Σύμφωνα με το iskra.gr, με πανομοιότυπο τρόπο, όπως αυτό του Παν. Λαφαζάνη, δυο αστυνομικοί με πολιτικά από την Γενική Ασφάλεια, επέδωσαν στο σπίτι του Κ.Ζ. κλήση σε απολογία με παρόμοιες με του Λαφαζάνη κατηγορίες. Είναι ενδεικτικό πάντως της κυβερνοασφαλίτικης νοοτροπίας, το γεγονός ότι οι δυο αστυνομικοί με πολιτικά συμπεριφέρθηκαν σκαιότατα στους γονείς του Κ.Ζ., οι οποίοι παρέλαβαν το έγγραφο για την απολογία, αφού ο Κ.Ζ. εκείνη την ώρα απουσίαζε.

Υπενθυμίζεται ότι την Παρασκευή, έγινε γνωστό ότι ο ίδιος ο επικεφαλής της ΛΑΕ, καλείται να απολογηθεί για κατηγορίες που αφορούν από διατάραξη κοινής ειρήνης μέχρι και οπλοφορία, οπλοχρησία και παράβαση του νόμου περί κροτίδων και πυροτεχνημάτων.

Όπως σημειώνει η ΛΑΕ, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης καλείται να απολογηθεί για τις εξής κατηγορίες μεαξύ άλλων: Αντίσταση κατά της αρχής, σωματική βλάβη, επικίνδυνη σωματική βλάβη, φθορά ξένης περιουσίας, απειλή, διατάραξη κοινής ειρήνης, όπλα και πυρομαχικά, πυροτεχνήματα

Σχολιάζοντας τη νέα δίωξη, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δηλώνει:

«Με θλίψη και αποτροπιασμό πληροφορήθηκα ότι, μαζί με εμένα, κλήθηκε με πανομοιότυπο τρόπο και με τις ίδιες περίπου κατηγορίες για να απολογηθεί στην Ασφάλεια και άλλος αγωνιστής του κινήματος κατά των πλειστηριασμών σπιτιών και λαϊκής περιουσίας.

Είναι προφανές ότι έχει στηθεί βιομηχανία μακάβριων διώξεων που πλήττουν βάναυσα την καρδιά της όποιας δημοκρατίας έχει απομείνει σε αυτόν τον τόπο.

Γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία όταν αυτή αφορά μόνο όσους στηρίζουν το σημερινό ληστρικό σύστημα και μετατρέπουν πραξικοπηματικά τα μεγάλα «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ», ενώ φιμώνονται και διώκονται όσοι/ες αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στα μνημόνια, τις εποπτείες, την λιτότητα, την δικτατορία των πιστωτών, την υποτέλεια και την αποικιοποίηση της χώρας μας.

Αυτή η βιομηχανία διώξεων με κατασκευασμένες κατηγορίες, που παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές και ανώμαλες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, αποφασίσθηκε, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, στα άδυτα του Μαξίμου και των κυβερνητικών παραμάγαζων και σε συνεργασία με ξένες υπηρεσίες.

Οι αποφάσεις γι’ αυτές τις ανυπόστατες διώξεις όχι μόνο δείχνουν πανικό και αδιέξοδο αλλά και βαθύ φόβο.

Τον  βαθύ φόβο ενός ολόκληρου συστήματος που τρέμει την ραγδαία ανοδική πορεία της ΛΑ.Ε, την οποία επιχειρεί με ψεύτικες δημοσκοπήσεις να αποκρύψει και να στήσει ένα δοτό ανύπαρκτο διπολικό σκηνικό.

Τον βαθύ φόβο, επίσης, ενός συστήματος που τρέμει μπροστά στο ενδεχόμενο να γενικευθούν οι λαϊκές αγωνιστικές αντιδράσεις κατά των πιστωτών και των εγχώριων υπαλλήλων τους και να αμφισβητηθεί η αμερικανοϊσραηλινή και Γερμανική τάξη πραγμάτων στην χώρα και την περιοχή μας.

Σημειώνω με ιδιαίτερη ανησυχία, για τον χαρακτήρα του καθεστώτος που έχει εγκαθιδρυθεί στην χώρα, το γεγονός ότι η ανάκριση επί των βαρύτατων αλλά διάτρητων κατηγοριών που μου απευθύνονται, ανετέθη όχι σε δικαστικούς υπαλλήλους αλλά σε αστυνόμους του μνημονιακού αμαρτωλού «Τμήματος Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος» της Διεύθυνσης Ασφάλειας, που συγκροτήθηκε τον δεύτερο μνημονιακό χρόνο και το οποίο, αν και πλήρως αναρμόδιο, συνέταξε κάτω από κυβερνητική καθοδήγηση και την δικογραφία σε βάρος μου και σε βάρος άλλων αγωνιστών και την απέστειλε στην εισαγγελία.

Αποτελεί τον τέλειο εξευτελισμό κάθε έννοιας Συνταγματικής τάξης και κάθε ίχνους δημοκρατικής νομιμότητας να εκλαμβάνονται οι κινητοποιήσεις για την προάσπιση των σπιτιών των πολιτών ως απειλή κατά της ασφάλειας του Κράτους και ακόμα να θεωρείται η αγωνιστική μου δράση ως υπονόμευση, τάχα, του «Δημοκρατικού Πολιτεύματος».

Αποτελεί όνειδος εγώ και η ΛΑ.Ε. να τοποθετούμαστε από τους κυβερνώντες «αρχιπραξικοπηματίες» στα πρόσωπα και τις οργανώσεις με τρομοκρατικό, τάχα, χαρακτήρα, που απειλούν, τάχα, την δημοκρατία.

Μόνο στην χούντα του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη είχα υποστεί διώξεις για την κινηματική μου δράση, η οποία και τότε θεωρείτο ως υπονόμευση του κράτους και της καθεστηκυίας τάξης.

Είναι τραγικό αλλά βλέπουμε στην χώρα να επανέρχονται εικόνες μιας εποχής, όπου η ξενοκρατία, ο δοσιλογισμός, οι σκευωρίες της Ασφάλειας και οι πρέσβεις ύπατοι αρμοστές, ήταν το σήμα κατατεθέν των υποτελών ολιγαρχικών κυβερνήσεων.

Οι μέρες μια κυβέρνησης, που επιχειρεί να εκδικηθεί αυτούς που δεν γονάτισαν και δεν προσκύνησαν τη νέα τάξη των μνημονίων και της υποτέλειας, είναι μετρημένες, σε όσες διώξεις και αν καταφεύγει.

Όπως έρχεται γρήγορα και ο χρόνος λήξης ενός άθλιου συστήματος που κατέστρεψε την χώρα και επιχειρεί να ξεπλυθεί από τα χάλια μιας εξουσίας, που έχει μετονομάσει ως «αριστερά» την παχυδερμία και την καρεκλοθηρία.»