του Μηνά Κωνσταντίνου
Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο αρχηγός του Ποταμιού συναντήθηκε με τον βουλευτή του κόμματός και του ζήτησε να απαντήσει έως το βράδυ της Δευτέρας, ξεκαθαρίζοντας τη θέση του και τις τελικές αποφάσεις. Ο Στ. Θεοδωράκης φέρεται να διαμήνυσε στον Σπ. Δανέλλη πως η θέση του Ποταμιού είναι να μη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, ενώ για τη Συμφωνία των Πρεσπών «ο κάθε ένας βουλευτής θα αποφασίσει κατά συνείδηση». Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί πως με ανακοινώσεις του, το Ποτάμι έχει διαμηνύσει πως τάσσεται υπέρ της ανάγκης κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών, παρότι κάθε φορά το έκανε ξεκαθαρίζοντας πως δεν στηρίζει την κυβέρνηση.
Αιτία του «τελεσιγράφου», το γεγονός πως ο Σπ. Δανέλλης έχει ταχθεί και αυτός υπέρ της ανάγκης ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών, αποδεχόμενος ωστόσο πως αυτή συνδέεται με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Τσίπρα, γεγονός που επιβεβαιώνεται σήμερα. Δεδομένης της δημόσιας και επαναλαμβανόμενης «μακεδονομαχικής» θέσης της Νέας Δημοκρατίας για μία πιθανή αυριανή της κυβέρνηση, είναι προφανές πως η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να κυρωθεί μόνο από την παρούσα Βουλή.
Το ρεπορτάζ της συνάντησης Θεοδωράκη-Δανέλλη συμπληρώνεται από αυτό του News 247, που αναφέρει πως ο αρχηγός του Ποταμιού μετέφερε στον βουλευτή την απόφαση της πλειοψηφίας του πολιτικού συμβουλίου του κόμματος, πως εάν εμμείνει ο Σπ. Δανέλλης να παράσχει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, τότε το κόμμα θα επανεξετάσει τη στάση του συνολικά στο Μακεδονικό. Με απλά λόγια, εάν ο βουλευτής δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, το Ποτάμι μπορεί να μην ψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Τα παραπάνω επιβεβαίωσε με ανάρτησή του στο twitter ο Γρ. Ψαριανός, ξεκαθαρίζοντας πως «Αν ο ΣπΔαν ψηφίσει την Κυβέρνηση, ο ΣΘ και Το Ποτάμι ΔΕΝ ψηφίζουν την Συμφωνία Πρεσπών».
Την ίδια ώρα, όπως έχει γίνει γνωστό από τα μέσα του περασμένου καλοκαιριού και μάλιστα χωρίς να διαψευστεί από κανέναν από τους δύο, οι βουλευτές του Ποταμιού Γιώργος Αμυράς και Γρηγόρης Ψαριανός έχουν συμφωνήσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να είναι υποψήφιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στις επερχόμενες εκλογές. Άλλωστε, οι ίδιοι με τις δηλώσεις του έχουν επιβεβαιώσει αυτά τα υπόγεια ρεύματα. Τόσο ο πρώτος με την πρότασή του στο συνέδριο του Ποταμιού για προεκλογική συμπόρευση του κόμματος με την Νέα Δημοκρατία, η οποία και απορρίφθηκε, όσο και ο δεύτερος, ο οποίος επίσης έχει ταχθεί δημόσια υπέρ της ίδιας άποψης. Και οι δύο έχουν ταχθεί ανοιχτά κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, και φυσικά κατά της υπερψήφισης της κυβέρνησης.
Το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη τον Σεπτέμβριο του 2015 μετρούσε έντεκα βουλευτές. Από αυτούς, τρεις έφυγαν για τη Νέα Δημοκρατία, δύο για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, ενώ ακόμα και σήμερα, οι διαλυτικές τάσεις του κόμματος αντί να κοπάσουν επανέρχονται πιο έντονες από ποτέ. Από την πρώτη είσοδο του Ποταμιού στη Βουλή τον Ιανουάριο του 2015 και έπειτα έχει περάσει αρκετός καιρός. Με εξαίρεση μερικά «δικαιωματικά» νομοθετήματα από τη μία, και φυσικά τη στάση του στην υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου από την άλλη, οι ευκαιρίες εντός κοινοβουλίου να δώσει το «ιδεολογικό του στίγμα» ήταν ελάχιστες και πολύ συγκεκριμένες. Στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη άμα τη εκλογή του τον Ιανουάριο του 2016, προσδίδοντας του «μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά», δίπλα στη Φώφη Γεννηματά στην «αναγέννηση» του ΠΑΣΟΚ μέσα από το Κίνημα Αλλαγής.
Η παρουσία του Ποταμιού στα δύο «παλιά» -κατά τα λεγόμενα του Στ. Θεοδωράκη- κόμματα, ήταν καταλυτική. Η ίδια η στάση του ΚΙΝΑΛ και η απεμπόληση της πολιτικής που το ίδιο και η Νέα Δημοκρατία εφάρμοσαν στο Μακεδονικό, στάθηκε αιτία για να απομακρυνθεί το Ποτάμι από το σχήμα του ΚΙΝΑΛ, αφήνοντας ουσιαστικά μία ένωση του ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ.
Το τελευταίο διάστημα, με τουλάχιστον τρεις ανακοινώσεις του αλλά και δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών του, όπως ο αντιπρόεδρος Γιώργος Μαυρωτάς και ο βουλευτής Σπύρος Λυκούδης, το Ποτάμι έχει ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ της ανάγκης υπερψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών, πρεσβεύοντας -και πάλι κατά τα λεγόμενά τους- την μόνη υπεύθυνη και συνετή στάση.
«Και η πυξίδα αυτή δεν δείχνει το κομματικό συμφέρον, δείχνει μονάχα το πατριωτικό συμφέρον. Αυτό πιστεύω και τολμώ και το κάνω πράξη. Ελπίζουμε ότι η ίδια πυξίδα, μας οδηγεί όλους αυτές τις μέρες, αν και υπάρχουν πολλές αμφιβολίες γι' αυτό. Να σκεφτόμαστε όμως ότι δίνουμε λόγο στις επόμενες γενιές και στην ιστορία. Όχι στο κομματικό μας ακροατήριο» ανέφερε ο ίδιος ο Στ. Θεοδωράκης την περασμένη εβδομάδα σχετικά με το Μακεδονικό.
Στο εσωτερικό του Ποταμιού σήμερα συγκρούονται δύο εντελώς αντίρροπα ρεύματα, με τον Στ. Θεοδωράκη να βρίσκεται μπροστά στην σημαντικότερη ίσως απόφαση που έχει κληθεί να λάβει για το κόμμα του. Με βάση τις τελευταίες εξελίξεις, μοιάζει απορίας άξιο το τι σημαίνει για τον ίδιο «πατριωτικό συμφέρον», και κατά πόσο αυτό κρίνεται από το τι στάση θα τηρήσει ένας βουλευτής του.
Διότι, εάν το «πατριωτικό συμφέρον» επιτάσσει πρωτίστως την πτώση της κυβέρνησης για το Μακεδονικό παρακολουθώντας την πιο ακραία εθνικιστική ατζέντα, και θέτει το ζήτημα της επίλυσης του πιο τοξικού εθνικού ζητήματος των τελευταίων δεκαετιών σε δεύτερη μοίρα, τέτοιο κόμμα υπάρχει στο κοινοβούλιο και διεκδικεί την εξουσία. Τι παραπάνω μπορεί να προσφέρει το Ποτάμι;