Η επέκταση του μέτρου της υποχρεωτικής δημοσιοποίησης της διαφημιστικής δαπάνης εκτός από τις Τράπεζες και στις ΔΕΚΟ και τον ΟΠΑΠ είναι η τυπική είδηση που προέκυψε από την τοποθέτηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη στην Βουλή και στην συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομίας. Η πραγματική είδηση είναι όμως στην παραδοχή του υπεύθυνου για την  ανακεφαλαιοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος σύμφωνα με την οποία θα μπορούν να συνεχίστούν οι πρακτικές πλάγιας δανειοδότησης των Μέσων Ενημέρωσης και το κράτος ή οι κοινωνικοί φορείς απλά …να κοιτάνε.

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Ο Γιάννης Δραγασάκης αποτίμησε την δημοσιοποίηση της διαφημιστικής δαπάνης ως μέτρο διαφάνειας. Όπως είπε η κυβέρνηση οδηγήθηκε εκεί γιατί υφίσταται ένα καθεστώς που «μια τράπεζα δίνει δάνειο σε κάποιο Μέσο, ταυτόχρονα όμως έχει την ευθύνη εξυπηρέτησης του δανείου γιατί αν η διαφήμιση δεν επαρκεί, τότε το Μέσο δεν θα μπορεί να εξυπηρετεί το δάνειο. Άρα δημιουργείται κίνητρο για την τράπεζα να δίνει διαφήμιση στο ίδιο μέσο για  να εξυπηρετεί το δάνειο του».

Συνέχισε λέγοντας πως «έκανα μια ενδεικτική προσεγγιστική προσπάθεια για ένα έτος και προκύπτει το εξής ενδιαφέρον εύρημα: σε πολλές περιπτώσεις η τράπεζα που έδινε τα δάνεια σε ένα συγκρότημα κάλυπτε με τη διαφημιστική δαπάνη και μεγάλο μέρος των τόκων των δανείων ή σε ορισμένες περιπτώσεις και πλήρως». Ο Γ.Δραγασάκης συμπέρανε ότι «οι τράπεζες μπορούν να επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά μια ολόκληρη αγορά που είναι η αγορά των ΜΜΕ. Επομένως να  αλλοιώνουν και τον ανταγωνισμό σε αυτή την αγορά».

«Το ένα συγκρότημα πήρε 1,5 εκ. ευρώ, στο άλλο 1 εκ. ευρώ, στο άλλο 800.000 ευρώ και στο άλλο τίποτε. Με ποιο κριτήριο γίνονται αυτά;» αναρωτήθηκε σημειώνοντας πως «μάλιστα ένας τραπεζίτης μου είπε ότι τους απαλλάσσει και αυτούς από έναν μπελά. Εννοώντας ότι τους απαλλάσσει από πιέσεις, “τι έδωσες εκεί και όχι αλλού..”». Επίσης υποστήριξε ότι η ρύθμιση για την διαφάνεια έχει εχθρούς αφού όπως είπε ««αν κρίνω από κάποια ανώνυμα δημοσιεύματα, ορισμένοι γκρινιάζουν ότι αυτή η ρύθμιση τους δημιουργεί κάποιο πρόβλημα και ότι δυσκολεύει τον ανταγωνισμό».  

Απλά θα κοιτάμε και θα …κρίνουμε

Παρά τα αποκαλυπτικά αυτά στοιχεία όμως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ξεκαθάρισε το εξής: «Η δική μας παρέμβαση εδώ είναι ένας κόκκος άμμου θα έλεγε κανείς σε όλον αυτό τον μηχανισμό. Δεν επιλύει το πρόβλημα. Δημιουργεί όμως μία συνθήκη διαφάνειας. Υποχρεώνει τις τράπεζες τα στοιχεία αυτά να είναι στην δημοσιότητα και ο καθένας θα μπορεί να κρίνει την πολιτική της κάθε τράπεζας».

Μάλιστα ο Γιάννης Δραγασάκης ευθέως δήλωσε:  «Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτη. Αν κάποιος θέλει να κάνει μια πράξη πέρα από τις διατάξεις αυτές, θα μπορεί να το κάνει. Αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει ο νόμος και θα μπορούν οι αρχές με βάση το νόμο αλλά και φορείς της οικονομίας, της αγοράς, της κοινωνίας  να ασκούν έναν έλεγχο». Αναφερόμενος στην πολιτική της κυβέρνησης ο Γιάννης Δραγασάκης σημείωσε ότι «εμείς δεν παρεμβαίνουμε στην πολιτική των τραπεζών. Αν μια τράπεζα θέλει όλη την διαφημιστική δαπάνη της να την βάλει σε ένα έντυπο ή ένα μέσο αυτό είναι δικαίωμά της. Αυτό που ζητούμε είναι να γίνει γνωστό και αν θέλει η τράπεζα μπορεί να δώσει εξηγήσεις για την πολιτική της».

Τέλος αναφέρθηκε στην αποδοχή της λογικής επέκτασης της ρύθμισης τονίζοντας ότι «υπάρχουν και φορείς πέραν των τραπεζών που λόγω όγκου της διαφήμισής τους σίγουρα επηρεάζουν την αγορά και τον τομέα των ΜΜΕ. Πχ ο ΟΠΑΠ θα μπορούσε να το κάνει (σ.σ την δημοσιοποίηση δαπάνης) και με δική του πρωτοβουλία, ή οι επιχειρήσεις ηλεκτρονικού στοιχήματος ή οι ΔΕΚΟ».