Ο Ραφίκ Χαρίρι, οικονομικός μεγιστάνας και πρωθυπουργός του Λιβάνου για σχεδόν 10 χρόνια, δολοφονήθηκε την 14η Φεβρουαρίου του 2005 όταν ανατινάχθηκε η αυτοκινητοπομπή του με εκρηχτικά ισχύος 1000 κιλών ΤΝΤ – έξω από το ξενοδοχείο Σαιντ Τζορτζ της Βηρυτού. Από την έκρηξη σκοτώθηκαν συνολικά 21 άτομα και η πρώτη ανάλυση των στοιχείων DNA, έδειξε ότι αυτουργός ήταν κατά πάσα πιθανότητα νεαρός άνδρας – βομβιστής αυτοκτονίας. Για την υπόθεση διεξάγεται έρευνα των Ηνωμένων Εθνών, που δεν έχει καταλήξει μεν ακόμα αλλά στην πρώτη φάση της είχε συγκεντρώσει δεδομένα για ανάμειξη της Συρίας, ενώ πιο πρόσφατα διέρρευσαν στοιχεία για πιθανή ηθική αυτουργία μελών της Χεζμπολάχ.
Η δολοφονία του Χαρίρι και η οργή του πληθυσμού για την θεωρούμενη ως βέβαιη ανάμιξη των συριακών μυστικών υπηρεσιών, επέσπευσε την Επανάσταση των Κέδρων, που οδήγησε στην έξωση της Συρίας από τα πολιτικά πράγματα του Λιβάνου. Η ισορροπία των εθνοτικών, θρησκευτικών και πολιτικών κοινοτήτων και συμμαχιών στη χώρα παραμένει εξαιρετικά εύθραυστη, με αποτέλεσμα το πόρισμα της έρευνας του ΟΗΕ για τη δολοφονία Χαρίρι να αναμένεται από όλους τους ντόπιους με φόβο και αγωνία για την επόμενη μέρα. Η Χεζμπολάχ, η πολυπληθέστερη και καλύτερη οργανωμένη παράταξη στο Λίβανο που αντλεί τη δύναμή της από την ιστορικά καταπιεσμένη Σιιτική κοινότητα (40% του πληθυσμού) αλλά και τις σχέσεις της με το Ιράν και τη Συρία, δεν πρόκειται άλλωστε να δεχτεί κανένα πόρισμα που να τις αποδίδει επίσημα ευθύνες. Η έρευνα μέχρι τώρα, έχει υποφέρει από αναξιόπιστους μάρτυρες, που υπέπεσαν σε σημαντικές αντιφάσεις.