Του Γιάννη Μπαμπούλια

Το ερώτημα είναι καίριο αν κοιτάξει κανείς τι υποστηρίζουν αυτοί οι άνθρωποι, με αποκορύφωμα τον βουλευτή του κόμματος Μπούκουρα, που είπε στα σοβαρά ότι ο ίδιος δεν είναι μέλος του κόμματος, αλλά περισσότερο “φίλος”.
 
Απορεί κανείς, έχουμε να κάνουμε απλώς με θρασύδειλους ή με αυθεντικούς ηλίθιους; Και σε ποιον απευθύνονται άραγε; Περιμένω τον προφυλακισμένο Ν.Μιχαλολιάκο από μέρα σε μέρα να βγει σε κάποιο τηλεοπτικό στούντιο και να πει “Χρυσαυγίτης εγώ; Απλά παρέα κάνω με τα παιδιά. Κασιδιάρη, είσαι εσύ με τη ΧΑ; Να, ούτε ο Ηλίας είναι, γιατί μας τρέχετε στις φυλακές;”. “Δεν υπάρχουν τάγματα εφόδου” υποστήριξε ο Γερμένης. Το βίντεο με τους κρανιοφόρους και ασπιδοφόρους στη Νίκαια που τους γκαρίζει εντολές ο Κασιδιάρης είναι flash mob, και η κάμερα σταμάτησε λίγο πριν αρχίσουν το ομαδικό twerking. Twerking όχι με νάζι, αλλά με ναζί.
 
Η Χρυσή Αυγή λοιπόν προτίθεται να πάει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς υποστηρίζει πως οι διώξεις εναντίον του κόμματος είναι πολιτικές και αντισυνταγματικές. Εξάγωντας αυτή τη φαρσοκωμωδία, θα κάνει καλό και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Μένει να δούμε ποιος θα εμφανιστεί στο δικαστήριο, αφού κανείς δεν φαίνεται να είναι ΧΑ τελικά, ούτε καν ο Ρουπακιάς, ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, που κανείς δεν τον ήξερε αλλά βρίσκεται σε όλες τις φωτογραφίες της ΧΑ που δημοσιεύει η αστυνομία.
 
Ως εδώ με το αστείο και τα παιδιαρίσματα. Αυτές τις μέρες γινόμαστε μάρτυρες μίας πανευρωπαϊκής αφύπνισης της ακροδεξιάς, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που βλέπει το σπιν της “σοβαρής ΧΑ”. Η πρόσφατη επίσκεψη του ηγέτη του Βρετανικού Εθνικιστικού Κόμματος Nick Griffin για παράδειγμα, λέει πολλά για τον ίδιο και για το Ελληνικό νεοναζιστικό κόμμα. Ο πάλαι ποτέ ηγέτης του ακραίου, νεο-ναζιστικού National Front,  εγκατέλειψε τον ακτιβισμό προς χάριν μίας κοινοβουλευτικής καριέρας που δεν πραγματώθηκε ποτέ. Κατάφερε όμως να εκλεγεί ευρωβουλευτής. Τώρα, χρεοκοπημένος πολιτικά και οικονομικά καθώς είναι, αγκαλιάζει το “νεο αίμα” που φαίνεται να αρέσει σε μερίδα των ψηφοφόρων.
 
Φαίνεται πως στο μυαλό πολλών ακραίων στοιχείων στην Ευρώπη, ο συσχετισμός με τον νεοναζισμό δεν είναι πλέον το ανάθεμα που ήταν κάποτε. Αρκεί να τους επιτρέπεται να λένε ασυστόλως ψέμματα. Δυστυχώς τα media φαίνεται να τους το επιτρέπουν αυτό, διότι η αναπαραγωγή τέτοιων δηλώσεων χωρίς γέλια από πάνω, μόνο καλό δεν κάνει.
 
Κοιτώντας την πορεία του Griffin, μπορούμε να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα για το πως θα ήθελε να κινηθεί η ΧΑ από δω και πέρα. Βλέπουν ότι παρόλο που ορισμένοι μηχανισμοί του κράτους συνεχίζουν να τους δίνουν ελευθέρας, οι μέρες που δεν τους συλλάμβαναν ούτε για αστείο, έχουν περάσει. Το ότι εξαρθρώνεται συστηματικά το “ακτιβιστικό” κομμάτι της ΧΑ (αυτό που ποζάρει με πιστόλια στα τραπεζώματα) είναι προφανές, όπως προφανής είναι και ο χώρος που ανοίγεται για τα εναπομείναντα στελέχη να “σοβαρευτούν” και να παίξουν ρόλο δεκανικιού εκ των δεξιών της ΝΔ στις ερχόμενες Ευρωεκλογές που αναμένεται να είναι ολέθριες για το κόμμα του Πρωθυπουργού (στο 13% βλέπουν τη ΝΔ πολλές σφυγμομετρήσεις).
 
