H «ου-τοπία» είναι μία πολύ δυσάρεστη έννοια. Περιγράφει το ιδανικό, το βέλτιστο, αυτήν την εικόνα της πραγματικότητας που βρίσκεται στους πιο ενδόμυχους ντροπαλούς πόθους μας αλλά περιέχει παράλληλα και τη φανερή παραδοχή ότι αυτή η τόσο όμορφα πλασμένη εικόνα θα παραμείνει στη φαντασία. Εξαρχής δηλαδή, πρόκειται για μία παραδοχή ήττας, που συνυπάρχει στην πρώτερη σκέψη και σταδιακά την κατατρώει, οδηγώντας αναπόφευκτα στην οριστική εγκατάλειψη της υπέροχης εικόνας.

Η «ευ-τοπία», από την άλλη, περιέχει όλα τα παραπάνω, χωρίς την παραίτηση αλλά μαζί με την ελπίδα της τελικής νίκης, το μονοπάτι που δεν έχεις διασχίσει ακόμα, αλλά το βλέπεις να διαγράφεται μπροστά σου. Είναι ο ιδεατός, μακρινός κόσμος, αλλά δεν είναι αντίθετη με την πραγματικότητα, δεν υπάρχει μόνο στη φαντασία και στα κείμενα των λογοτεχνών, είναι ένας υπαρκτός, μικρός ή μεγάλος κόσμος, που μπορεί να μην υπάρχει αυτήν τη στιγμή, αλλά μπορεί να κτιστεί, με τα λιθάρια του χρόνου, της εμπιστοσύνης και της πολλής δουλειάς. Ο Εφήμερος μας έδειξε ότι η απόλυτη δημοσιογραφική ανεξαρτησία ενός ΜΜΕ που θα υπηρετεί μόνο το δημόσιο συμφέρον, δεν είναι ουτοπία αλλά ευτοπία, ότι αυτό που κυνηγούσε δεν ήταν δονκιχωτική φαντασίωση αλλά κάτι που αργά αργά και με πολλές δυσκολίες, έπαιρνε σάρκα και οστά μπροστά του.

Πριν ξεκινήσουμε ξανά, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη ευτοπία, αντικρίζαμε ένα βουνό από προβλήματα κι ερωτηματικά. Είχαμε ουσιαστικά χαμένο ένα μέρος της οικονομικής μας χρηματοδότησης, αφού οι λογαριασμοί του Κώστα ήταν πλέον μη προσβάσιμοι. Είχαμε να διαχειριστούμε την απώλεια ενός πολύ καλού φίλου, ενός ανθρώπου που δούλευε για άλλους 10 και άξιζε για πολύ περισσότερους. Για να καταλάβετε το μέγεθος της ασχετοσύνης μας με το οτιδήποτε εκτός της δημοσιογραφικής λειτουργίας του TPP, δεν γνωρίζαμε καν πού και πώς πληρώνονταν οι σέρβερ. Η απόφαση όμως να συνεχίσουμε ήταν άμεση, πηγαία, τρελή και λογική ταυτόχρονα. Και σταδιακά αρχίσαμε να βγάζουμε άκρη, να ανεβαίνουμε το βουνό των προβλημάτων μας και να χαμογελάμε.

Στις 21 Ιουνίου υποσχεθήκαμε στους αναγνώστες και υποστηρικτές μας ότι θα συνεχίσουμε ακριβώς από εκεί που σταματήσαμε. Ένα μήνα μετά, νιώθουμε ότι ο πρώτος αυτός στόχος επετεύχθη. Είπαμε ότι θα συνεχίσουμε και με μεγαλύτερο πάθος συνεχίζουμε. Παράγουμε πρωτογενές υλικό που ξεπερνάει ή συναγωνίζεται τις περισσότερες εφημερίδες, με πάνω από 60 εντελώς πρωτογενή κείμενα (ρεπορτάζ, συνεντεύξεις και αναλύσεις). Σας είπαμε να μας βοηθήσετε για να σας βοηθήσουμε και ήδη έχουμε ένα παράδειγμα που το «κοινωνικό μας συμβόλαιο» αποδείχτηκε πετυχημένο. Αναδείξαμε την υπόθεση της αίτησης επανεξέτασης της υπόθεσης της Μανωλάδας και με μεγάλη χαρά, είδαμε την ενημέρωση, την κριτική και την κοινωνική αντίδραση που προκλήθηκε να έχουν άμεσα αποτελέσματα, καθώς μόνο λίγες ώρες αργότερα ανακοινώθηκε η ανάκλησή της.

Ιεραρχούμε και παρουσιάζουμε την καθημερινή ειδησεογραφία με έναν διαφορετικό και πιστεύουμε πιο ουσιαστικό τρόπο. Δημοσιεύουμε με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα, τα κύρια άρθρα του TPP (Editorials), για να παίρνουμε θέση συλλογικά ως μέσο, σε ζητήματα που απασχολούν έντονα την ελληνική κοινωνία και να συμβάλλουμε στο δημόσιο διάλογο. Ανεβάσαμε καινούριο επεισόδιο της σατιρικής εκπομπής ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ (και ετοιμάζουμε το επόμενο), δημοσιεύσαμε το νέο τεύχος του «ένθετου» περιοδικού ΖΗΝ, παρουσιάσαμε ένα ειδικό αφιέρωμα για τα δύο χρόνια από το δημοψήφισμα του 2015, ένα ιδιαίτερο αρχείο με τα κείμενα που γράφτηκαν για τον Κώστα (που θα εμπλουτιστεί με τα δικά του κείμενα και θα βρίσκεται μόνιμα στην αρχική μας σελίδα), ενώ συνεχίζουμε τις συνεργασίες με σπουδαία διεθνή ΜΜΕ όπως το The Intercept, το Political Critique και το Project Syndicate.

