«Χρειαζόμασταν από την αρχή ένα κούρεμα του χρέους. Έτσι λειτουργεί μια οικονομία της αγοράς. Όταν συσσωρεύει κανείς υπερβολικά χρέη, τιμωρείται. Και οι Έλληνες πληρώνουν μεγάλο τίμημα για τα λάθη του παρελθόντος. Αλλά και οι πιστωτές πήραν μεγάλα ρίσκα και προστατεύτηκαν για πάρα πολύ καιρό…» γράφει.
Ο κ. Τουομιόγια επισημαίνει πως η Φινλανδία είχε απορρίψει ήδη το πρώτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα γιατί εκτιμούσε πως δεν θα λειτουργήσει και συμπληρώνει: «Στην ιστορία της ΕΕ υπήρχε ανέκαθεν στενή συνεργασία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Μόνο που οι δύο χώρες έγιναν υπερβολικά κυριαρχικές στη διάρκεια της ευρω-κρίσης. Τα μικρά κράτη έμπαιναν κατά το πλείστον στο περιθώριο…
Υπήρξαν ορισμένες κρίσιμες σύνοδοι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κατά τις οποίες οι περισσότεροι αρχηγοί κρατών ήλθαν χωρίς να γνωρίζουν τι θα προταθεί εκεί. Έτσι δεν μπορεί να λειτουργήσει η δημοκρατία στην Ευρώπη…Δεν μπορούμε απλά να πηγαίνουμε στις Βρυξέλλες και να υπογράφουμε όσα απαιτούν η Γερμανία και η Γαλλία…
Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τη Γερμανία γιατί έχει ισχυρή οικονομία. Αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει και η Γερμανία να καταλάβει ότι έχουμε πλεονάσματα και ελλείμματα στην Ευρώπη. Η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, αν ασχολούμαστε μόνο με τα ελλείμματα. Η νότια Ευρώπη δεν μπορεί μόνο να εφαρμόζει λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα. Οι χώρες με πλεονάσματα πρέπει να αναλάβουν εντονότερα δράση…Να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα και να ενισχύσουν την εσωτερική πραγματική οικονομία…
Ένα άλλο ζήτημα είναι ο ρόλος που πρέπει να παίξει η ΕΚΤ στην Ευρώπη. Εστιάζει υπερβολικά στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, αν και τα πραγματικά προβλήματα βρίσκονται αλλού. Και εδώ πρέπει να αλλάξει τρόπο σκέψης η Γερμανία…Ο πληθωρισμός μπορεί να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη, ενώ ο αποπληθωρισμός οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα…
Πρώτα απ’ όλα οι Έλληνες θα πρέπει να αποφασίσουν τι θέλουν. Κανείς δεν θέλει να διώξει την Ελλάδα από τη νομισματική ένωση. Αν εγκαταλείψουν το ευρώ, τότε θα είναι δική τους απόφαση. Αλλά ανεξάρτητα από το αν οι Έλληνες θα κρατήσουν το ευρώ ή θα γυρίσουν στη δραχμή, εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να τους παρέχουμε βοήθεια. Ακόμα κι αν στην ελληνική Βουλή υπάρξει πλειοψηφία, η οποία θα ταχθεί υπέρ της συνέχισης του προγράμματος της τρόικας, είναι μαθηματικά ξεκάθαρο ότι σε πέντε χρόνια και πάλι θα έχουν τελειώσει τα χρήματα.
Η Ελλάδα θα χρειαστεί ένα τρίτο πακέτο διάσωσης. Μόνο που μέχρι τώρα ρίχναμε χρήματα αδιακρίτως, για να αγοράσουμε χρόνο για τους Έλληνες. Αυτό το λάθος δεν πρέπει να το ξανακάνουμε. Χρειάζεται κάτι περισσότερο από πολλά χρήματα μόνο…
Πρέπει να τεθούν προς συζήτηση όλες οι εναλλακτικές δυνατότητες. Η Ελλάδα θα χρειαστεί πιθανόν και δεύτερο κούρεμα του χρέους, μια ελεγχόμενη χρεοκοπία, για να μπορέσει να ορθοποδήσει. Στις αγορές έχει ήδη συνυπολογιστεί το ενδεχόμενο χρεοκοπίας, επομένως οι συνέπειες για την υπόλοιπη ευρωζώνη θα ήταν λιγότερο καταστροφικές απ’ ό,τι φοβούνται πολλοί…
Ως Φινλανδός μπορώ εύκολα να ζητώ κάτι τέτοιο. Γιατί στο δεύτερο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα επιμείναμε να μας δοθούν ειδικές εγγυήσεις. Έτσι, είμαστε καλύτερα ασφαλισμένοι σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες. Άλλωστε μια χρεοκοπία δεν είναι επιθυμητή, αλλά θα πρέπει να προετοιμαστούμε γι’ αυτό το ενδεχόμενο…».