Η πτώχευση και η σωτηρία των καναλιών
louketaMME
Η πτώχευση και η σωτηρία των καναλιών.
Η ασύγκριτη ελληνική εμπειρία στις πτωχεύσεις. Η περίπτωση του Alter είναι περισσότερο μπλεγμένη.
Του Γιάννη Αγιάννη
Η ασύγκριτη ελληνική εμπειρία
Η πτώχευση και η σωτηρία των καναλιών
Του Γιάννη Αγιάννη
Στην ιστορία της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης, έχουν πτωχεύσει δύο σταθμοί. Καθώς η συζήτηση για το μέλλον του Alter φούντωσε , είναι χρήσιμο να θυμηθούμε πόσο διαφορετικά αντιμετώπισαν οι κυβερνήσεις την περίπτωση του (πρώτου) Σκάι TV και του Tempo.
Το 1997 ο τότε τηλεοπτικός Σκάι κατέρρευσε, ένα χρόνο μετά την επικράτηση στο ΠΑΣΟΚ και την εκλογή του Κώστα Σημίτη στην πρωθυπουργία. Ο σταθμός δεν έκλεισε όμως , αλλά συνέχισε να λειτουργεί. Ο ιδιοκτήτης του Γιάννης Αλαφούζος αναγκάστηκε να πουλήσει την επιχείρηση και να αποχωρήσει από το προσκήνιο, αποπληρώνοντας τα χρέη. Η επιχείρηση πέρασε στον έλεγχο του Στάθη Τσοτσορού και άλλαξε σταδιακά όνομα. Έχοντας την προφανή υποστήριξη της τότε εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης, συνέχισε να λειτουργεί. Σε αντάλλαγμα την εποχή εκείνη, από την περίοδο της σκληρής κριτικής στον Κ. Σημίτη, ανακαλύπτει και τελικά επιβάλει ως μόδα στην τηλεόραση τα life style δελτία ειδήσεων . Κρίσιμη λεπτομέρεια. Η αδειούχος εταιρεία που είχε τα χρέη σταμάτησε να λειτουργεί και το πολύτιμο έγγραφο της άδειας πέρασε σε μια νέα εταιρεία, υπό την ανοχή της κυβέρνησης και των υπολοίπων ιδιοκτητών τηλεοπτικών σταθμών.
Ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης την εποχή του χρηματιστηρίου και των φιλόδοξων εγχειρημάτων του «Επενδυτή» του Planet, του “Sportime» και της «Εξουσίας» απέκτησε από το Φώτη Μανούση, πρώην γενικού γραμματέα ΥΠΕΧΩΔΕ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, τον τηλεοπτικό σταθμό New Channel. Με την καμπάνια, «ποιο κανάλι βλέπει ο πρωθυπουργός» και παίρνοντας από τον Alpha (τον παλιό Σκάι) το Νίκο Ευαγγελάτο, δημιούργησε το Tempo. Ο σταθμός όμως κατέρρευσε μαζί με το υπόλοιπο συγκρότημα Ανδρουλιδάκη. Από τις εφημερίδες σώθηκε μόνο ο «Επενδυτής», κυκλοφορώντας από νέα εταιρεία ως «Ο κόσμος του επενδυτή», ενώ μετά από χρόνια ο Planet, πέρασε από τον Αθανάσιο Παύλοβιτς, στη Γιάννα Αγγελοπούλου, κι από εκεί στο Ρέστη και στο ΔΟΛ για να γίνει ο σημερινός Βήμα FM. Το ΕΣΡ σε αντίθεση με την περίπτωση του Σκάι, ανακάλεσε την άδεια του Tempo.
Η περίπτωση του Alter είναι περισσότερο μπλεγμένη. Είναι μια εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο, με δάνεια σε μεγάλες τράπεζες, και διαφημιστικές εταιρείες οι οποίες έχουν προαγοράσει χρόνο. Η κυβέρνηση δηλώνει πως είναι ουδέτερη και πάντοτε υπάρχει ο φόβος πως αν κλείσει το Alter , μπορεί να υποστεί σοβαρές ζημιές η τηλεοπτική και η διαφημιστική αγορά.
