Ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεκίνησε την ομιλία του αναφερόμενος σε ένα υποθετικό παράδειγμα, ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο οι εκπρόσωποι των μαθητών επιλέγουν οι αξιολογούμενοι να επιλέγουν τους αξιολογητές. Το σημερινό νομοσχέδιο, είπε, είναι σαν να έχεις ακριβώς τους γονείς των παιδιών ως αξιολογητές των ίδιων των παιδιών. Αυτό περίπου είναι το πρόβλημα όταν αξιολογούνται οι ΣΔΙΤ, από αυτό που ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 ονομάζει συμμορίες διαπλοκής του ιδιωτικού τομέα.

Ως προς το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, σημείωσε ότι ο στόχος του ουσιαστικά είναι να ζημιωθεί το Δημόσιο, συνεπώς είναι πολύ λογικό ότι φροντίζει όχι μόνο για την ασυλία, αλλά ακόμη και για το ακαταδίωκτο των μελών του. Όπως είπε χαρακτηριστικά:

 Γιατί; Διότι πρόσφατα -το γνωρίζετε πολύ καλά αυτό- επανακρατικοποιήσατε την ΠΕΙΡΑΙΩΣ στη βάση της μετατροπής ενός χρέους, που είχε στο ελληνικό Δημόσιο, σε μετοχές, αλλά με μία τιμή δέκα και δεκαπέντε φορές υψηλότερη της χρηματιστηριακής αξίας.

Αυτό είναι ένα έγκλημα. Γι’ αυτό οι του ΤΧΣ είχαν ασυλία. Όμως, τώρα δεν σας αρκεί αυτό, γιατί θέλετε να ιδιωτικοποιήσετε ξανά την ίδια τράπεζα, πάλι με απώλεια του ελληνικού Δημοσίου, πηγαίνοντας τη συμμετοχή του ΤΧΣ, του κράτους από το 61,3% σε κάτω από το 30% και τους δίνετε το ακαταδίωκτο, έτσι ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα εισαγγελέας όχι να τους καταδιώξει, αλλά ούτε καν να ερευνήσει αυτό το νέο σκάνδαλο.

Μιλώντας για τον νεοφιλελευθερισμό, ανέφερε  ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι νεοφιλελεύθερη, όπως δεν είναι το ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστικό και ο ΣΥΡΙΖΑ ριζοσπαστικό κόμμα.  Όπως είπε, σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο η ΝΔ έχει χειριστεί το μεγάλο θέμα των ημερών:

 

Είστε όμως απλώς ΕΚΠ, δηλαδή Εκπρόσωποι Κρατικοδίαιτων Πλιατσικολόγων, αυτό είστε, όχι νεοφιλελεύθεροι.

Επιλέγετε την Διασυρμό και την Τρομοκρατία των Ευάλωτων ως Αντιπερισπασμό στο Πλιάτσικο της περιουσίας Δημόσιου και Μικρομεσαίων

Η μόνη σας αγωνία είναι να μην μάθουν εκεί έξω τι κάνετε εδώ μέσα. Στόχος σας ο αντιπερισπασμός και εργαλείο σας η διχόνοια. Ο λαός μας όμως έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων σε πολύ δύσκολους καιρούς, όσο κι αν επιλέγετε τα ΜΑΤ και τα χημικά για τη νεολαία, μέσα από τον δήθεν νόμο και τάξη, τη στιγμή που για την ολιγαρχία επιφυλάσσει ασυλία και ακαταδίωκτο.

Εργαλειοποιείτε ακόμα και τον Κουφοντίνα, εξαπολύοντας επίθεση στη βασική αρχή του φιλελευθερισμού, ότι το κράτος δεν έχει βεντέτες, δεν σκοτώνει και δεν εκδικείται. Θέλετε νεκρό απεργό πείνας.

