του Γιώργου Μουργή

Σύμφωνα με το βούλευμα, το Συμβούλιο είχε αρχικά κρίνει πως ενώ η περίπτωσή του εμπίπτει στο άρθρο 110 Α του Ποινικού Κώδικα, ωστόσο θα πρέπει να εκτίσει 25 έτη από την ποινή του, πριν ανοίξει η πόρτα της φυλακής.
 
Είχε προηγηθεί -μια καθαρά πολιτικής σκοπιμότητας και έξω από το πλαίσιο κάθε μορφής δικονομικής κρίσης ή νομικού ερείσματος- πρόταση τού αντεισαγγελέα Εφετών Οδυσσέα Τζορμπατζόγλου, η οποία απέρριπτε στην εισήγησή του προς το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά τη σχετική αίτηση για την υφ’ όρον απόλυση του Σάββα Ξηρού, με ένα σκεπτικό στηριζόμενο σε καθαρά «εξωνομικά κριτήρια» και «εμφυλιοπολεμικά προτάγματα».
 
Στην προσπάθεια να μην χαθούμε σε ατέρμονες νομικές εκδοχές και περιγραφές  χρειάζεται να σημειώσουμε ότι με βάση τον ισχύοντα νόμο ο Σάββας Ξηρός δικαιούται να ζητά βάσιμα εκ νέου να αποφυλακιστεί. Ο νόμος -όπως ισχύει αυτή τη δεδομένη στιγμή- ρητά το προβλέπει και ο Σ. Ξηρός πληροί και με το παραπάνω κάθε προϋπόθεση που θέτει ο Ποινικός αλλά και ο Σωφρονιστικός Κώδικας.
Δυστυχώς για κάποιους εντός και εκτός του δικαστικού σώματος η έννοια της ισονομίας και η εφαρμογή των κανόνων και των νόμων που τη διέπουν αποτελεί μια αφηρημένη κατάσταση που ορίζεται με βάση συγκεκριμένες ιδεοληψίες, το φαντασιακό ή τις εκάστοτε πολιτικές σκοπιμότητες, θέτοντας συγκεκριμένους κρατούμενους σε καθεστώς μια ιδιότυπης εξαίρεσης.
 
Μένοντας στο δικονομικό σκέλος είναι αναγκαίο να επισημάνουμε πως ο απαιτούμενος χρόνος των 25 ετών που επικαλείται ως τυπική προϋπόθεση -και παρά την αυθαίρετη ερμηνεία του άρθρου 110Α- το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά στο προηγούμενο απορριπτικό βούλευμά του, έχει συμπληρωθεί χρονικά προ πολλού.
 
Ο υπολογισμός, δε, της ποινής κράτησης του Σ. Ξηρού σύμφωνα με όλους τους  Πίνακες Υπολογισμού Ποινής, τις βεβαιώσεις και το Πιστοποιητικό κράτησής του από τις αρμόδιες υπηρεσίες των Καταστημάτων Κράτησης ξεπερνάει τα 27 χρόνια.
 
Όλα τα νέα αποδεικτικά στοιχεία της σωστής επιμέτρησης του χρόνου κράτησης – από το 2007 έως το 2012 – που αγνοήθηκαν στην προηγόυμενη απόφαση του Συμβούλιου Εφετών Πειραιά, και τα οποία παρουσιάζει αποκλειστικα το ΤΡΡ, έχουν κατατεθεί στη νέα αίτηση αποφυλάκισής του. 
 

 
Επίσης με δεδομένη την επίκληση της προηγούμενης απορριπτικής απόφασης στο άρθρο 105 παρ.4. του Π.Κ., ο Γ. Νούσκαλης στο βιβλίο του «Η λειτουργία της αναλογικότητας στις εναλλακτικές-μη φυλακτικές ποινές» , εκδ. Σάκκουλα 2015, χαρακτηριστικά αναφέρει πως: «αν συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ισόβιες καθείρξεις ο κατάδικος μπορεί να απολυθεί από την φυλακή, εφόσον έχει εκτίσει, και με ευεργετικό υπολογισμό, τμήμα 25 ετών από την ποινή του, σύμφωνα με το άρθρο 105 παρ.4. Aπό το ανωτέρω τμήμα των 25 ετών, 16 χρόνια θα πρέπει να εκτιθούν με τον ''βαρύ'' τρόπο παραμονής στο κατάστημα, δηλαδή χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών, ενώ για το υπόλοιπο, έως τα 25 χρόνια λαμβάνεται υπόψη ο ευεργετικός υπολογισμός».*
 
Προκύπτει ξεκάθαρα πως με βάση την ερμηνεία του σημερινού νόμου, αλλά και την σωστή επίμετρηση του χρόνου έκτισης της ποινής του, ότι ο Σάββας Ξηρός έχει συμπληρώσει τα 25 χρόνια ποινής, ξεπερνώντας μάλιστα και την προϋπόθεση της πραγματικής έκτισης των 16 χρόνων, εκτός αν για μια κατηγορία κρατουμένων η νομική παρέκκλιση και το καθεστώς εξαίρεσης επιδιώκεται από συγκεκριμένα δικαστικά και πολιτικά κέντρα -παρά τους ισχύοντες νόμους- με αποτέλεσμα άτυπα να ισχύει η ποινή της θανατικής καταδίκης.
 
Ταυτόχρονα ο Σ. Ξηρός πιστοποιείται από τις 20/10/2014 με Πιστοποιητικό από τα ΚΕ.Π.Α., με συνολικό ποσοστό αναπηρίας που ανέρχεται σε 98% εκ του οποίου το 95% οφείλεται στην οφθαλμολογική του πάθηση από τις 11/7/2014 και εφ΄όρου ζωής.
 