Η πτώχευση και η σωτηρία των καναλιών
Του Γιάννη Αγιάννη
Στην ιστορία της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης, έχουν πτωχεύσει δύο σταθμοί. Καθώς η συζήτηση για το μέλλον του Alter φούντωσε , είναι χρήσιμο να θυμηθούμε πόσο διαφορετικά αντιμετώπισαν οι κυβερνήσεις την περίπτωση του (πρώτου) Σκάι TV και του Tempo.
Το 1997 ο τότε τηλεοπτικός Σκάι κατέρρευσε, ένα χρόνο μετά την επικράτηση στο ΠΑΣΟΚ και την εκλογή του Κώστα Σημίτη στην πρωθυπουργία. Ο σταθμός δεν έκλεισε όμως , αλλά συνέχισε να λειτουργεί. Ο ιδιοκτήτης του Γιάννης Αλαφούζος αναγκάστηκε να πουλήσει την επιχείρηση και να αποχωρήσει από το προσκήνιο, αποπληρώνοντας τα χρέη. Η επιχείρηση πέρασε στον έλεγχο του Στάθη Τσοτσορού και άλλαξε σταδιακά όνομα. Έχοντας την προφανή υποστήριξη της τότε εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης, συνέχισε να λειτουργεί. Σε αντάλλαγμα την εποχή εκείνη, από την περίοδο της σκληρής κριτικής στον Κ. Σημίτη, ανακαλύπτει και τελικά επιβάλει ως μόδα στην τηλεόραση τα life style δελτία ειδήσεων . Κρίσιμη λεπτομέρεια. Η αδειούχος εταιρεία που είχε τα χρέη σταμάτησε να λειτουργεί και το πολύτιμο έγγραφο της άδειας πέρασε σε μια νέα εταιρεία, υπό την ανοχή της κυβέρνησης και των υπολοίπων ιδιοκτητών τηλεοπτικών σταθμών.
Ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης την εποχή του χρηματιστηρίου και των φιλόδοξων εγχειρημάτων του «Επενδυτή» του Planet, του “Sportime» και της «Εξουσίας» απέκτησε από το Φώτη Μανούση, πρώην γενικού γραμματέα ΥΠΕΧΩΔΕ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, τον τηλεοπτικό σταθμό New Channel. Με την καμπάνια, «ποιο κανάλι βλέπει ο πρωθυπουργός» και παίρνοντας από τον Alpha (τον παλιό Σκάι) το Νίκο Ευαγγελάτο, δημιούργησε το Tempo. Ο σταθμός όμως κατέρρευσε μαζί με το υπόλοιπο συγκρότημα Ανδρουλιδάκη. Από τις εφημερίδες σώθηκε μόνο ο «Επενδυτής», κυκλοφορώντας από νέα εταιρεία ως «Ο κόσμος του επενδυτή», ενώ μετά από χρόνια ο Planet, πέρασε από τον Αθανάσιο Παύλοβιτς, στη Γιάννα Αγγελοπούλου, κι από εκεί στο Ρέστη και στο ΔΟΛ για να γίνει ο σημερινός Βήμα FM. Το ΕΣΡ σε αντίθεση με την περίπτωση του Σκάι, ανακάλεσε την άδεια του Tempo.
Η περίπτωση του Alter είναι περισσότερο μπλεγμένη. Είναι μια εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο, με δάνεια σε μεγάλες τράπεζες, και διαφημιστικές εταιρείες οι οποίες έχουν προαγοράσει χρόνο. Η κυβέρνηση δηλώνει πως είναι ουδέτερη και πάντοτε υπάρχει ο φόβος πως αν κλείσει το Alter , μπορεί να υποστεί σοβαρές ζημιές η τηλεοπτική και η διαφημιστική αγορά.