Σε άρθρο του στο Politico, ο Μ. Τσαβούσογλου επιτέθηκε και πάλι στην Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ προκάλεσε και τις ευρωπαϊκές δυνάμεις σχετικά με τις εξορύξεις της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο. Υποστήριξε ότι παρά τις προσπάθειες που έχει καταβάλει η Άγκυρα δεν έχει βρει πρόσφορο έδαφος για συζητήσεις και για τον λόγο αυτό θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα εθνικά τους δικαιώματα και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων.
«Στην κοινή μας συνέντευξη Τύπου στην Άγκυρα στις 6 Ιουλίου, ο Josep Borrell, επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, σημείωσε ότι “η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια βασική περιοχή για την Ευρώπη”. Λοιπόν, είναι και για εμάς. Έχουμε τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μαξιμαλιστικοί και μονομερείς ισχυρισμοί από την Ελλάδα και τους Ελληνοκύπριους παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα τόσο της Τουρκίας όσο και των Τουρκοκυπρίων. Αυτό είναι απαράδεκτο. Επανειλημμένως, εκφράσαμε την ετοιμότητά μας για διάλογο για εξεύρεση δίκαιης και ειρηνικής λύσης, όπως εξάλλου και οι Τουρκοκύπριοι» Δυστυχώς, η απάντηση ήταν η εχθρότητα προς την Τουρκία και την “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Αυτό δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε τις δραστηριότητες γεώτρησης και εξερεύνησης στην Ανατολική Μεσόγειο για την προστασία των εθνικών μας συμφερόντων και των ίσων δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων».
Ο Τσαβούσογλου ανέφερε ότι «ως υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ, η Τουρκία μοιράζεται πολλά από τα στρατηγικά συμφέροντα και τους στόχους του ευρωπαϊκού μπλοκ», προσθέτοντας ότι «η ΕΕ έχει ανάγκη από εποικοδομητικές στρατηγικές που θα έχουν ως προτεραιότητα λύσεις που θα αποβαίνουν προς όφελος τόσο της ίδιας όσο και της Τουρκίας (win-win), αντί να προχωρεί σε αντιδραστικά βήματα χάρις της αλληλεγγύης και των κοντόφθαλμων προσδοκιών ορισμένων κρατών».
Αναφερόμενος στον εμφύλιο στη Λιβύη, όπου η Τουρκία έχει πάρει ξεκάθαρη θέση και υποστηρίζει τα στρατεύματα της λεγόμενης Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του αλ Σάρατζ, τόνισε πως η Τουρκία υποστηρίζει μια νόμιμη κυβέρνηση, σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο και τη Ρωσία.
«Έχει παρέλθει περισσότερο από ένα χρόνο από τότε που ο πολέμαρχος Χαλιφά Χαφτάρ και οι δυνάμεις του ξεκίνησαν μια επίθεση εναντίον της νόμιμης, αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης της χώρας στην Τρίπολη. Χωρισμένη πια η Λιβύη με διαφορετικές χώρες να υποστηρίζουν διαφορετικές πλευρές στην υπάρχουσα σύγκρουση, η ΕΕ δεν κατάφερε να καταλήξει σε συντονισμένη δράση βάσει των βασικών της αξιών.
Αυτός ο πολέμαρχος, που χρηματοδοτείται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και υποστηρίζεται από την Αίγυπτο και τη Ρωσία, υπονομεύει την προοπτική διαρκούς ειρήνης και σταθερότητας. Παρόλο που η πολιτοφυλακή και οι μισθοφόροι εξακολουθούν να ενισχύονται έντονα, η επιχείρηση Irini της ΕΕ στη Μεσόγειο ουσιαστικά τιμωρεί τη νόμιμη κυβέρνηση.
Το να αφήσεις τη Λιβύη στο έλεος ενός πολέμαρχου ήταν, και παραμένει, ένα τεράστιο λάθος. Η βοήθεια της Τουρκίας προς την νόμιμη κυβέρνηση στη Λιβύη, τόσο σε επίπεδο τεχνικής, όσο και σε επίπεδο εκπαίδευσης, κατόπιν υποβολής αιτήματός της, επέφερε άμεσες αλλαγές, αυξάνοντας τη βιωσιμότητα των διπλωματικών προσπαθειών όπως η Διάσκεψη του Βερολίνου. Χωρίς τη βοήθειά μας, η Τρίπολη θα είχε πέσει στα χέρια μιας συμμαχίας, αποτελώντας μια μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή – με επιπτώσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αντί να συμπορεύεται με την Τουρκία, είδαμε έναν παραδοσιακό σύμμαχο και έναν ευρωπαϊκό εταίρο τη Γαλλία – η οποία υποστηρίζει τον Haftar – να κάνει ψευδείς ισχυρισμούς σχετικά με ένα περιστατικό που αφορά το πολεμικό του πλοίο και τα τουρκικά πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο. Όταν οι ισχυρισμοί αυτοί δεν επιβεβαιώθηκαν από το ΝΑΤΟ, το Παρίσι αποσύρθηκε από μια σημαντική επιχείρηση συμμαχίας».