 
Ας σημειωθεί, επίσης, πως οι ανάπηροι κρατούμενοι αποφυλακίζονται χωρίς να χρησιμοποιούν τον αποσυμφορητικό νόμο, γιατί υπάρχει νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει την αποφυλάκισή τους μιας και δεν υπάρχει ουσιαστική πρόβλεψη να έχουμε ανάπηρους στις φυλακές.
 
Τέλος και για άλλη μια φορά από τις σελίδες του ΤΡΡ, ας αναφερθεί το γεγονός που επιδεικτικά τα συστημικά μέσα ενημέρωσης αλλά και οι δικαστές οι οποίοι κρίνουν παρόμοιες υπόθεσεις επιδεικτικά αγνοούν, πως η χώρα μας για την περίπτωση κράτησης του Σάββα Ξηρού έχει καταδικαστει απο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο οποίο είχε προσφύγει τον Σεπτέμβριο του 2010 για παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, περί βασανισμού ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ενώ ο ίδιος παραμένει ακόμα φυλακισμένος.
 
Το ΤΡΡ με αφορμή την νέα αίτηση αποφυλάκισης του Σ. Ξηρού επικοινώνησε με τη συνηγόρο υπεράσπισής του, δικηγόρο Άννυ Παπαρρούσου, η οποία χαρακτηριστικά ανέφερε: 

«Ο Σάββας Ξηρός πληροί όλες τις νόμιμες προυποθέσεις για την υφ´ όρον απόλυσή του βάσει του άρθρου 110Α ΠΚ, επειδή παρουσιάζει πιστοποιημένη αναπηρία 98% και έχει εκτίσει τον προβλεπόμενο από το άρθρο χρόνο στη φυλακή.
 
Οι ερμηνείες που επιστρατεύονται για να του στερήσουν την πρόσβαση σε αυτή τη νόμιμη δυνατότητα είναι εσφαλμένες και σηματοδοτούν την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος εξαίρεσης που δεν είναι ανεκτό από την έννομη τάξη και το δικαιικό σύστημα σε συνθήκες δημοκρατίας.
 
Ακόμα όμως κι αν ληφθεί σοβαρά υπόψιν αυτή η ιδιότυπη λογιστική της σκοπιμότητας, ο Σάββας Ξηρός έχει εκτίσει-σύμφωνα με τους επίσημους πίνακες υπολογισμού ποινής του Νοσοκομείου Κρατουμένων Κορυδαλλού- 27 έτη κάθειρξης κι έτσι υπερπληροί κάθε προϋπόθεση που θέτει ο νόμος ή η στρεβλή του ερμηνεία έτσι όπως αποτυπώθηκε στο προηγούμενο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πειραιά με το οποίο απορρίφθηκε η αίτησή του για υφ’ όρον απόλυση.

Η ορθή απονομή της δικαιοσύνης και η τήρηση της νομιμότητας δε μπορεί να αποτελεί προνόμιο μιας συγκεκριμένης κατηγορίας εκλεκτών κρατουμένων». 

Ο Σάββας Ξηρός  ενώ έχει συμπληρώσει το χρονικό όριο έκτισης ποινής και πληροί όλες τις προϋποθέσεις, εξακολουθεί η ποινή του να προσμετράται όπως ενός υγιούς κρατουμένου και όχι ενός βεβαιωμένα αναπήρου. Στο καθεστώς εξαίρεσης που τίθεται υπερισχύει μια περίεργα πρωτόγνωρη και αλά καρτ δικαστική και πολιτική κρίση, σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων καθώς και στον τρόπο επιμέτρησης των ποινών.

Ο νομικός πολιτισμός όπως θέλουν να τον επικαλούνται προβλέπει την αποφυλάκιση κρατουμένων για λόγους υγείας, χωρίς αυτό να αποτελεί χαριστικό προνόμιο αλλά ανθρώπινο κατοχυρωμένο δικαίωμα. Δεν εφαρμόζεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά, ούτε στηρίζεται στη βιομηχανία έκδοσης πιστοποιητικών επίορκων κυκλωμάτων και συμμοριών που λυμαίνονται τα ΚΕ.Π.Α., όπως φάνηκε από την πρόσφατη περίπτωση του Αρ. Φλώρου. 


 
Ο Σάββας Ξηρός, με 98% αναπηρία, έχοντας από χρόνια εκτίσει την προβλεπόμενη ποινή κατά τον σωφρονιστικό κώδικα και με κατοχυρωμένο το δικαίωμα της αποφυλάκισής του εξακολουθεί να κρατείται στις ελληνικές φυλακές σε συνθήκες όπου το υπάρχον σύστημα έχει καταγγελθεί επίσημα σε μια σειρά εκθέσεων από τις Ευρωπαϊκές αρχές και τους διεθνείς οργανισμούς, χωρίς πουθενά να καταγράφεται ή έννοια του σωφρονισμού  και της επανένταξης, όπως θα προσομοίαζε σε μια ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα.
 
Μάλιστα στην περίπτωσή του η προβλεπόμενη ποινή κατά τον σωφρονιστικό κώδικα μεταφράζεται συνολικά  σε εκτιθείσα ποινή που ανέρχεται σε 27 χρόνια.
 
Σε 27 χρόνια και 79 ημέρες για την ακρίβεια.

*

Στοιχεία από τη νέα αίτηση αποφυλάκισης