Ακούστε την ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε την Πέμπτη 23 Μαΐου ο Κώστας Πελετίδης στους Ορέστη Βέλμαχο και Μηνά Κωνσταντίνου για το ραδιόφωνο του ΤΡΡ.

Ήρθε σήμερα μία είδηση και πολύ ευχάριστη και πολύ ελπιδοφόρα, γι' αυτή την ιστορική απόφαση, για τον 13ο και 14ο μισθό στην Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Πάτρας, μία πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής, που στήριξε τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να δικαιωθούν και να ανοίγουν έναν δρόμο, που τουλάχιστον χαράσσει μια καλύτερη προοπτική για αρκετούς περισσότερους. 
 
Είναι αλήθεια ότι προσπαθούμε να βρούμε κάποιες χαραμάδες, μέσα σε ένα πλαίσιο,  το οποίο είναι αντιλαϊκό, παρ' ότι συνεχίζεται μία πίεση απέναντι στους εργαζόμενους. Αφαιρούνται δικαιώματα και εμείς προσπαθούμε, όπου μπορούμε να βρούμε διέξοδο, να ικανοποιήσουμε το σύνολο των εργαζομένων και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις, ώστε αυτό να μη μείνει μόνο στην Πάτρα, αλλά να πάει και παραπέρα. 
 
Κύριε Πελετίδη, θέλετε να κάνουμε καθαρό στον κόσμο τι ακριβώς εννοούμε με την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού;
 
Κατ' αρχήν αυτές που ήταν από πριν. Κατακτήσεις τις οποίες είχαμε και οι οποίες ξεχαστήκανε. Διότι ο λαός μας έπαιρνε δώρο Χριστουγέννων, έπαιρνε δώρο του Πάσχα, έπαιρνε δώρο για το καλοκαίρι, για τις διακοπές. Αυτά με μνημονιακούς νόμους έχουν περικοπεί. Προσφεύγουν οι εργαζόμενοι στα δικαστήρια, και όπου δικαιώνονται, εφ' όσον υπάρχει η διάθεση από τη μεριά του Δήμου, από τη μεριά των εργοδοτών -διότι και ο Δήμος εργοδότης είναι- η ΔΕΥΑΠ, μπορεί να ικανοποιήσει αυτά τα αιτήματα, μπορείς να πας σε επόμενες αποφάσεις σου να πας στο Εφετείο ή παραπέρα, αλλά τους δικαιώνεις και παίρνεις αυτή την απόφαση να τους σταυρώσεις, γιατί αυτά τα δικαιούνται. Είναι κάτι το οποίο άδικα έχει περικοπεί, διότι δεν είναι ότι έχει φτωχοποιηθεί η Ελλάδα. Είναι ότι αυτοί που έχουν το χρήμα το αυξάνουν, ενώ αυτοί οι οποίοι υποφέρουν είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο σε όλη τη χώρα, και επίσης στην πόλη μας. 
 
Κύριε Πελετίδη, να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου λίγο, το συνήγορο του διαβόλου. Γιατί ο Πελετίδης κατάφερε στην Πάτρα να δώσει 13ο και 14ο, ενώ οι άλλοι δεν μπορούν; Τι παραπάνω έχει η Πάτρα;
 
Κοιτάξτε να δείτε, το κύριο ζήτημα είναι τι έχεις στο νου σου και αν θεωρείς τα αιτήματα των εργαζομένων δίκαια ή άδικα. Εμείς, όπου υπάρχει δικαστική απόφαση, τα πληρώνουμε και τα πληρώσαμε και στο Δήμο και σε νομικά μας πρόσωπα. Το ίδιο κάνει και η ΔΕΥΑΠ, διότι έχει ένα σχέδιο. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι για να πληρώσεις αυτά τα χρήματα πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να ξεπερνάς τα νομικά ζητήματα, τα οποία προκύπτουν. Και τα νομικά ζητήματα είναι ότι δυστυχώς το οπλοστάσιο, το οποίο έχουν οι κυβερνώντες, αλλά κυρίως αυτοί που κατέχουν τον πλούτο, είναι τεράστιο και εμποδίζουν τέτοιες αποφάσεις. Εμείς, όπου υπάρχει μία απόφαση, την αξιοποιούμε, για να έχουμε αυτά τα αποτελέσματα που έχουμε. 
 