[…]

Μας ρωτούν: «Είστε εναντίον της βίας από όπου κι αν έρχεται;» Απαντάμε, «Η βία μάς αηδιάζει». Ξέρουμε, όμως, από πού προέρχεται σήμερα. Προέρχεται από εσάς, προέρχεται από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί το κάνετε; Ηλίου φαεινότερο. Για να μην συζητά κανείς τη νομοθέτηση του πλιάτσικου που κάνετε μέσα σε αυτή τη Βουλή σήμερα, κάθε μέρα, για να μην μιλάει ο κόσμος ούτε για την όλο και πιο βαθιά χρεοκοπία της χώρας, ούτε, βέβαια, για την ανομία, το άσυλο, το ακαταδίωκτο που δίνετε στα πολιτικά σας αφεντικά, στους ολιγάρχες και τα αρπακτικά που εν μέσω πανδημίας, εν μέσω όλο και πιο βαθιάς χρεοκοπίας, στήνουν το μεγάλο φαγοπότι όπως τα όρνια που περιμένουν να τσιμπολογήσουν τα κουφάρια των πεσόντων.

 

 

Αναλυτικά η ομιλία:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ξεκινήσουμε με ένα νοητικό πείραμα; Θα δείτε ποιος είναι ο στόχος του. Έστω ότι έρχεται στο Υπουργείο Παιδείας ένας σύλλογος γονέων, ένας σύλλογος φοιτητικός, εκπρόσωποι μαθητών και ζητούν η βαθμολόγηση των παιδιών, των νέων, η αξιολόγηση ή η αξιολόγηση των καθηγητών να γίνεται ως εξής: οι αξιολογούμενοι να επιλέγουν τους αξιολογητές και μάλιστα να έχουν και μία σχέση εξάρτησης. Με άλλα λόγια, να πληρώνουν τον μισθό των αξιολογητών, που θα τους αξιολογήσουν οι αξιολογούμενοι. Νομίζω ότι ακόμα και η κ. Κεραμέως θα έβαζε τα γέλια με αυτό.

Φανταστείτε τώρα μια άλλη συντεχνία, μια συντεχνία η οποία παίρνει παχυλούς μισθούς ή έχει εισοδήματα παχυλά από το δημόσιο, συναλλάσσεται με το δημόσιο, κάνει πράγματα εκ μέρους του δημοσίου και απαιτεί αυτή η συντεχνία να έχει πλήρη ασυλία, να μην μπορεί να διωχθεί ποτέ για ζημία που επιφέρει αυτή η συντεχνία στο δημόσιο μέσα από τις πράξεις της. Και ζητάει και κάτι ακόμα περισσότερο, ζητάει όχι μόνο ασυλία αλλά και ακαταδίωκτο, να μην επιτρέπεται στον εισαγγελέα καν να ερευνήσει αν υπήρξε κάποια πράξη τους που να υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον. Και τέλος, για να κλείσω αυτό το νοητικό πείραμα, φανταστείτε να υπάρχουν κάποια συνεταιράκια, τα οποία απαιτούν από το ελληνικό κράτος, από την Κυβέρνηση, από το δημόσιο, από την πολιτεία, να απαιτούν από εμάς τον κρατικό δανεισμό από τους δανειστές, έτσι ώστε αυτά τα συνεταιράκια, οι ιδιώτες, να έχουν εγγυημένα κέρδη από πράξεις και δραστηριότητες που δεν προσθέτουν ούτε ένα ευρώ προστιθέμενης αξίας στην ελληνική ιδιωτική οικονομία ή στο δημόσιο και που αυτά τα εγγυημένα κέρδη τους θα τα εξάγουν από την Ελλάδα αφού τα βγάλουν. Αυτό το νοητικό πείραμα έχει τον στόχο να συνθέσει, να απεικονίσει τι κάνετε με αυτά τα νομοσχέδια, νομοσχέδια σαν το σημερινό, το οποίο είναι μία ψηφίδα του ψηφιδωτού, είναι ένα πετραδάκι του μωσαϊκού, είναι ένα κομματάκι του παζλ, του μεγάλου πλιάτσικου που ξεκίνησε βέβαια το 2010 με το πρώτο μνημόνιο, αλλά που σήμερα με την Κυβέρνηση Μητσοτάκη σπάει όλα τα κοντέρ.

