Ο κορονοϊός και ο παγκόσμιος εγκλεισμός έδωσαν την ευκαιρία σε μια σειρά κρατών, από την Ουκρανία ως την Παπούα Νέα Γουινέα, να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις και απαλλοτριώσεις που βλάπτουν ιθαγενείς λαούς και αυξάνουν τη φτώχεια, σύμφωνα με όσα έφερε στο φως η δεξαμενή σκέψης Ινστιτούτο Οκλαντ των ΗΠΑ. Με τις πολιτικές τους, οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών, δε βλάπτουν μόνο ολόκληρες κοινότητες, πολλές από τις οποίες είναι κοινοτικά οργανωμένες και δεν έχουν ούτε είχαν ποτέ τίτλους ιδιοκτησίας, αλλά αυξάνουν και τα προβλήματα που οδηγούν στην κλιματική αλλαγή. Στο Νότιο Ημισφαίριο το μεγαλύτερο ποσοστό της γης είναι δημόσια γη ή κοινοτική χωρίς τίτλους, όπως εξηγεί ο διευθυντής του Ινστιτούτου, Φρεντερίκ Μουσώ. Παηγκοσμίως, οι ιθαγενείς και ντόπιες κοινότητες κατέχουν πάνω από το μισό της γης, αλλά έχουν τίτλους ιδιοκτησίας μόνο για το 10% αυτής.
Στην Παπούα Νέα Γουινέα, που σχεδόν το σύνολο της Γης ανοίκει, χωρίς τίτλους, στις ιθαγενείς κοινότητες, η κυβέρνηση πουλάει εκατομμύρια εκτάρια σε εταιρίες εξορύξεων, καουτσούκ και παραγωγής φοινικέλαιου. Στη Βραζιλία, η καταστροφή του δάσους της βροχής του Αμαζονίου γίνεται με πιο γρήγορους ρυθμούς, υπό τον ακροδεξιό πρόεδρο Μπολσονάρου, που εκμεταλλεύτηκε δεόντως και την περίοδο έξαρσης της πανδημίας. Στην Ουκρανία μπήκε τέλος στο μορατόριουμ που απαγόρευε την πώληση σε ιδιώτες καλλιεργήσιμης γης, ώστε η χώρα να λάβει δάνειο οκτώ δισεκατομμυρίων από το ΔΝΤ. Ολα γιατί «οι κυβερνήσεις πιέζονται να κάνουν επιλογές που βοηθούν τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις, γιατί αλλοιώς δε λαμβάνουν οικονομική βοήθεια. Κι έτσι, θίγονται οι ιθαγενείς κοινότητες, που είναι οι πιστοί φύλακες του περιβάλλοντος».