Το 2009, βασικός μέτοχος της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας που φέρει τον διακριτικό τίτλο United Textiles, είναι η υπεράκτια εταιρεία European Textiles η οποία έχει έδρα τον φορολογικό παράδεισο του Μαυρικίου και φαίνεται να είναι σε ποσοστό 100% θυγατρική της Sociedad Des Inversiones Continente, του ομίλου Λαναρά. 

Στο έγγραφο που παρουσιάζουμε, συμφωνείται ότι «προβλέπεται η κεφαλαιακή ενίσχυση της ΕΝΚΛΩ από τις πέντε τράπεζες με συνολικό ποσό 40.000.000 ευρώ μέσω δανεισμού». Στη σύμβαση αναφέρονται δύο ενδεχόμενα για την χορήγηση του δανείου στην ήδη υπερχρεωμένη εταιρεία. Το πρώτο ενδεχόμενο είναι η κάλυψη του τραπεζικού δανεισμού στο 100% από το ελληνικό Δημόσιο. Σε αυτή την περίπτωση, οι τράπεζες είναι πλήρως καλυμμένες.

Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι η ενεχυρίαση των μετοχών της European Textiles, βασικού μετόχου της ΕΝΚΛΩ, για την χορήγηση δανείου. Η σύμβαση, είναι στην ουσία ένας διάλογος μεταξύ των τραπεζών, οι οποίες βάζουν τους όρους για την χρηματοδότηση της υπερχρεωμένης εταιρείας υπό την διοίκηση του ομίλου Λαναρά. Στα ενέχυρα, συμπεριλαμβάνονται οι μετοχές που κατέχει ο όμιλος μέσω της European Textiles, καθώς και οποιεσδήποτε νέες μετοχές αναλογούν σε περίπτωση αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, κεφαλαιοποίησης, υπεραξίας κλπ. Στις παραγράφους που αφορούν τα ενέχυρα ωστόσο, αναφέρεται ότι εξαιρούνται από την ενεχυρίαση τα μερίσματα και τα δικαιώματα ψήφου, τα οποία παραμένουν στην Ενεχυριάζουσα, δηλαδή στον όμιλο Λαναρά.

Οι «αχυράνθρωποι»


Σε περίπτωση πτώχευσης μιας εταιρείας, αν οι τράπεζες δεν την χρηματοδοτήσουν, είτε ρευστοποιούν τα στοιχεία της, είτε αποφασίζουν να την απορροφήσουν, αλλάζοντας την διοίκηση. Εδώ όμως η συμφωνία των τραπεζών με τη διοίκηση της ΕΝΚΛΩ ξεφεύγει από τις συνηθισμένες δανειακές συμβάσεις. Οι πέντε μεγαλύτερες τράπεζες και ο βασικός μέτοχος μιας εταιρείας αποφασίζουν, σε μια μεταξύ τους συμφωνία, κάτι διαφορετικό, που όμοιο του δεν έχουμε ξαναδεί.

Αποφασίζεται πως από την στιγμή που οι μετοχές γίνονται ενέχυρα για τον δανεισμό της εταιρείας, ο βασικός μέτοχος, δεν μπορεί να ασκεί τα δικαιώματα ψήφου κατά βούληση, αλλά «κατά τρόπο που να μην θίγονται τα δικαιώματα των συμβαλλόμενων τραπεζών. Επί πλέον, η Ενεχυριάζουσα θα παράσχει την ανέκκλητη εντολή στην εταιρεία να αποστέλλει στις Τράπεζες αντίγραφο της πρόσκλησης για σύγκληση Γενικής Συνελεύσεως, καθώς και κάθε ενημερωτικό συνοδευτικό έγγραφο που αφορά στους μετόχους».

Λίγο παρακάτω, αναφέρεται το τι πρόκειται να συμβεί, αν η εταιρεία δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Σε αυτή την περίπτωση, οι τράπεζες και ο όμιλος Λαναρά, δεν συμφωνούν σε αλλαγή του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΝΚΛΩ αλλά αντίθετα στην άσκηση των δικαιωμάτων ψήφου από τις τράπεζες με την υπάρχουσα διοίκηση να παραμένει. Ο επιχειρηματίας δηλαδή, είναι διατεθειμένος να παίξει τον ρόλο του οργάνου των τραπεζών, προκειμένου να εξασφαλίσει τον δανεισμό του σε περίπτωση που δεν εγγυηθεί το Ελληνικό Δημόσιο. Ενώ από την άλλη το κέρδος για τις τράπεζες, ακόμα  κι αν το δάνειο δεν θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί, ήταν δεδομένο. Είτε η αποπληρωμή θα γινόταν με κρατικά χρήματα, είτε θα αποκτούσαν τη διοικητική εξουσία της επιχείρησης, κάτι που ξεπερνάει τον θεσμικό τους ρόλο.

Ίσως αυτός να είναι και ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι τράπεζες με ευκολία έδωσαν δάνεια στην εταιρεία, αρκετές φορές πριν καν εκδοθούν οι εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου, ενώ τώρα είναι αρνητικές στην πρόταση που έχουν καταθέσει οι εργαζόμενοι για την επαναλειτουργία της κλωστοϋφαντουργίας παρά το γεγονός ότι  αυτή συμπεριλαμβάνει όρους που μοιάζουν πολύ με αυτούς της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Το τεκμήριο:


Στο ρεπορτάζ συνείσφερε ο Κώστας Εφήμερος