Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Μάιο, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Αγγελής, άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης του Α’ Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών με την οποία είχε κριθεί αθώος ο Τάσος Θεοφίλου. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ομόφωνα από τον Άρειο Πάγο, όπως έγινε γνωστό τον Αύγουστο. Στην καθαρογραφείσα πλέον απόφαση, καταγράφεται αναλυτικά το σκεπτικό του Αρείου Πάγου, που κρίνει ότι η απόφαση του Εφετείου είναι εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη.
«Το επόμενο δικαστικό βήμα είναι η εκδίκαση της αίτησης αποζημίωσης του Θεοφίλου για την παράνομη και άδικη φυλάκισή του για πέντε χρόνια, το ερώτημα της αναζήτησης ευθυνών σε εκείνους οι οποίοι έστησαν αυτή τη δικογραφία παραμένει ανοιχτό» δηλώνει ο δικηγόρος του Θεοφίλου, Κώστας Παπαδάκης,, σχολιάζοντας την πλήρη απόφαση του Αρείου Πάγου, όπως αναφέρει το omniatv.
Ολόκληρη η δήλωση του Κ.Παπαδάκη:
Δόθηκε επίσημο αντίγραφο της καθαρογραμμένης πλέον απόφασης 1333/2018 του Αρείου Πάγου που απέρριψε την εισαγγελική αναίρεση κατά της αθωωτικής απόφασης Θεοφίλου.
Από το περιεχόμενό της προκύπτει ότι η απόφαση είναι ομόφωνη και ότι η εκτίμησή της ταυτίζεται πλήρως με όσα είχε υποστηρίξει η υπεράσπιση ότι δηλαδή η εισαγγελική αναίρεση δεν επισημαίνει νομικά σφάλματα στην απόφαση αλλά απλώς παραθέτει μία διαφορετική ουσιαστική αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων αυτή που ήταν επιθυμητή για τον αναιρεσίοντα Εισαγγελέα και την Δ.Α.Ε.Ε.Β.
Στις 90 σελίδες της η απόφαση του Αρείου Πάγου παραθέτει την αιτιολογία της αθωωτικής απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου την οποίας την αιτιολογία χαρακτηρίζει ως ειδική και εμπεριστατωμένη αφού εκθέτει με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν και στα οποία στήριξε την κρίση περί της μη ενοχής του κατηγορουμένου.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου καταρρίπτει ένα προς ένα τα επιχειρήματα της αναίρεσης, αφού κρίνει ότι η απαλλακτική απόφαση εκτίμησε όλα τα αποδεικτικά μέσα στο σύνολό τους και όχι αποσπασματικά, ότι εκθέτει με πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά, ότι δεν παραλείπει να εκτιμήσει καμία μαρτυρική κατάθεση, κανένα έγγραφο.
Ειδικά για την αξιολόγηση των ευρημάτων και των αναλύσεων D.N.A. η απόφαση αναδεικνύει το σκεπτικό της αθωωτικής σύμφωνα με την οποία η εξέταση του δείγματος σάρωσης από το πειστήριο δεν έγινε με τον ενδεικνυόμενο επιστημονικά τρόπο ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος επιμόλυνσης από το ληφθέν από τον κατηγορούμενο μετά τη σύλληψή του βιολογικό υλικό, ότι τα εργαστήρια D.N.A. της Δ.Ε.Ε. εστερούντο διαπιστεύσεων κατά τον χρόνο της επεξεργασίας, ενώ επισημαίνει και την παραδοχή ότι το πειστήριο καπέλο αν και το σημαντικότερο από τα στοιχεία που βρέθηκαν στη ληστεία της Πάρου ήταν το μόνο στο οποίο κατά τη μετάβασή της η βιολόγος των Δ.Ε.Ε. στην Πάρο δεν έλαβε δείγμα σάρωσης.
Η Αρειοπαγιτική απόφαση αναδεικνύει αναλυτικά το γιατί από το αποτέλεσμα της ανάλυσης D.N.A. δεν μπορεί το δικαστήριο να οδηγηθεί στην κρίση ότι ο κατηγορούμενος είναι ο δράστης της ληστείας που φορούσε το καουμπόικο καπέλο, μνημονεύοντας τις καταθέσεις των μαρτύρων ειδικών γνώσεων και την εργαστηριακή έκθεση ανάλυσης βιντεοληπτικού υλικού που κατέθεσε η υπεράσπιση από συντάκτη καθηγητή στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και όλα τα έγγραφα και τις εκθέσεις.
Αναφέροντας συχνά το προφανές ότι η Εισαγγελική αναίρεση δεν εντοπίζει νομικά σφάλματα, αλλά απλώς επιζητά διαφορετική ενοχοποιητική αξιολόγηση στα πραγματικά περιστατικά, το 5ο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου τερματίζει οριστικά τη δικαστική περιπέτεια του Τάσου Θεοφίλου, δημιουργώντας την πρώτη αμετάκλητη αθωωτική απόφαση σε δικογραφία της Δ.Α.Ε.Ε.Β. Στην πολιτική σημασία της αθωωτικής απόφασης και την καθοριστική συμβολή του κινήματος συμπαράστασης έχω άλλωστε επανειλημμένα αναφερθεί.
Και καθώς το επόμενο δικαστικό βήμα είναι η εκδίκαση της αίτησης αποζημίωσης του Θεοφίλου για την παράνομη και άδικη φυλάκισή του για πέντε χρόνια, το ερώτημα της αναζήτησης ευθυνών σε εκείνους οι οποίοι έστησαν αυτή τη δικογραφία παραμένει ανοιχτό.
Αθήνα, 20-9-2018
Κώστας Παπαδάκης
Σύντομο ιστορικό
O Τάσος Θεοφίλου κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε ληστείας τράπεζας στην Πάρο τον Αύγουστο του 2012, κατά την οποία υπήρξε ένας νεκρός. Ο ίδιος συνελήφθη στην Αθήνα ως ύποπτος, γνωστός στον αναρχικό χώρο, με τα ΜΜΕ να τον αντιμετωπίζουν ως ένοχο. Δικάστηκε ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης και με την επιβαρυντική διάταξη του νόμου περί τρομοκρατίας (187Α). Σημειώνεται πως κατά τη διάρκεια της δίκης του, αλλά και την έφεσης, το μοναδικό στοιχείο που παρουσιάστηκε εναντίον του, ήταν ένα καπέλο, το οποίο μάλιστα δεν υπήρχε στα αρχικά ευρήματα της ληστείας.
Βάσει αυτού του «στοιχείου», ο Θεοφίλου καταδικάστηκε το 2014 σε 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη ληστεία της Πάρου, με τη δεύτερη δίκη να ακολουθεί κατόπιν άσκησης έφεσης τόσο του ίδιου του κατηγορουμένου όσο και υπέρ του νόμου. Κατά τις δύο δίκες του Θεοφίλου, κανένας αυτόπτης μάρτυρας δεν αναγνώρισε τον κατηγορούμενο ως έναν από τους δράστες της ληστείας.
Το Εφετείο έκρινε αθώο τον Θεοφίλου, κάτι το οποίο έκανε και ο Άρειος Πάγος, μετά την αίτηση αναίρεσης του εισαγγελέα Αγγελή.