Με τους “μετριοπαθείς εθνικιστές” του κόμματος της Μαρί Λεπέν στη Γαλλία να οδεύουν προς εκλογικό θρίαμβο, την Πολωνία, την Βουλγαρία και άλλες “νεαρές” χώρες της ΕΕ να βλέπουν παρόμοια κινήματα στους δρόμους τους, ο φόβος ενός ευρωκοινοβουλίου που θα τρέφει έναν ισχυρό ακροδεξιό πυρήνα εντός του, είναι πέρα για πέρα αληθινός. Ο Αντώνης Σαμαράς καταλαβαίνει ότι αυτή η ακραία νέα πραγματικότητα μπορεί να τον κρατήσει ζωντανό στην Ευρώπη και να ανανεώσει την ανοχή που δείχνουν οι Γερμανοί προς την κυβέρνηση του. Το προεκλογικό success story στη Γερμανία, έχει τελειώσει, όπως πολύ σωστά έγραψε η Βασιλική Σιούτη στο TPP προ ημερών. Τώρα τον εγκαταλείπουν, καθώς η ήττα του στις Ευρωεκλογές δεν έχει μεγάλη σημασία για την ΕΕ. Έτσι, η ΝΔ κοιτάει για ακόμα μια φορά στις “εφεδρείες”.
 
Η παρούσα ηγεσία της ΧΑ από την άλλη, επιθυμεί διακαώς έναν θεσμικό ρόλο. Ευελπιστεί σε ένα σενάριο ΛΑΟΣ. Η παρουσία τους θα αποτελέσει ταυτόχρονα μοχλό πίεσης προς τους Ευρωπαίους για τη ΝΔ, σημάδι πως δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τον Σαμαρά. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η αναζωπύρωση του φόβου της τρομοκρατίας με την επίθεση στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, ούτε και τα απίθανα του Πρώτου Θέματος της Κυριακής που βλέπει “επαναστατική κυβέρνηση” από τον ΣΥΡΙΖΑ.
 
Αυτά οδηγούν φυσικά στην αγκαλιά των “φυσικών συμμάχων” που βλέπουν ορισμένοι της Σαμαρικής ΝΔ. Η λογική που διακατέχει την Ευρωπαϊκή ακροδεξιά από την άλλη, η νομιμοποίηση εκ των έσω, με την κατάληψη πόστων και την μετατόπιση του κέντρου στα δεξιά, φαίνεται να ταιριάζει γάντι στην περίσταση. Ρώτησα τον γνωστό και στην Ελλάδα βρετανό δημοσιογράφο Daniel Trilling, ειδικό στα θέματα του BNP και της Ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, τι πιστεύει για όλα αυτά. Μου απάντησε
 
“Η προσπάθεια του Griffin να δημιουργήσει ένα “σοβαρό” ακροδεξιό κόμμα απέτυχε στις εθνικές εκλογές του 2010, όταν το κόμμα του δεν κατάφερε να αυξήσει τα εκλογικά του ποσοστά, παρά την ανεπανάληπτη δημοσιότητα που έλαβε και το τοξικό κλίμα γύρω από τη μετανάστευση. Έκτοτε, από τη θέση του ευρωβουλευτή, έχει συγκεντρωθεί στο να δημιουργήσει δεσμούς με ακροδεξιά κινήματα σε όλη την Ευρώπη. Δε εγκατέλειψε ποτέ την εξτρεμιστική ιδεολογία της εφηβίας του. Η απόπειρα του να αλλάξει το BNP ήταν απλά αποσιώπηση ορισμένων στοιχείων της ιδεολογίας του για να κάνει το κόμμα πιο “φιλικό” για τους ψηφοφόρους.

Ο Griffin έχει πει πως σχεδιάζει να δημιουργήσει μια κοινοβουλευτική συμμαχία με την Χρυσή Αυγή και άλλα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα μετά τις εκλογές. Αυτές οι απόπειρες συχνά αποτυγχάνουν γιατί τα κόμματα τσακώνονται μεταξύ τους. Πολλά από τα μεγάλα ακροδεξιά κόμματα όπως το Front National ή το PVV του Geert Wilders, πιθανώς να αποφύγουν μία συμμαχία με την Χρυσή Αυγή, από φόβο μήπως κάνουν το brand τους “τοξικό”. Αυτό ίσως σημαίνει πως η προτεινόμενη συμμαχία του Griffin, δε θα συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ευρωβουλευτών που χρειάζεται για επίσημη αναγνώριση από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.”
 
Ο Trilling βλέπει (μάλλον ορθώς) ότι τα σχέδια τόσο του Griffin, όσο και της ΧΑ, θα αποτύχουν. Το ότι τα σχέδια αυτά υφίστανται όμως, δεν χωράει αμφιβολία. Το κατά πόσο έχει επενδύσει σε αυτά η Ελληνική κυβέρνηση που πασχίζει να επιβιώσει, είναι ένα άλλο θέμα. Το σίγουρο είναι πως οι ευρωεκλογές θα είναι γροθιά στο στομάχι για την Ευρώπη, και η δήλωση του Α.Σαμαρά πως η ΝΔ δεν θα είναι δεύτερο κόμμα τον Απρίλιο, μάλλον θα βγεί αληθινή. Το πρόβλημα είναι πως για ακόμη μία φορά, στην προσπάθεια τους οι Σαμαρικοί να παίξουν πολιτικά παιχνίδια επιβίωσης, κρατάνε την πόρτα ανοιχτή για πολύ επικίνδυνες εξελίξεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη.