Tα στοιχεία της τελευταίας έρευνας του ενεργειακού think tank Vaasaett, που φιλοξενεί το ρεπορτάζ του Richard Anderson για το BBC, είναι ενδεικτικά των ανισοτήτων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών:
Οι τιμές του ηλεκτρικού και του φυσικού αερίου δεν έχουν πάψει να αυξάνονται από το 2010, με μικρή εξαίρεση το πρώτο εξάμηνο του 2013. Επειτα από τις τρομακτικές αυξήσεις που είχαν σημειωθεί, ακολούθησε μια μικρή πτώση, με τις τιμές σήμερα να έχουν πάρει ξανά την ανηφορά.
Αυτό που κρίνεται, ωστόσο, περισσότερο ενδιαφέρον είναι οι διαφορές που σημειώνονται από τη μία χώρα στην άλλη:
Η τιμή του ηλεκτρικού στo Ελσίνκι, την πιο φθηνή πόλη μεταξύ των 23 που συμμετείχαν στην έρευνα, είναι 2,5 φορές χαμηλότερη από εκείνη στο Βερολίνο.
Το Βερολίνο, πάλι, εμφανίζεται ως η ακριβότερη πόλη, με το 1/3 επί του συνόλου του λογαριασμού για το ηλεκτρικό να συνιστά αποκλειστικά ενεργειακούς φόρους.
Η Αθήνα βρίσκεται κάτω από το Μ.Ο., με πολύ υψηλότερες τιμές, όμως, από τις φθηνότερες πόλεις.
Τον τελευταίο μήνα, οι τιμές έχουν ανέβει σε 7 ευρωπαϊκές πόλεις, και περισσότερο από όλες στο Λονδίνο, όπου, ωστόσο, το ηλεκτρικό παραμένει σχετικά φθηνό.
Στο ίδιο διάστημα, βέβαια, εχούν σημειωθεί και περικοπές στην τιμή του ηλεκτρικού σε εννέα χώρες. Παραδείγματα η Ουγγαρία, με μείωση της τάξης του 11%, και η Κροατία, με μείωση 6%.
Αντίστοιχες είναι οι αποκλίσεις και στις τιμές του αερίου.
Στη Στοκχόλμη, την ακριβότερη πόλη σε τιμές αερίου, ο λογαριασμός είναι τριπλάσιος εκείνου στο Λουξεμβούργο. Οι υψηλές τιμές της Σουηδίας οφείλονται στο πολύ μικρό μέγεθος της αγοράς αερίου, καθώς μόλις 330.000 νοικοκυριά σε όλη τη χώρα προτιμούν το αέριο.
Η Αθήνα υπερβαίνει ελαφρά το Μ.Ο. των ευρωπαϊκών χωρών.
Οι τιμές από μόνες τους, ωστόσο, έχουν μικρή σημασία αν δεν ενταχθούν σε ένα γενικότερο πλαίσιο:
Οι Ευρωπαίοι που δεν κατορθώνουν να ζεστάνουν επαρκώς το σπίτι τους
Το πόσο ακριβό είναι το ρεύμα ή το αέριο σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα δεν αποτελεί τον πλέον καθοριστικό παράγοντα για το ποιες χώρες θα εμφανίσουν εντέλει μεγαλύτερη συγκέντρωση νοικοκυριών που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν για τα σπίτια τους πλήρη και αποτελεσματική θέρμανση.
Η Βουλγαρία είναι πρώτη μεταξύ των χωρών αυτών: το 47% των κατοίκων δεν κατορθώνει να ζεστάνει επαρκώς το σπίτι του.
Ακολουθούν:
Την ίδια ώρα ο μέσος όρος για την ΕΕ είναι το 11%, ενώ στη Σκανδιναβία το σχετικό ποσοστό είναι μικρότερο από 2%.
Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για την Ελλάδα, αναφορικά με τους κατοίκους που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος.
Στον κατάλογο των χωρών, με υψηλή συγκέντρωση νοικοκυριών με ληξιπρόθεσμες οφειλές, η Ελλάδα έρχεται πρώτη: To ένα τρίτο των Ελλήνων πολιτών αδυνατεί να πληρώσει έγκαιρα τους λογαριασμούς του (32%).
Ακολουθούν:
Ο Μέσος Όρος της ΕΕ είναι το 10%, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο είναι στο 9%.
