Η Τ. κατηγορούνταν για ανθρωποκτονία εκ προμελέτης του 42χρόνου Γ.Μ. με τον οποίον συμβίωνε και ο οποίος την κακοποιούσε. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στις 8 Αυγούστου του 2016, η κατηγορούμενη κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού με τον σύντροφο της, του επιτέθηκε με μαχαίρι καταφέρνοντάς του ένα τραύμα κάτω από την αριστερή κλείδα και ένα στο αριστερό μπράτσο. Ο άντρας κατέληξε από μετεγχειρητική επιπλοκή δύο βδομάδες αργότερα.

Σύμφωνα με το δικαστήριο, αν η κατηγορούμενη είχε ανθρωποκτόνο πρόθεση, μετά τη δεύτερη μαχαιριά, και αφού το θύμα ήταν ακόμα ζωντανό, δεν θα έσπευδε να ζητήσει βοήθεια αλλά θα συνέχιζε να το μαχαιρώνει μέχρι να το σκοτώσει.

Η Τ. καταδικάστηκε τελικά για θανατηφόρα σωματική βλάβη και παράνομη οπλοχρησία. 
 

Όπως αναφέρει το omniatv, «το δικαστήριο υιοθέτησε την εισαγγελική πρόταση και δε δέχτηκε ότι η κατηγορούμενη βρισκόταν σε άμυνα, εμμένοντας στην αρχική της απολογία στην αστυνομία, βάσει της οποίας ήταν νευριασμένη και όχι φοβισμένη». Το omniatv σημειώνει ότι η Τ. είναι μετανάστρια από τη Ρωσία και δεν έχει τέτοια γνώση της ελληνικής γλώσσας ώστε να μπορεί να ξεχωρίσει τις αποχρώσεις των δύο παραπάνω λέξεων, λέξεις που επηρέασαν την απόφαση. 
 
Ο εισαγγελέας, Ιωάννης Κουρτής, κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν επρόκειτο για αυτοάμυνα, υποστηρίζοντας ότι ο διαπληκτισμός δεν ξεκίνησε στην κουζίνα όπου και έγινε η επίθεση, αλλά στην κρεβατοκάμαρα, και αυτό συνεπάγεται ότι είχε μεσολαβήσει χρόνος μέχρι η Τ. να πάει στην κουζίνα και να πάρει το μαχαίρι. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για αντανακλαστική κίνηση ενώ μαγείρευε, όπως ισχυρίστηκε η γυναίκα.
 
Στη γυναίκα αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας «λόγω της στάσης της κατηγορουμένης που έπραξε προς το να άρει αυτό που είχε διαπράξει, φωνάζοντας ασθενοφόρο για να αποφευχθεί ο θάνατος, που τελικά δεν απεφεύχθη, άρα δεν επεδίωκε το θάνατο, ούτε τον αποδέχτηκε ως πιθανό αποτέλεσμα», όπως ανέφερε ο εισαγγελέας, Ιωάννης Κουτρής, στην πρότασή του.
 
Όπως συνεχίζει το οmniatv: «Μια πολύ σημαντική και θετική διάσταση της απόφασης, που έστω και εμμέσως αναγνωρίζει την πράξη της Τ. ως αποτέλεσμα της κακοποίησής της από τον 42χρονο Γ.Μ., είναι ότι έγινε δεκτό και το ελαφρυντικό της ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος (του Γ.Μ.), καθώς, όπως τόνισε ο εισαγγελέας Ιωάννης Κουτρής, “μπορεί να μην φτάνει τα όρια της άμυνας αλλά έγινε μετά από διαπληκτισμό”. Παρ’ όλ' αυτά, η εκ δεξιών της Προέδρου σύνεδρος Ελένη Γκίνη, που στην προηγούμενη συνεδρίαση είχε εκφράσει την άποψη ότι με πέντε μόλις μήνες κακοποίηση δεν μπορούμε να μιλάμε για χρόνια κακοποίηση, μειοψήφησε ως προς τη χορήγηση του συγκεκριμένου ελαφρυντικού».
 
Σημειώνεται επίσης πως δεν έγινε δεκτό το αίτημα της υπεράσπισης που ζητούσε μειωμένο καταλογισμό, με το σκεπτικό ότι η κατηγορούμενη ναι μεν νοσηλεύτηκε στο Δαφνί για κάποιο διάστημα, αλλά το γεγονός πως πήρε τελικά εξιτήριο σημαίνει ότι οι λόγοι της νοσηλείας της εξέλιπαν κατά την τέλεση της πράξης. Επίσης, σύμφωνα με τον εισαγγελέα, την πρόταση του οποίου έκανε δεκτή το δικαστήριο, «δεν προέκυψε διαταραχή που να προκύπτει η άγνοιά της ή η μειωμένη ικανότητα για τον καταλογισμό της πράξης της».