Η απόφαση αυτή έρχεται βέβαια τρεις μέρες πριν τις εκλογές έτσι; Άρα, κάποιος ίσως μπορεί να σας κατηγορήσει, ότι πρόκειται για προεκλογικό επίδομα, όπως κατηγορούν την κυβέρνηση;
 
Δεν είναι έτσι, γιατί εμείς ήδη αυτά τα έχουμε εφαρμόσει σε όλο το Δήμο. Δεν είναι δηλαδή το πρώτο που δίνουμε. Στους παιδικούς σταθμούς, στο βρεφοκομείο, στον κοινωνικό οργανισμό, στον ίδιο το Δήμο, έχουν ήδη αυτά γίνει πράξη, και αυτό το οποίο έχουμε τώρα στη ΔΕΥΑΠ είναι τώρα που βγήκε η απόφαση, είναι από χρόνια αυτοί οι οποίοι προσπαθούν και φτάνουν να ικανοποιούνται αυτά τα αιτήματα. Ανάλογα με τις δικαστικές αποφάσεις της πρωτόδικης, που υπάρχουν, προχωράει το διοικητικό συμβούλιο και δεν ερχόμαστε σε μία αντιπαράθεση. Αλλά επειδή ούτως ή άλλως, όταν προσφεύγουμε στα δικαστήρια, είμαστε κι εμείς μαζί τους και δεν είμαστε αντίπαλοι, ως εργοδότες αλλά είμαστε μαζί, συναινούμε και λέμε ότι ναι ο δήμος ή η ΔΕΥΑΠ θα δώσει αυτά τα χρήματα, γιατί είναι χρήματα, τα οποία τα δικαιούνται.  
 
Έχετε προχωρήσει σε διαγραφή δημοτικών χρεών, σύνδεση ρεύματος σε κατοίκους της πόλης που έχουν ανάγκη, δημιουργία πάρκου εκεί που κάποτε ήταν σκουπιδότοπος και μάλιστα με ένα ολόκληρο σύστημα απέναντί σας. Γιατί τα καταφέρνει ο Πελετίδης στην Πάτρα, ενώ άλλοι δεν μπορούν; Ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι εσείς εφαρμόζεται και τάζετε πράγματα, τα οποία έτσι κι αλλιώς έχει δεσμευθεί ότι θα κάνει η κυβέρνηση. Τι απαντάτε σ' αυτό;
 
Εμείς εκείνο το οποίο λέμε, πρώτον ότι έχουμε διαλέξει μετερίζι. Από την αρχή που αναλάβαμε τι είπαμε; Ότι εμείς είμαστε με το λαό, γι' αυτό είμαστε Δημοτική Αρχή,  με τους εργαζόμενους, με τους αυτοαπασχολούμενους, τους επαγγελματίες, που χτίζουν αυτό τον τόπο, και πάντα ο λόγος παρουσίας μας, ήταν η ικανοποίηση των αναγκών τους. Ουσιαστικά, αν το σχηματοποιήσουμε, είμαστε ένα εργαλείο στα χέρια τους, δηλαδή εμείς προωθούμε τα αιτήματά τους και παλεύουμε σ' αυτή την κατεύθυνση. Το πρώτο πράγμα που κάναμε για παράδειγμα ήταν η κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς. Και ήταν τον πρώτο μήνα που αναλάβαμε.
 