Διαβάζουμε στο νομοσχέδιό σας, άρθρο 57, ότι παρέχεται -λέει- τη δυνατότητα επίβλεψης συμβάσεων έργων, μελετών και παροχής τεχνικών υπηρεσιών σε ιδιωτικό φορέα επίβλεψης, ο οποίος θα αμείβεται από τον ανάδοχο, από τον επιβλεπόμενο. Είναι αυτό που είπα πριν. Δεν υπάρχει καμία διαφορά επί της ουσίας αυτού που εισάγει το άρθρο 57 με το να έχεις τους γονείς και τους μαθητές να πληρώνουν και να επιλέγουν τους βαθμολογητές των παιδιών.

Αυτό βέβαια δεν είναι δική σας ευρεσιτεχνία. Θέλω να σας θυμίσω το 2008, τότε που κατέρρευσε η Wall Street, το City του Λονδίνου, οι γαλλογερμανικές ανόητες τράπεζες. Θυμάστε τότε ότι οι κοινωνίες ξαφνικά συνειδητοποίησαν εν μέσω εκείνης της κατάρρευσης μια αντίστοιχη διαδικασία αξιολόγησης. Θυμάστε την Standard and Poors, τη Moodys, τη Fitch; Θυμάστε ότι αυτοί οι ιδιώτες αξιολογητές ήταν αυτοί που πληρώνονταν από τη Lehman, τη JP Morgan, την Εθνική Τράπεζα, την Πειραιώς; Για να αξιολογούν πλήρωναν οι αξιολογούμενοι τους αξιολογητές, για να τους δίνουν πέντε αστέρια, τρία αστέρια, φουλ βαθμολογία. Αυτό εισάγετε με το νομοσχέδιό σας σήμερα. Αναρωτιέμαι: όταν θα έρθει η στιγμή να αξιολογήσετε και τα κολέγια, τα πτυχία των οποίων η κ. Κεραμέως εξίσωσε εν μέσω της νυκτός με τα πανεπιστημιακά, αυτό φαντάζομαι θα προτείνετε, θα προτείνετε στους κολεγιάρχες να βρουν τρόπο να πληρώνουν κάποιους αξιολογητές για να τους αξιολογούν. Είναι απόλυτα συμβατό με ό,τι κάνετε. Τα ΣΔΙΤ, οι λεγόμενες συμπράξεις δημοσίου ιδιωτικού τομέα, κάπως έτσι θα αξιολογούνται φαντάζομαι και θα γίνουν συμμορίες διαπλοκής ιδιωτικού τομέα, ΣΔΙΤ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, καθημερινά αποκαλύπτεται πώς εννοείτε την αξιολόγηση. Την αξιολόγηση ως έννοια και ως μέθοδο και ως διαδικασία την εννοείτε ως ένα προπέτασμα καπνού πίσω από το οποίο θα κρύβεται η διαφθορά, ο αυταρχισμός και η ασυδοσία. Έννοιες όπως η αξιολόγηση, η ίδια η έννοια της αξίας στην οποία βασίζεται η αξιολόγηση, η αριστεία, είναι έννοιες που τις επικαλείστε για να ασελγήσετε πάνω τους. Είστε η προσωποποίηση του ορισμού των κυνικών που είχε δώσει ο Όσκαρ Γουάιλντ. Γνωρίζετε τα πάντα για τις τιμές χωρίς να ξέρετε τίποτα για τις αξίες.