Σύμφωνα με ακτιβίστριες -που καταγγέλλουν το γεγονός ότι το δικαστήριο δεν αναγνώρισε ότι η Τ. βρισκόταν σε αυτοάμυνα- θα ασκηθεί έφεση κατά της δικαστικής απόφασης.

 

Κάλεσμα διαμαρτυρίας: «Το Δικαίωμα στην Αυτοάμυνα είναι Δικαίωμα στη Ζωή»

Η Πρωτοβουλία ενάντια στον σεξισμό των δικαστηρίων δημοσίευσε κείμενο-καταγγελία, στο οποίο είχε αμφισβητήσει τη θέση του δικαστηρίου και τα όσα ακούστηκαν στην αίθουσα στις 17 Νοεμβρίου, όποτε και ξεκίνησε η δίκη της Τ. 

 
«Η. Τ είναι μια από μας. Ό,τι ακούγαμε στο ακροατήριο στις 17/11 δεν αφορούσε μόνο την υπόθεση της Τ., άλλα όλες μας, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά τον μισογυνισμό του δικαστικού λόγου και θεσμού. Όλα αυτά τα λόγια που έδειχναν αμφιβολίες προς την σεξιστική βία που ανέφερε η Τ., αυτά που υποτιμούν την ενδοοικογενειακή κακοποίηση και την αντίδραση μιας γυναίκας σε άδικες επιθέσεις που ευθύνονται σε αυτήν, είχαν κατευθυνθεί και προς εμάς και όλες τις γυναίκες. Και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, πριν το δικαστήριο που συνεχίζει  μετά από διακοπή το πρωί της 23ης Νοεμβρίου, θέτουμε στην  έδρα τις  ερωτήσεις μας, ως γυναίκες, ντόπιες  και μετανάστριες, που ήμαστε παρούσες  στο δικαστήριο της Τ.» αναφέρεται στο κείμενο με τα αιτήματα των γυναικών που δημοσίευσε το TPP. 

Με σύνθημα «Το Δικαίωμα στην Αυτοάμυνα είναι Δικαίωμα στη Ζωή» και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, καθώς και πρόσφατες υποθέσεις κακοποίησης γυναικών που εκδικάστηκαν, η Δικτύωση για το Δικαίωμα στη Γυναικεία Αυτοάμυνα καλεί σε συγκέντρωση και πορεία το Σάββατο 25 Νοεμβρίου. Το κάλεσμα είναι για τις 12 η ώρα στην Καπνικαρέα. 

Όπως λένε χαρακτηριστικά: 

«Δεν μας κάνει εντύπωση η κοινή γραμμή των δικαστηρίων, τα οποία παραβλέπουν τον καθημερινό σεξισμό, την πατριαρχική βία και τις πολλαπλές καταπιέσεις που δεχόμαστε ως γυναίκες. Βία που την ζούμε καθημερινά στο λεωφορείο, στη δουλειά, στον δρόμο, στο σπίτι, στην σχολή. Όλα τα ενοχλητικά βλέμματα, τα σιχαμένα σχόλια, τα «τυχαία» αγγίγματα, οι δρόμοι που αποφεύγουμε προκειμένου να κυκλοφορούμε ασφαλείς. Η κακοποίηση στο σπίτι από τον σύντροφο, τον σύζυγο, τον αδερφό ή τον πατέρα, η βία της της υποχρεωτικής απλήρωτης φροντίδας σε παιδιά, γονείς, αρρώστους. 
 
»Στην παγκόσμια καθημερινότητα της έμφυλης βίας η αυτοάμυνα αποτελεί μονόδρομο στην επιβίωσή μας και αναφαίρετο, νομικά θεμελιωμένο, δικαίωμά μας. Πότε, όμως, μας επιτρέπεται από το εκάστοτε δικαστήριο και την κοινωνία να υπερασπιζόμαστε τις εαυτές μας και με ποια μέσα άμυνας; Γιατί δεν φτάνουν οι μαρτυρίες μας για να αποδείξουν τις καθημερινές σεξουαλικές επιθέσεις που βιώνουμε; Γιατί ο λόγος των προνομιούχων στα πλαίσια της πατριαρχίας έχει μεγαλύτερη ισχύ από τον δικό μας; Το δικαστήριο άραγε δεν μπορεί ή δεν θέλει να καταλάβει για ποιο λόγο μία γυναίκα χρειάζεται να κουβαλάει μαζί της ένα μέσο άμυνας;»