Ο επίτροπος διαπιστώνει ότι πολλές εθνικές επιτροπές ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα 47 κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχουν αναγκασθεί είτε να κλείσουν τα γραφεία τους είτε να υπολειτουργούν, λόγω των περικοπών στους προϋπολογισμούς τους, ως αποτέλεσμα των γενικότερων περικοπών και της πολιτικής λιτότητας.
 
Στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, τη Λετονία και το Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, έχουν περικοπεί οι προϋπολογισμοί των εθνικών επιτροπών ή έχει μειωθεί το προσωπικό τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη γενικευμένη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες αυτών των χωρών.
 
Οι καταγγελίες που γίνονται προς αυτές τις εθνικές επιτροπές αναφέρονται στη συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών ή την παραμέληση και κακοποίηση ηλικιωμένων και ατόμων με ειδικές ανάγκες, υπογραμμίζει ο επίτροπος.
 
Η ανάγκη αποτελεσματικής προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που γίνεται ιδιαίτερα εμφανής σε περιόδους οικονομικής κρίσης, απαιτεί καλούς νόμους, αποτελεσματική δικαστική εξουσία αλλά και ισχυρές ανεξάρτητες εθνικές επιτροπές, καταλήγει ο κ. Μουιζνιεκς.