 Είναι η κατάργηση των παρκομέτρων. Για να μπορεί ένα λαϊκό ζευγάρι να ζήσει. Το ίδιο κάναμε σε σχέση με τους πλειστηριασμούς, γιατί γνωρίζετε ότι υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι μας διατάζουν ότι αν χρωστάει κάποιος άνω των 500 ευρώ,  θα ασκήσουμε καταναγκαστικά μέτρα, για να πάρουμε τα χρήματα, τα οποία αυτός χρωστάει, κάτι το οποίο όμως θα το ζητήσουμε από ανθρώπους, οι οποίοι παίρνουν το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, άνθρωποι οι οποίοι είναι άνεργοι, κι εμείς τι κάναμε; Πήγαμε και το διεκδικήσαμε και από την κυβέρνηση, άσχετα αν δεν έγινε δεκτό. Παλεύουμε όμως, δεν πηγαίνουμε να καθίσουμε και να βάλουμε θηλιά στο λαιμό ανθρώπων, οι οποίοι είναι βιοπαλαιστές. Σε όλες μας τις παρεμβάσεις, όπου μπορούμε, για να διεκδικήσουμε, κόντρα σ' αυτό το οποίο επιθυμούν, όπως κάναμε στο νότιο πάρκο, δηλαδή μία τεράστια έκταση παραλιακή που πήγαμε κόντρα στους νόμους και τις γραφές, που ήταν όμως επ' ωφελεία του Πατραϊκού λαού, και διεκδικήσαμε, πετύχαμε, φτιάξαμε και αυτό το απολαμβάνει ο Πατραϊκός λαός.

Η κυβέρνηση, αυτά τα οποία λέει, για παράδειγμα ή ότι τα δημιούργησε η ίδια, η ζωή η ίδια αποδεικνύει ότι δεν ήταν ότι μας τα παραχώρησε, defacto. Γίνανε δικά μας, διότι στις αρχικές φάσεις, που εμείς διεκδικούσαμε πράγματα, όπως η διέλευση του τρένου, λέγαμε ότι θα πρέπει να είναι υπογειοποιημένη. Αρνηθήκανε για πάρα πολύ καιρό, και γινότανε μία διαπάλη, η οποία ενεργοποίησε τους φορείς της πόλης μας, ενεργοποίησε εμάς τους ίδιους και το αποτέλεσμα είναι, ότι σταδιακά φτάσαμε στο σημείο, να υποχωρήσει και να γίνει κατανοητό και να ικανοποιηθεί το αίτημά μας, το οποίο ήταν και δίκαιο και λογικό, αλλά δεν ήταν αποδεκτό, για λόγους οικονομικούς.

Με την παραλιακή ζώνη ήταν παρόμοιο. Η πρώτη πρόταση, την οποία είχαμε κινούνταν στην κατεύθυνση, αυτά να παραμείνουν στον Οργανισμό Λιμένα Πατρών, ο οποίος ανήκει στο ΤΑΗΠΕΔ, ανήκει δηλαδή στο υπερταμείο, τα έσοδα τα οποία έχει δεν πηγαίνουν στο Ελληνικό Δημόσιο αλλά πηγαίνουν στους δανειστές. Εμείς, κόντρα στις επιθυμίες τους, πάλι συσπειρώνοντας τον Πατραϊκό λαό, δημιουργήσαμε προϋποθέσεις, για να ανατραπεί αυτός ο σχεδιασμός και να γίνει δεκτό το αίτημά μας και να φτάσουμε σήμερα να ανήκει στο Δήμο Πατρέων και ο οποίος το αξιοποιεί προς όφελος του Πατραϊκού λαού και είναι ένας χώρος, όπου γίνονται business.
 
