Η Γερουσία ενέκρινε την Τετάρτη την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα ώστε να συμπεριλάβει και την έννοια της συναίνεσης στον ορισμό του βιασμού, εναρμονίζοντας έτσι τη γαλλική νομοθεσία με εκείνη πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Μέχρι σήμερα, ο Ποινικός Κώδικας όριζε τον βιασμό ως πράξη διείσδυσης ή στοματικού σεξ που διαπράττεται από κάποιον χρησιμοποιώντας «βία, καταναγκασμό, απειλή ή αιφνιδιασμό», χωρίς να αναφέρεται ρητά η ανάγκη συναίνεσης, γεγονός που υποχρέωνε τους εισαγγελείς να αποδείξουν την πρόθεση βιασμού για να επιτύχουν καταδικαστική απόφαση.
Καθοριστικό ρόλο για την αλλαγή της νομοθεσίας διαδραμάτισε η δίκη των βιαστών της Ζιζέλ Πελικό. Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο πρώην σύζυγός της παραδέχτηκε στο δικαστήριο του Μαζάν, στη νότια Γαλλία, ότι νάρκωνε τη γυναίκα του και στρατολόγησε δεκάδες άνδρες μέσω διαδικτύου για να τη βιάσουν ενώ ήταν αναίσθητη. Τουλάχιστον 35 από τους συγκατηγορούμενους του Ντομινίκ Πελικό αρνήθηκαν τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι συμμετείχαν σε «ερωτικό παιχνίδι» και ότι η Ζιζέλ Πελικό προσποιούνταν την κοιμισμένη. Όλοι τους κρίθηκαν ένοχοι, αλλά οι προσπάθειές τους να αποφύγουν την καταδίκη αποκάλυψαν την «γκρίζα ζώνη» του νόμου.
Ο νέος νόμος, που θα πρέπει να υπογραφεί από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν για να τεθεί σε ισχύ, ορίζει ότι η συγκατάθεση πρέπει να δίνεται «ελεύθερα» και να είναι δυνατόν να ανακληθεί. Επισημαίνει ακόμη ότι «αξιολογείται βάσει των συνθηκών» και «δεν συνάγεται από τη σιωπή ή την απουσία αντίστασης από την πλευρά του θύματος». Με τον νέο ορισμό, οι εισαγγελείς θα μπορούν ευκολότερα να πετυχαίνουν καταδίκες, όπως εξήγησε η νομικός Κατρίν Λε Μαγκερές, η οποία προώθησε τη μεταρρύθμιση. «Προηγουμένως, αν αποδεικνυόταν ότι δεν υπήρχε συναίνεση, αλλά ο δράστης δεν είχε χρησιμοποιήσει βία, καταναγκασμό, απειλή ή αιφνιδιασμό, δεν μπορούσε να κριθεί ένοχος», σχολίασε.