Του Παναγιώτη Σωτήρη
Είναι σαφές ότι κάποιοι προσπαθούν να φέρουν τον «πόλεμο των πολιτισμών»
στην Ευρώπη και να επιβάλουν καθεστώς προληπτικής τρομοκρατίας. Αυτό που έγινε στο Παρίσι δεν μπορεί να περιγραφεί ως μια σύγκρουση όπου από τη μια είναι ο «ανορθολογισμός» και από την άλλη ο «Διαφωτισμός».
Αυτό που έγινε ήταν μια ακόμη, βάναυση και βάρβαρη, στιγμή των συγκρούσεων μέσα από τις οποίες διαμορφώνονται σήμερα γεωπολιτικοί συσχετισμοί αλλά και ξεδιπλώνονται ταξικές στρατηγικές. Δεν ήταν η υποτιθέμενη αντίθεση ανάμεσα στον «τζιχαντισμό» και τις «φιλελεύθερες αξίες».
Μικρή σημασία έχει εάν η άνανδρη δολοφονία στα γραφεία του Charlie Hebdo ήταν «blowback», δηλαδή ανεπιθύμητη συνέπεια του πώς οι δυτικές χώρες ανέθρεψαν μια ιδιαίτερα αντιδραστική εκδοχή «τζιχαντισμού» με διάφορους τρόπους (πριν το «Χαλιφάτο» αρχίσει να στρατολογεί πολίτες δυτικών χωρών υπήρξε ανοιχτή στήριξη από τις δυτικές υπηρεσίες), ή εάν ήταν μια «false flag» επιχείρηση, δηλαδή μια προβοκάτσια των υπηρεσιών, άμεσα ή έμμεσα, (πρώτα επαγγελματική εκτέλεση και μετά οι εκτελεστές σκοτώνονται, αφού πρώτα έχουν ανακοινώσει στα ΜΜΕ ότι είναι «Αλ Κάιντα» σχεδόν σαν σκηνή από τον «Άνθρωπο της Ματζουρίας»).
Σημασία έχει αυτό που θα ακολουθήσει: μαζική αναίρεση δημοκρατικών ελευθεριών, αυταρχική αναδίπλωση, ακόμη περισσότερες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων, πολεμικές επεμβάσεις, ταξικός πόλεμος ενάντια στους ευρωπαίους μουσουλμάνους εργαζομένους.
Όποιος, επομένως, σε όλα αυτά απλώς βλέπει ότι το βασικό είναι η «υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου» απλώς δεν καταλαβαίνει….