«Ο κόσμος που βγαίνει να διαδηλώσει, δεν βγαίνει έτσι τυχαία και μοιραία. Κάποιος είναι συνταξιούχος, όπως είμαι εγώ, που δεν του φτάνουν 452 ευρώ για να ζήσει, όπως είμαι εγώ και υπάρχει και σύνταξη πιο χαμηλή κι από τη δική μου. Τι θα σου κάνει αυτός ο κόσμος; Δεν θα σε πάρει με τις πέτρες; Θα καθίσει να σκεφτει ότι ναι μεν, όταν δεν έχει να φάει; Τι μου λες τώρα; Δώσε σύνταξη στους συνταξιούχους, δώσε μισθό στους εργαζόμενους και να δεις δεν πρόκειται να κινηθεί ρουθούνι. Ότι κι εγώ ενοχλούμαι ενοχλούμαι. Αλλά και πώς να γίνει; Τι θα φάω, τα ντουβάρια; Όσο είναι εδώ τα τουβάρια δηλαδή, γιατί σε λίγο δεν θα τα έχω, θα ρθεις να μου τα πάρεις κι αυτά»