χάρτες, κτηματολογικό γραφείο κ.λπ.).
  15. Αγορά ενέργειας.
  16. Ιδιωτικοποιήσεις: ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ, Μαρίνα του Αλίμου, Εγνατία, ΔΕΠΑ Εμπορίου, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, περιφερειακά λιμάνια Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Δίκτυο ΔΕΠΑ, μεταφορά σταδίου ΟΑΚΑ στο υπερταμείο, αναδιάρθρωση ΕΤΑΔ.
  17. Εκσυγχρονισμός δημόσιας διοίκησης.
  18. Διορισμός γενικών διευθυντών και όλων των γενικών διευθυντών σύμφωνα με τον νόμο 4369/2016.
  19. Εφαρμογή 3ου κύκλου αξιολόγησης/ κινητικότητας στο Δημόσιο.
  20. Ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού (ψηφιακό οργανόγραμμα για όλους τους δημόσιους φορείς και σύνδεση με την Αρχή Ενιαίας Πληρωμής).

*Διαβάστε το σχετικό άρθρο του Θάνου Καμήλαλη