«Αυτό που συμβαίνει τώρα εξαιτίας του νέου νόμου είναι πολλοί μετανάστες να εκδηλώνουν κατάθλιψη και επιθετικότητα. Πολλοί θέλουν να κάνουν αίτηση για απέλαση, άλλοι θέλουν να κάνουν απεργία πείνας, ενώ υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι σκέφτονται να αυτοκτονήσουν»
«Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένα πάρα πολύ βρώμικο μέρος. Οι μετανάστες που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που αναφέρθηκαν, μπορεί να φτάσουν στην κατάσταση να μουρμουρίζουν και να μιλάν με τον εαυτό τους όλη τη νύχτα.
Κάνω έκκληση σε όλους: Βοηθήστε αυτούς τους ανθρώπους να γλιτώσουν από αυτήν την κόλαση. Οι μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έχουν πάρει απόφαση να ξεκινήσουν απεργία πείνας και να ράψουν τα στόματα τους, μετά την είδηση για το νέο νόμο ο οποίος προβλέπει την μετατροπή του μέγιστου χρόνου εγκλεισμού από 18 μήνες που είναι σήμερα, σε επ’ αόριστον κράτηση.
Είναι πιο επείγον από ποτέ. Ας τους βοηθήσουμε τώρα. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.»
Έτσι κλείνει το κείμενό του ο Ali Mohammadi, ελέυθερος πλέον, μετά από 11 μήνες εγκλεισμού.
Διαβάστε το ολόκληρο στο barikat.gr