Πάμε τώρα στο άσυλο που τόσο αντιπαθείτε στο πανεπιστήμιο, εκτός βέβαια και αν πρόκειται για τα «όρνια» που έχει βάλει το ελληνικό δημόσιο, το κράτος στον κόρφο του από το 2012. Αναφέρομαι στα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Αστάθειας –α, σταθερότητας το λέτε, ναι,- το ΤΧΣ, το οποίο έρχεται τώρα. Είναι μια άλλη ψηφίδα του ίδιου ψηφιδωτού με το σημερινό νομοσχέδιο, του ίδιου ψηφιδωτού που είχαμε με τον «Ηρακλή», με τον πτωχευτικό νόμο. Διάβασα τι σκέφτεστε να φέρετε πάρα πολύ γρήγορα εδώ μέσα για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Κατ’ αρχάς γι’ αυτούς που μας ακούν εκεί έξω -όσο λίγοι και αν είναι αυτοί- να κάνω μια σύντομη ιστορική αναφορά στο τι ήταν το λεγόμενο ΤΧΣ. Ήταν ένα ταμείο το οποίο στήθηκε για να έρθουν τα χρήματα τα δανεικά από την τρόικα να διασώσουν τις τράπεζες, να πάνε ως κεφαλαιακή ενίσχυση που δανείζεται ο Έλληνας φορολογούμενος, ο πτωχευμένος Έλληνας φορολογούμενος, το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο, για να δοθεί στους τραπεζίτες. Η λέξη ταμείο βεβαίως είναι παραπλανητική. Ένα ταμείο, ένα fund έχει στόχο την κερδοφορία. Παίρνει ρίσκα. Μπορεί να χάσει, αλλά στόχος του είναι να κερδίσει. Και η επιτυχία του κρίνεται από το αν στο τέλος της ημέρας, όπως λένε, τα οφέλη του, τα κέρδη του είναι μεγαλύτερα από τις απώλειές του. Αυτό το συγκεκριμένο Ταμείο χτίστηκε για να χάσει. Χτίστηκε όχι για να πάρει ρίσκα εκ μέρους του δημοσίου, αλλά χτίστηκε έτσι ώστε να ζημιώσει το δημόσιο και εκείνα τα 41 δισ. που δανείστηκε ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Στουρνάρας, να πάνε κατευθείαν στις τράπεζες, οι οποίες βεβαίως από κάτω ήταν σαν ένα σουρωτήρι οι τρύπες του οποίου ήταν τα «κόκκινα» δάνεια. Ήταν δεδομένο ότι από πάνω θα βάζαμε τα 41 δισεκατομμύρια που δανείζεται ο Έλληνας πολίτης, η Ελληνίδα πολίτης και από κάτω φεύγουν, όπως έφυγαν.

Επειδή, λοιπόν, στόχος του ΤΧΣ ήταν να ζημιωθεί το Δημόσιο, ο φορολογούμενος υπέρ των τραπεζιτών, μέσα στη νομοθέτηση τότε, στη νομοθεσία του δευτέρου μνημονίου το 2012, εισήγατε την ασυλία των στελεχών του ΤΧΣ. Βεβαίως, όταν είναι στόχος τους το να ζημιωθεί το Δημόσιο, πρέπει οι άνθρωποι να έχουν και μία ασυλία. Αυτό υπάρχει. Τώρα έρχεστε -όπως διαβάζουμε- να προσθέσετε σε αυτή την ασυλία το ακαταδίωκτο για κάτι άλλο. Γιατί; Διότι πρόσφατα -το γνωρίζετε πολύ καλά αυτό- επανακρατικοποιήσατε την ΠΕΙΡΑΙΩΣ στη βάση της μετατροπής ενός χρέους, που είχε στο ελληνικό Δημόσιο, σε μετοχές, αλλά με μία τιμή δέκα και δεκαπέντε φορές υψηλότερη της χρηματιστηριακής αξίας.

Αυτό είναι ένα έγκλημα. Γι’ αυτό οι του ΤΧΣ είχαν ασυλία. Όμως, τώρα δεν σας αρκεί αυτό, γιατί θέλετε να ιδιωτικοποιήσετε ξανά την ίδια τράπεζα, πάλι με απώλεια του ελληνικού Δημοσίου, πηγαίνοντας τη συμμετοχή του ΤΧΣ, του κράτους από το 61,3% σε κάτω από το 30% και τους δίνετε το ακαταδίωκτο, έτσι ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα εισαγγελέας όχι να τους καταδιώξει, αλλά ούτε καν να ερευνήσει αυτό το νέο σκάνδαλο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, πόσο θα ήθελα να ήσασταν πραγματικά νεοφιλελεύθεροι και να κάνουμε μία αντιπαράθεση σαν σοβαροί άνθρωποι εμείς που δεν είμαστε νεοφιλελεύθεροι με εσάς που θα ήσασταν νεοφιλελεύθεροι. Είστε το ίδιο νεοφιλελεύθεροι όσο το ΠΑΣΟΚ είναι σοσιαλιστικό ή ο ΣΥΡΙΖΑ ριζοσπαστική Αριστερά. Καθόλου, με άλλα λόγια.

