Διαπιστώνεται μεγάλη επιδείνωση σε ολόκληρο τον κόσμο, ειδικά στην Αμερική.
 
Ο δείκτης, που κατατάσσει 180 χώρες με πρώτη την καλύτερη σε συνθήκες για την ελεύθερία του Τύπου και τελευταία τη χειρότερη, εξετάζει την ένταση των επιθέσεων που δέχονται οι δημοσιογράφοι, την ανεξαρτησία τους από τις κυβερνήσεις ή επιχειρηματικά συμφέροντα κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους.
 
Η κατάταξη στηρίζεται σε μία σειρά δεικτών, όπως ο πλουραλισμός, η ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης, το περιβάλλον και η αυτολογοκρισία, το νομικό πλαίσιο, η διαφάνεια, οι υποδομές και οι καταχρήσεις εξουσίας.

 

«Αργή ανάρρωση»
 

Η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση 89, λίγο ανεβασμένη σε σχέση με το 2015 (θέση 91), πίσω από το Τόγκο (88), τη Μοζαμβίκη (87) και την Ακτή του Ελεφαντοστού (86). 
Να αναφέρουμε ότι το 2015 βρισκόταν στην 91η έχοντας  πέσει κατά 50 θέσεις
«Εποχή της προπαγάνδας»
 
Βρισκόμαστε στην «εποχή της προπαγάνδας», κάνει σαφές ο Κριστόφ Ντελουάρ, γενικός γραμματέας των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα.
 
 «Όλοι οι δείκτες παρουσιάζουν επιδείνωση. Πλήθος κρατικών αρχών προσπαθεί να αναλάβει τον έλεγχο στις χώρες, από τον φόβο υπερβολικής διεύρυνσης του δημοσίου διαλόγου», τονίζει στη συνέχεια.
 
Επισημαίνει ότι «σήμερα, είναι όλο και περισσότερο εύκολο για όλες τις εξουσίες να απευθυνθούν κατευθείαν στο κοινό χάρις στις νέες τεχνολογίες και εξ αυτού υπάρχει η εκδήλωση μεγαλύτερης βίας κατά των εκπροσώπων της ανεξάρτητης ενημέρωσης». 
 
«Εισερχόμαστε σε μία νέα εποχή προπαγάνδας, όπου οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν τη μετάδοση της πληροφορίας καθ΄υπαγόρευσιν με χαμηλό κόστος. Απέναντί τους, οι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που εμποδίζουν τη λειτουργία αυτού του μηχανισμού προπαγάνδας», είπε χαρακρτηριστικά ο ίδιος.
 

Αμερική
 

Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα υπογραμμίζουν ότι η θέση της αμερικανικής ηπείρου έχει υποχωρήσει σημαντικά κυρίως λόγω των δολοφονιών δημοσιογράφων στην κεντρική Αμερική.
 
Στη Λατινική Αμερική, διαπιστώνεται «θεσμική βία» (στη Βενεζουέλα που καταλαμβάνει την 139η θέση ή στον Ισημερινό, στην 109η), η βία του οργανωμένου εγκλήματος (Ονδούρα, 137η), η ατιμωρησία (Κολομβία, 134η), η διαφθορά (Βραζιλία, 104η), η συγκέντρωση των μέσων ενημέρωσης (Αργεντινή, 54η).  Όλα τα παραπάνω συνιστούν «τα κύρια εμπόδια στην ελευθερία του Τύπου», σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα.
 
Παράλληλα, στη Βόρεια Αμερική, στις Ηνωμένες Πολιτείες (41η θέση στον δείκτη) τονίζεται το φαινόμενο της κυβερνοπαρακολούθησης και στον Καναδά, που υποχωρεί κατά 10 θέσεις (18η), η κατάσταση επιδεινώθηκε «κατά τη λήξη της θητείας του πρώην πρωθυπουργού Στίβεν Χάρπερ».


 

Χώρες σε κρίση
 

Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα σημειώνουν ότι υπάρχουν χώρες σε κρίση, στις οποίες η άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος είναι «κατόρθωμα θάρρους». Κάποιες από αυτές είναι το Ιράκ (158η θέση), η Λιβύη (164η) και η Υεμένη (170ή).
 
Η Συρία βρίσκεται χαμηλά στην κατάταξη στην 177

11 θέσεις χάνει η Ιαπωνία

 
Στην Ασία, η Ιαπωνία χάνει 11 θέσεις (72η θέση)  επειδή μέσα ενημέρωσης εφαρμόζουν την αυτολογοκρισία απέναντι κυρίως στον πρωθυπουργό.
Άνοδος 30 θέσεις Τυνησία.
 
Σημαντική βελτίωση έχει η Τυνησία, η οποία ανεβαίνει 30 θέσεις, στην 96η, «απόδειξη της εδραίωσης των θετικών αποτελεσμάτων της επανάστασης», όπως τονίζει ο Κριστόφ Ντελουάρ.
 
Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Φινλανδία για έκτη συνεχή χρονιά, ενώ την ακολουθούν η Ολλανδία και η Νορβηγία.
 

«Ελεύθερη» Ευρώπη
 

Η Ευρώπη παραμένει η περιοχή του κόσμου όπου τα μέσα ενημέρωσης είναι τα περισσότερο ελεύθερα.
 
Ωστόσο, οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα διαπιστώνουν «την αποδυνάμωση του ευρωπαϊκού μοντέλου», καθώς παρατηρούνται «υπερβάσεις της αντικατασκοπίας και του αγώνα κατά της τρομοκρατίας, υιοθέτηση των νόμων που επιτρέπουν την παρακολούθηση σε μεγάλη κλίμακα, αύξηση των συγκρούσεων καθηκόντων, επιβολή όλο και περισσότερου ελέγχου επί των δημοσίων μέσων ενημέρωσης και ορισμένες φορές και επί των ιδιωτικών».
 
«Η ευρωπαϊκή ήπειρος δεν βρίσκεται σε θετική τροχιά», τονίζει η έκθεση.
 
Ως προς τη Γαλλία, η ίδια έπεσε στην 45η θέση, 7 θέσεις πίσω σε σχέση με πέρυσι, η οργάνωση επικεντρώνεται στο γεγονός ότι «μία χούφτα επιχειρηματιών που έχουν συμφέροντα εκτός του χώρου των μέσων ενημέρωσης έχουν καταλήξει να έχουν στην κατοχή τους τη μεγάλη πλειοψηφία των ιδιωτικών μέσων διεθνούς εμβέλειας».