Με βάση το Ψήφισμα που εγκρίθηκε, ένα άτομο θα μπορεί να θεωρηθεί «πολιτικός κρατούμενος» και θα πρέπει να απελευθερωθεί, αν στερήθηκε την ελευθερία του κατά παράβαση των διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ιδιαίτερα εκείνων που αφορούν την ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης, της θρησκείας, την ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης, καθώς και την ελευθερία του «συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι».
Υπογραμμίζοντας ότι δεν μπορούν να θεωρηθούν «πολιτικοί κρατούμενοι» άτομα που καταδικάσθηκαν για εγκλήματα τρομοκρατίας το Ψήφισμα αναφέρει ότι:
Πολιτικοί κρατούμενοι μπορούν να θεωρηθούν άτομα, η κράτηση των οποίων αποφασίσθηκε για καθαρά πολιτικούς λόγους, άσχετους με το αδίκημα στο οποίο υπέπεσαν.
Ακόμη, πολιτικοί κρατούμενοι μπορεί να χαρακτηρισθούν τα άτομα που κρατούνται για πολιτικούς λόγους και η διάρκεια αλλά και οι συνθήκες κράτησης τους είναι σαφώς δυσανάλογες προς το αδίκημα που διέπραξαν και καταδικάσθηκαν.
Πολιτικοί κρατούμενοι, τέλος, μπορεί να χαρακτηρισθούν, σύμφωνα με το Ψήφισμα, τα άτομα που κρατούνται ως συνέχεια μιας διαδικασίας που ήταν σαφώς εσφαλμένη και φαίνεται να συνδέεται με πολιτικά κίνητρα των αρχών.