Ο Στέλιος Κούλογλου στην ερώτησή του επισημαίνει ότι σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τα «κόκκινα δάνεια» φέρουν οι ίδιες οι τράπεζες, που προ κρίσης έδιναν ανεύθυνα δάνεια, στην ανακεφαλαιοποίηση των οποίων ήταν οι ίδιοι οι πολίτες που συνεισέφεραν, και μάλιστα δυο φορές. Ο ευρωβουλευτής τονίζει, ακόμη, ότι την ώρα που οι εξώσεις διογκώνουν το πρόβλημα των αστέγων, το υπάρχον νομικό πλαίσιο έχει προστατεύσει ήδη 71.000 πολίτες, ενώ ακόμη 65.000 αιτήσεις εκκρεμούν. Παραθέτοντας, δε, σχετική οδηγία της ΕΕ, η οποία ρητά προβλέπει προσπάθεια επίτευξης ευνοϊκών συμβιβασμών μεταξύ πιστωτών και δανειοληπτών, ο Στέλιος Κούλογλου ρωτά την Κομισιόν εάν θα ζητήσει από την Ελλάδα να εφαρμόσει αυτή την οδηγία.

Μετά την κατάθεση της ερώτησης, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Η οδηγία επιβάλλει στα κράτη-μέλη όπου σημειώνονται κατασχέσεις σπιτιών και εξώσεις λόγω χρέους, να ευνοούν έναν συμβιβασμό ανάμεσα στους πιστωτές και τους δανειολήπτες καθώς και μία συμφωνία που να απαλλάσσει τους δανειολήπτες από πρόσθετο χρέος μετά την κατάσχεση της περιουσίας τους, όπως και να εξασφαλίζουν κοινωνική προστασία των πολιτών που χάνουν το σπίτι τους. Η οδηγία είναι υποχρεωτική και η Ελλάδα θα την παραβεί, αν οι κατασχέσεις προχωρήσουν όπως και τις σχεδιάζει η κυβέρνηση και τις ονειρεύεται ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης».

Ολόκληρη η ερώτηση του ευρωβουλευτή:

Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι από τον Μάιο του 2020 δεν θα υπάρχει προστασία από την κατάσχεση της κατοικίας των πολιτών που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Μετά από χρόνια, συνεχιζόμενης, οικονομικής δυσκολίας, το υπάρχον πλαίσιο προστάτευσε 71.000 πολίτες, ενώ ακόμη 65.000 αιτήσεις εκκρεμούν.

Για το πρόβλημα ευθύνονται και οι τράπεζες που ανεύθυνα έδιναν δάνεια πριν την κρίση. Παρόλο που οι τράπεζες αντιμετωπίζουν πλέον τεράστια προβλήματα λόγω των «κόκκινων δανείων», οι Έλληνες πολίτες συνείσφεραν δυο φορές στην ανακεφαλαιοποίηση τους. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι εξώσεις αποτελούν σημαντικό παράγοντα της αύξησης του αριθμού των αστέγων.

Η σχετική οδηγία της ΕΕ προβλέπει ρητά ότι:

«Πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι πιστωτικοί φορείς… καταβάλλουν κάθε εύλογη προσπάθεια για την επίτευξη λύσης με άλλα μέσα πριν κινήσουν διαδικασίες κατάσχεσης»

«Όταν μετά την κατάσχεση εναπομένει χρέος, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν την προστασία ελάχιστων συνθηκών διαβίωσης και να θεσπίσουν μέτρα για τη διευκόλυνση της εξόφλησης αποφεύγοντας παράλληλα τη μακροχρόνια υπερχρέωση»

«Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να εμποδίζουν τα μέρη μιας σύμβασης πίστωσης να συμφωνούν ρητώς ότι η μεταφορά της εγγύησης στον πιστωτικό φορέα αρκεί για την εξόφληση της πίστωσης»