Ένα μήνα τώρα, αγχωνόμαστε, συγκινούμαστε, γελάμε, παλεύουμε και σχεδιάζουμε την επόμενη μέρα. Οι ζωές μας θυμίζουν την εικόνα από τις «Σημαίες» του Λειβαδίτη. «Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων εμείς καθόμασταν τα βράδια και ζωγραφίζουμε σκηνές από την αυριανή ευτυχία του κόσμου» μας. Έτσι άλλωστε «γεννήθηκαν οι σημαίες» του TPP, για απόλυτη οικονομική ανεξαρτησία από κράτος, τράπεζες και κάθε είδους διαφήμιση, δημοσιογραφική δεοντολογία, ελευθερία. Σημαίες που μπορεί να κυματίζουν μεσίστιες, λόγω του πένθους, αλλά βρίσκονται ψηλά. Και θα συνεχίσουν να βρίσκονται στον ιστό τους, ψηλά, γιατί χωρίς αυτές, το TPP δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης.

Κάνουμε επίσης όνειρα. Στόχος και ιδρυτική αξία του TPP δεν είναι να μένει στάσιμο και να γλείφει τις πληγές του, αλλά να εξελίσσεται, να γίνεται συνεχώς καλύτερο και με την υποστήριξη των αναγνωστών του, να μεγαλώνει. Ήδη έχουμε κάποιες βασικές και εφαρμόσιμες ιδέες για να το κάνουμε αυτό. Θέλουμε να εμπλουτίσουμε το καθημερινό ραδιοφωνικό μας πρόγραμμα με τουλάχιστον μία ώρα παραπάνω.

Θέλουμε επίσης να αναβαθμίσουμε την αγγλική έκδοση, που έχει ήδη αρχίσει να λειτουργεί ξανά, πιλοτικά και από Σεπτέμβριο θα συνεχίσει να μεγαλώνει. Η σελίδα διαφάνειας, ένα από τα πιο πολύτιμα στοιχεία του TPP, η ενημέρωση των μελών δηλαδή για τα οικονομικά στοιχεία του μέσου τους, το «πού πάνε τα λεφτά τους» θα είναι πλήρως ενημερωμένη στις αρχές Αυγούστου. Και τον Σεπτέμβριο, θέλουμε να σας παρουσιάσουμε μία ακόμα καλύτερη εικόνα της ευτοπίας μας, με ακόμα περισσότερο πρωτογενές περιεχόμενο, νέες συνεργασίες και την ελπίδα ότι θα μπορούμε απρόσκοπτοι να επικεντρωθούμε στο δημοσιογραφικό κομμάτι.

Φυσικά όμως, ο βασικός λόγος που το TPP υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει είστε εσείς, οι υποστηρικτές του. Εσείς που μας στηρίξατε τόσο οικονομικά, όσο και ψυχολογικά, με τις συνδρομές και τα μηνύματα σας αντίστοιχα ακόμα και στις πιο δύσκολες και αβέβαιες στιγμές του μέσου. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακόμα αν αυτή η επιπλέον υποστήριξη αρκεί για να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό που κάλυπτε μηνιαίως ο Κώστας μέσω της εταιρείας πληροφορικής και ομιλιών στο εξωτερικό. Ακόμα και στο τέλος του μήνα, του πρώτου ολόκληρου μήνα χωρίς τον Κώστα, δεν θα γνωρίζουμε ακριβώς το πού βρισκόμαστε, καθώς συνεχίζονται οι έκτακτες δωρεές που δεν ξέρουμε αν θα μετατραπούν σε πάγιες. Πιστεύουμε ωστόσο, ότι βρισκόμαστε κοντά, σίγουρα πιο κοντά από όσο φανταζόμασταν τον Ιούνιο.

Το σύνηθες κάλεσμα λοιπόν, προς τους αναγνώστες, είναι απλό. Ενισχύστε μας για να συνεχίσουμε όσο καλύτεροι γίνεται. Όσοι διαβάζετε καθημερινά το TPP και δεν έχετε γίνει ακόμη μέλη των 1101, σκεφτείτε να το κάνετε, με 5 ευρώ το μήνα. Όσοι καταθέτετε ακόμα τις συνδρομές σας στους λογαριασμούς του Κώστα, είναι άμεση ανάγκη να τις αλλάξετε στους λογαριασμούς του TPP που ισχύουν από τον περασμένο Οκτώβριο. Και όσοι έχετε μήνες να ελέγξετε τις συνδρομές σας, να ξοδέψετε λίγα λεπτά για να δείτε μη τυχόν έχουν διακοπεί ακούσια λόγω του συστήματος των τραπεζών ή του Paypal (υπάρχουν μέλη που αμελούν τη συνδρομή τους και το ανακαλύπτουν μήνες μετά). Πιστεύουμε ότι αυτές οι κινήσεις αρκούν για να φτιάξουμε το μέσο που ονειρευόμασταν και ονειρευόμαστε. Μια μικρή, δική μας και δική σας, ευτοπία.

Καλημέρα και καλή τύχη