Ένας νεοφιλελεύθερος, κύριε Γεωργιάδη, είναι από το DNA του ή το DNA της αντίθετος στον δημόσιο δανεισμό, στο να φορτώνεται χρέος ο φορολογούμενος, το κράτος υπέρ συμφερόντων, εναντίον της προσοδοφορίας και υπέρ της κερδοφορίας. Αυτός είναι ο νεοφιλελεύθερος. Αυτά έμαθα εγώ από την κυρία Θάτσερ. Εσείς είστε ακριβώς το αντίθετο. Φτιάξατε τον «Ηρακλή», όπου τι κάνετε; Φορτώνετε δημόσιο χρέος στους ώμους των φορολογουμένων και δίνετε κρατικές εγγυήσεις σε αρπακτικά ταμεία που προβαίνουν σε μη παραγωγικές πράξεις, προσοδοφορικές, υπεξαιρούν περιουσίες των μικρομεσαίων για να τις βγάλουν στο εξωτερικό με τη δημόσια εγγύηση που παίρνετε εσείς, φορτώνοντας χρέη στο κράτος. Δεν είστε νεοφιλελεύθεροι. ΕΚΠ είστε, εκπρόσωποι κρατικοδίαιτων πλιατσικολόγων. Αυτό είστε.

Η μόνη σας αγωνία εδώ μέσα είναι να μην ακούγονται εκεί έξω αυτά που κάνετε εδώ μέσα, να μην μάθουν οι πολίτες -ιδίως οι συντηρητικοί πολίτες- την εκτροπή από τη νομιμότητα που νομοθετείτε εδώ μέσα.

Στόχος σας είναι ο αντιπερισπασμός και εργαλείο σας, για να τον πετύχετε, είναι η διχόνοια.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον ελληνικό λαό -έναν μετριοπαθή ελληνικό λαό-, που παρά τη μεγαλύτερη χρεοκοπία του διεθνούς καπιταλισμού, την οποία ζήσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, παρέμεινε ειρηνικός, νηφάλιος, γενναία μετριοπαθής, τον διχάζετε. Από το δόγμα «σοσιαλισμός για τους τραπεζίτες και στυγνή λιτότητα για τους πολλούς» -το δόγμα αυτό που εφαρμόζετε από το 2010- πήγατε στο «νόμος και τάξη, ΜΑΤ και χημικά» για τη νεολαία, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους καθηγητές που τολμάνε να ζητήσουν τα αυτονόητα και, παράλληλα, ασυλία, ακαταδίωκτο και ανομία για τραπεζίτες, αρπακτικά, προμηθευτές, εργολάβους.

Διχάζετε τον λαό, εργαλειοποιώντας ακόμα και τον καταδικασμένο κρατούμενο Κουφοντίνα. Χωρίς αιδώ πασχίζετε να διαιρέσετε τον λαό -λες και αυτό ήταν το ζητούμενο- μεταξύ εχθρών και υποστηρικτών του Κουφοντίνα, εξαπολύοντας επίθεση στη βασική αρχή του φιλελευθερισμού, ότι το κράτος δεν έχει βεντέτες, δεν σκοτώνει, δεν εκδικείται. Θέλετε νεκρό απεργίας πείνας, γιατί επιδιώκετε μολότοφ στους δρόμους. Κι αυτό επειδή ονειρεύεστε σύρραξη κοινωνική και, παράλληλα, αβάσταχτες κοκορομαχίες στα κανάλια.

Μας ρωτούν: «Είστε εναντίον της βίας από όπου κι αν έρχεται;» Απαντάμε, «Η βία μάς αηδιάζει». Ξέρουμε, όμως, από πού προέρχεται σήμερα. Προέρχεται από εσάς, προέρχεται από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί το κάνετε; Ηλίου φαεινότερο. Για να μην συζητά κανείς τη νομοθέτηση του πλιάτσικου που κάνετε μέσα σε αυτή τη Βουλή σήμερα, κάθε μέρα, για να μην μιλάει ο κόσμος ούτε για την όλο και πιο βαθιά χρεοκοπία της χώρας, ούτε, βέβαια, για την ανομία, το άσυλο, το ακαταδίωκτο που δίνετε στα πολιτικά σας αφεντικά, στους ολιγάρχες και τα αρπακτικά που εν μέσω πανδημίας, εν μέσω όλο και πιο βαθιάς χρεοκοπίας, στήνουν το μεγάλο φαγοπότι όπως τα όρνια που περιμένουν να τσιμπολογήσουν τα κουφάρια των πεσόντων.

