«Είναι και πολλά που πρέπει να αλλάξουνε… Υπάρχει μία ευθύνη να τα καταδικάσουμε όλοι μαζί. Να μετατρέψουμε αυτή τη ναυτία μας σε κάποια μορφή, σε πράξη. Να αλλάξουν πολλά και στο νομικό πλαίσιο, και στο περιβάλλον, στο κλίμα που υπάρχει μέσα στους χώρους εργασίας, ώστε να μην επαναλαμβάνονται στο βαθμό που μπορούμε τέτοια θέματα, να καταδικάζονται» σχολίασε εισαγωγικά ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ μαζί με τη Σία Κοσιώνη το βράδυ της Δευτέρας, με το σούπερ του σταθμού να αναφέρει στον τίτλο «Εκχυδαϊσμός της πολιτικής ζωής» και υπότιτλο «Στρατευμένα τρολ και βορβορώδη σχόλια».

Στη συνέχεια δε, ο δημοσιογράφος δεν δίστασε να βάλει στο τραπέζι την ανάγκη λήψης νομικών μέτρων για τον έλεγχο του «εκχυδαϊσμού της πολιτικής ζωής» στην οποία αναφερόταν, με αφορμή σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα.

«Αλλά, αυτό ακριβώς το εμποδίζει, αυτού του τύπου η χυδαιότητα. Δηλαδή, εάν ο παιδεραστής, εάν η κακοποίηση ανηλίκου έχει πολιτικό πρόσημο, είναι κάτι που το κάνουν οι οπαδοί της μιας παράταξης, τότε θα αρχίσουμε, είναι σαν να αθωώνουμε εκείνους που το κάνουνε, σαν να τους δίνουμε ένα πολιτικό άλλοθι. Είναι σαν να απαξιώνουμε τις καταγγελίες των θυμάτων, και σαν να εμποδίζουμε άλλα θύματα που περιμένουν να καταγγείλουν τη δική τους ιστορία και παίρνουν δύναμη από αυτή τη συζήτηση. Σαν να τα εμποδίζουμε, σαν να τα φιμώνουμε να το κάνουν» συνεχίζει ο Π. Τσίμας, για να καταλήξει στην ανάγκη λήψης μέτρων για τον έλεγχο των κοινωνικών δικτύων.

«Νομίζω ότι πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις να το ξανασκεφτούν πάρα πολύ σοβαρά αυτό. Ένα πράγμα είναι να κάνεις κριτική στην κυβέρνηση. Ένα πράγμα είναι να κάνεις κριτική στους χειρισμούς. Είναι φανερό, ειπώθηκε σήμερα ότι ήταν μια κακή επιλογή που εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε καταστροφική θα έλεγα εγώ. Ήταν κακός ο επικοινωνιακός χειρισμός, ήταν κακός συνολικά ο χειρισμός. Ήταν λάθος… τραγικό λάθος η συνέντευξη που έδωσε η υπουργός Πολιτισμού την Παρασκευή. Όλα αυτά είναι αντικείμενο, πεδίο μιας πολιτικής κριτικής. Αλλά από εκεί μέχρι το #ΝΔ_παιδεραστές υπάρχει μια άβυσσος. Είναι η άβυσσος του χυδαίου, που νομίζω ότι ο πολιτικός κόσμος μετά από ότι έχουμε περάσει θα έπρεπε να σκέφτεται διπλά πριν τη διασχίσει αυτή την άβυσσο» αναφέρει ο δημοσιογράφος.

Στο ίδιο μήκος κύματος και επεκτείνοντας το «αίτημα» για έλεγχο εμφανίστηκε το πρωί της Τρίτης στα περίπτερα το πρωτοσέλιδο της Καθημερινής, ζητώντας «ξεκάθαρα όρια» από τις πολιτικές δυνάμεις. Υπενθυμίζεται πως μόλις πριν από δύο εβδομάδες εμφανίστηκε και αποσύρθηκε το νομοσχέδιο που συνέδεε την Τέχνη με τον τρομονόμο, ενώ ουκ ολίγες φορές, πρωθυπουργός, υπουργοί και βουλευτές έχουν καταφερθεί εναντίον των κοινωνικών δικτύων.

Διαβάστε αναλυτικά το κύριο άρθρο της Καθημερινής:

Το έχουμε ζήσει πρόσφατα. Έχουμε ζήσει τι σημαίνει να παραδίδεται η δημόσια ζωή σε φήμες και δοξασίες. Η χώρα υπέφερε πολύ για να αποβάλει το δηλητήριο και να επανέλθει στις ράγες της λογικής. Υπέφερε από τις πολιτικές παρενέργειες του τοξικού λόγου, όσο από την ίδια την οικονομική κρίση, από την οποία θα μπορούσε να είχε βγει νωρίτερα, εάν δεν είχε ολισθήσει στον κόσμο της μεταπραγματικότητας και των μύθων για συνωμοσίες και προδοσίες.

Το όργιο φημών και σκανδαλοθηρίας, που εκδηλώνεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα με αφορμή την υπόθεση στην οποία εμπλέκεται ο τέως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ανακαλεί αλγεινές μνήμες από τον εκτροχιασμό της κρίσης. Η δίκαιη κριτική προς ορισμένους χειρισμούς, που και η κυβέρνηση ομολογεί ότι υπήρξαν ατυχείς, έχει εκτραχυνθεί σε ένα κύμα συκοφαντιών και τοξικής λάσπης δίχως μέτρο. Δεν είναι αντιπολίτευση η χάλκευση και διασπορά ψευδών ειδήσεων, που παρουσιάζουν τον πρωθυπουργό την χώρας ως συνένοχο σε κυκλώματα μαστροπείας ανηλίκων. Δεν έχει θέση στην πολιτική ο λόγος που ταυτίζει μια ολόκληρη παράταξη με την παιδοφιλία («#ΝΔ_Παιδεραστές»). Από τέτοιες καμπάνιες αντιπολιτικού μισούς δεν ωφελείται καμία δύναμη του δημοκρατικού τόξου. Σίγουρα δεν βοηθείται η απόδοση δικαιοσύνης στα θύματα που βρήκαν το σθένος να καταγγείλουν όσα υπέστησαν. Το δηλητήριο της αντιπολιτικής θα προκαλέσει -και προκαλεί ήδη- δηλητήριο, σαν αντίδραση από την άλλη πλευρά. Και θα καταλήξει να τροφοδοτεί εκείνους που εμπορεύονται πολιτικά την καχυποψία συλλήβδην κατά της δημοκρατίας και των θεσμών. Το «όλοι είναι μια συμμορία» δεν το καρπώνονται ποτέ τα δημοκρατικά κόμματα.

Γι΄ αυτό τα δημοκρατικά κόμματα έχουν την ευθύνη να ανακόψουν αυτόν τον κατήφορο. Οι πολιτικές δυνάμεις -και τα υπεύθυνα μέσα Ενημέρωσης- πρέπει να θέσουν ξεκάθαρα όρια. Και να οδηγήσουν τους συκοφάντες και τους μισαλλόδοξους κάθε απόχρωσης στο περιθώριο. Βλάπτουν όλοι τη δημοκρατία το ίδιο.