Ας μιλήσουμε για το Νότιο Πάρκο, για το οποίο έχετε συρθεί και στα δικαστήρια. Θέλετε λίγο σύντομα να μας εξηγήσετε τι υπόθεση είναι αυτή με το νότιο πάρκο; Τι κάνατε και με ποιες κατηγορίες συρθήκατε στο δικαστήριο;
 
Στο δικαστήριο μας πήγανε γιατί εμείς σ' αυτόν τον χώρο, εφόσον δεν είχε παραχωρηθεί, εμείς πήγαμε σ' αυτό το χώρο και κάναμε παρεμβάσεις, οι οποίες ουσιαστικά αυτόν τον βρώμικο χώρο, τον άθλιο, τον αλλάξαμε και τον κάναμε πάρκο. Στην προσπάθεια να κάνουμε αυτά, πολλές φορές το λιμενικό το οποίο φύλαγε τον χώρο αυτό του οργανισμού λιμένα, μας πήγαινε στ' αυτόφωρα, τα αυτόφωρα γίνανε πράξεις δικαστικές, δηλαδή οδηγηθήκαμε στα δικαστήρια και από το οποίο αθωωθήκαμε, γιατί ο κοινός νους και η λογική λέει ότι, αν κάποιος πηγαίνει και εξυγιαίνει έναν χώρο, τον κάνει προσιτό στο λαό και δεν τον αφήνει μέσα στον βούρκο και μέσα στη λάσπη και τη βρωμιά, αυτός θα πρέπει να επιβραβεύεται και όχι να σέρνεται στα δικαστήρια, ή να τον απειλούν κάθε λίγο και λιγάκι με τα σούρτα φέρτα στα δικαστήρια και στους δικαστές και στα αυτόφωρα. 
 
Κύριε Πελετίδη, παρακολουθώντας την δράση σας, κάνουμε παραλληλισμούς με την ιστορική μορφή της αριστεράς και της τοπικής αυτοδιοίκησης, τον Χρήστο Μιχαλόπουλο. Από τα πρώτα πράγματα που έκανε εκείνος το ’54, ’56, ήταν να επιβάλει φόρο στην ΟΥΛΕΝ στην POWER και να φτιάξει το αποχετευτικό εκεί στη Δάφνη και το πλήρωσε και με την εξορία του στη δικτατορία. Εσάς σήμερα, σε μια πιο «κανονική» κατάσταση, με ποια όπλα σας πολεμούν για να ανατρέψουνε τέτοιου είδους αποφάσεις; Μπορείτε να μας δώσετε λίγο παρασκήνιο των δυσκολιών;
 
Πρώτα και κύρια είναι ότι χαλάμε εμείς την πιάτσα τώρα εδώ πέρα. Εμείς με τον τρόπο με τον οποίο αγωνιζόμαστε δημιουργούμε προϋποθέσεις που κάποιοι άλλοι υπήρχανε εργολάβοι, υπήρχανε μελέτες οι οποίες γινόντουσαν, οι οποίες σήμερα έχουν σταματήσει να υπάρχουν. Άρα κινούμαστε σε μία άλλη εντελώς κατεύθυνση και προσπαθούν μέσα από τον τρόπο τους, την παρέμβαση την πολιτική που κάνουνε, να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση και αυτό θα δοκιμαστεί σε λίγο χρονικό διάστημα, όταν θα φτάσουμε να είμαστε στις εκλογές της Κυριακής.
 
Λέτε και ξαναλέτε ότι πρέπει να έχεις κοντά σου το λαό, πρέπει ο λαός να είναι εκεί, έχετε πει και για το νότιο πάρκο ότι έχει συμβάλει και ο λαός και οι εργαζόμενοι και ότι γίνονται με πολύ λιγότερα λεφτά απ' ότι θα τα έκαναν οι ιδιώτες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Σε περίπτωση που εκλεγείτε ξανά, ποιες είναι οι επιδιώξεις σας; Τι έχετε βάλει δηλαδή ως στόχους για την επόμενη μέρα;
 
Εμείς εκείνο που έχουμε βάλει σαν στόχο είναι να συνεχίσουμε πρώτα και κύρια τον αγώνα μας, να έχει ζωή ο λαός μας. Το σύνθημά μας το κεντρικό είναι ότι θα πρέπει ο λαός μας να βρίσκεται σε μία όμορφη πόλη, να είναι η πόλη η οποία δεν θα έχει ανέργους, δεν θα έχει φτώχεια, δεν θα έχει παιδιά στην εξάρτηση. Και σ' αυτή την κατεύθυνση παλεύουμε. 
 