Τυλίγεστε στην ελληνική σημαία, αλλά δεν σας καίγεται καρφάκι για την πατρίδα. Την ώρα που απαιτείται ομόνοια και ομοψυχία σε μια περιοχή που είμαστε ένα βήμα από θερμά επεισόδια, με έναν λαό που ταλανίζεται από μία πανδημία, την οποία εσείς αντιμετωπίζετε ως κράτος – καφενείο, διχάζετε βιαιοπραγώντας επί ειρηνικών πολιτών, προσπαθώντας να τους εξωθήσετε στη βία που θα σας διευκολύνει να ασκήσετε και άλλη βία, να δημιουργήσετε κι άλλο θόρυβο, για να υπερκαλύψετε το έγκλημα που κάνετε εδώ μέσα, νομιμοποιώντας την ανομία του ολιγαρχικού τραπεζικού, ψηφιακού και αναλογικού παρακράτους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην ασυλία και στο ακαταδίωκτο των τραπεζιτών εμείς αντιπαραθέτουμε την κοινωνική λογοδοσία. Στο ολιγαρχικό πλιάτσικο, υπό την κάλυψη της τρόικας, αντιπαραθέτουμε την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας επί των εργαλείων του κράτους, τα οποία έχουν αποδοθεί στην τρόικα. Στον διχασμό αντιπαραθέτουμε τον κοινωνικό και τον επιστημονικό διάλογο. Στην καταστολή, στην κρατική βία και στην αστυνομοκρατία εμείς αντιπαραθέτουμε την ειρηνική υπεύθυνη ανυπακοή. Δεν θα σας ακολουθήσουμε στην ξέφρενη κούρσα σας προς τον πάτο. Εσείς επιλέγετε τον διασυρμό και την τρομοκρατία ευάλωτων ως αντιπερισπασμό για το πλιάτσικο της περιουσίας του Δημοσίου και των μικρομεσαίων.

Κάντε μια σύγκριση όχι δύο πόλεων, που θα έλεγε ο Ντίκενς, αλλά μιας ιστορίας δύο σίριαλ. Ενός σίριαλ στο Μαρούσι και ενός σίριαλ εδώ, στην πλατεία Συντάγματος. Το σίριαλ στο Μαρούσι ξέρετε ποιο είναι. Έχει να κάνει με το Mall. Η Σοφία Σακοράφα σάς τα εξήγησε χτες πάρα πολύ καλά. Δεν θα επιμείνω.

Είναι απίστευτο αυτό που κάνετε, κύριε Γεωργιάδη! Να μην πληρώσει ούτε ένα ευρώ πρόστιμο ο κ. Λάτσης. Όλα για τον κ. Λάτση, για να μην πληρώσει αυτό το 1 ευρώ. Παράλληλα, σήμερα στο Σύνταγμα, έξω από το Υπουργείο Οικονομικών, ήταν δεκάδες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών που πάλι θα αποπεμφθούν. Πάλι 60χρονες γυναίκες, καθαρίστριες, ευάλωτες θα βρεθούν στο δρόμο εν μέσω πανδημίας. Αυτοί είστε.

Μπροστά σε αυτό το κράτος – τρομοκράτη, αυταρχικό, αρπακτικό που χτίζετε, εμείς στο ΜέΡΑ25 επιλέγουμε τη ρομαντική πίστη ότι ο νέος αυταρχισμός της παλαιοκομματικής σας νέας ακροδεξιάς δεν θα περάσει. Όμως, δεν αρκούμαστε σε αυτή τη ρομαντική πίστη. Παράλληλα, προτάσσουμε την υπεύθυνη ανυπακοή στις δήθεν λύσεις σας, τις πρακτικές, εφαρμόσιμες, πραγματικές λύσεις στα φλέγοντα προβλήματα του τόπου και την ήρεμη αντίσταση στη φιλότιμη προσπάθειά σας να διχάσετε την κοινωνία.

Ευχαριστώ.