Σε ομιλία σας πριν από 2 περίπου μήνες νομίζω, είχατε πει ότι θα συσπειρωθούν τα υπόλοιπα κόμματα και ότι δεν έχουν καμία διαφορά. Ισχύει δηλαδή, ότι πέρα από το ΚΚΕ, δεν έχουν οι άλλοι κάποια διαφορά; Δεν κατεβαίνουν με διαφορετικές ατζέντες; 
 
Διαφορές έχουν και είναι διαφορετικά κόμματα. Στην κεντρική όμως στρατηγική τους δεν αλλάζει τίποτε. Πάρτε για παράδειγμα ότι μας λείπει από το δήμο προσωπικό. Δεν μπορούμε να προσλάβουμε. Σύμφωνα με τα μνημόνια εάν συνεχιστεί αυτή η διαδικασία, ο δήμος σε λίγο χρονικό διάστημα θα είναι ένας ελεγκτικός μηχανισμός και τις υπηρεσίες και τις δομές του θα τις διαχειρίζονται μεγαλοεργολάβοι. Αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν, δεν αναπληρώνεται. Εμάς μας λείπουν 1000 εργαζόμενοι. Στον δήμο μέχρι το 2010 η χρηματοδότηση ήταν σχηματικά 1000 ευρώ, ενώ σήμερα είναι 380. Άρα αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο δεν άλλαξε από την προηγούμενη κυβέρνηση και από τη σημερινή. Οι όποιες αλλαγές γίνονται και υπάρχουν, δεν αλλάζουν την κεντρική κατεύθυνση. 
 
Έχουμε το παράδειγμα το δικός σας στην Πάτρα, το παράδειγμα των δημάρχων στην Ικαρία, στην Καισαριανή, στην Πάτρα, στην Πετρούπολη, στο Χαϊδάρι. Πόσο βατό είναι να είναι αυξημένοι οι «κόκκινοι δήμοι» την επόμενη της Κυριακής για εσάς και πώς μπορεί να γίνει κιόλας αυτό;
 
Καταρχήν, μετά τις εκλογές που έχουμε την Κυριακή και καλούμε εμείς τον Πατραϊκό λαό να μας επανεκλέξει, δεν ξεκινούμε από το μηδέν, γιατί υπάρχει ένα έργο το οποίο έχει εξελιχθεί και το οποίο κρίνει τη στάση μας. Είχαμε ένα δημαρχείο ανοιχτό στο λαό. Ήμασταν δίπλα στα προβλήματά του, δεν μας βρήκε ποτέ απέναντί του. Μας βρήκε δίπλα του στα μικρά και μεγάλα. Πορευτήκαμε μαζί σε μεγάλες πορείες, από την Πάτρα στην Αθήνα, στην γέφυρα Ρίου – Αντιρίου. Κάθε ένας αγώνας που γινότανε ήμασταν πρωταγωνιστές και επομένως σ' αυτόν τον αγώνα που ήμασταν είχαμε μία συνεχή παρουσία και αυτό θα το συνεχίσουμε.

Και πιστεύουμε ότι ο πατραϊκός λαός κάνοντας τη σύγκριση με αυτό που είχε και αυτό που έχει, το έργο το οποίο έχει ταχθεί, διότι κάθε γειτονιά έχει μπει στο κέντρο της προσοχής μας και μέσα σε δύσκολες συνθήκες καταφέραμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις. Είναι σε εξέλιξη έργα 200 εκατομμυρίων τα οποία θα αλλάξουν και τη λειτουργία της πόλης μας, συν την αυτεπιστασία, συν το ότι έχουν αλλάξει τα σχολικά μας συγκροτήματα, οι παιδικές χαρές και μία σειρά άλλα θέματα.