«Γνωστός μου με προέτρεψε και πήγαμε φιλικά. Δεν με προέτρεψε να γίνω μέλος, απλά πήγα για την κοινωνική συναναστροφή. Από τον Μάρτιο 2004 μέχρι το φθινόπωρο 2004 πήγαινα κάθε Σάββατο. Παράλληλα ο φίλος μου μού έδινε εκλογικό υλικό, ώστε να έχω καλύτερη συγκρότηση. Επειδή δεν ήμουν μέλος δεν μπορούσα να βρίσκομαι σε όλους τους χώρους των γραφείων. Έτσι πήγαινα τα Σάββατα και περιοριζόμουν στην κουζίνα και στο εντευκτήριο. Μέχρι το φθινόπωρο του 2004 αυτά. Μετά παρευρέθηκα σε εκδήλωση για τον Παύλο Μελά και άρχισαν τότε να με βλέπουν σαν εκολαπτόμενο μέλος της Χ.Α., άλλαξε τότε η συμπεριφορά τους. Μου συμπεριφέρονταν στρατιωτικά, με χαιρετούσαν στρατιωτικά» σημείωσε η μάρτυρας όταν ερωτήθηκε πως ήρθε σε επαφή με την οργάνωση.
«Μέλος έγινα αφού απέδειξα την πίστη μου»
Ως προς την αλλαγή στάσης της οργάνωσης απέναντι της η μάρτυρας δήλωσε ότι «απλά θεώρησαν ότι πρέπει να αλλάξω πλέον συμπεριφορά, όπως αυτοί απέναντί μου. Στην εκδήλωση ο Παναγώταρος μού είπε εύγε, ότι θα γίνω καλός συναγωνιστής. Άρχισα λοιπόν να χαιρετώ και εγώ τους ανώτερους στρατιωτικά. Μέλος έγινα αφού ολοκλήρωσα και τους πυρήνες, τον Μάρτιο 2005, αφού απέδειξα την πίστη μου στην Χ.Α. κατά τους ίδιους. Λίγους μήνες κράτησε αυτή η δοκιμασία, των πυρήνων. Μαθαίναμε την ιστορία της Χ.Α., του ναζιστικού κινήματος, τις αρχές του εθνικοσοσιαλισμού στις βάσεις της Αρχαίας Ελλάδας, τις αρχές της ελληνικής φυλής. Άλλοι, όχι εγώ, πήγαν και σε σωματικές ασκήσεις. Ο Ν. Κωνσταντίνου, ο Μισιάκας, ο Ζαφειρόπουλος, Γεωργακάκης Γεώργιος και ο Κασιδιάρης μας έκαναν τα ιδεολογικά μαθήματα».
Ερωτούμενη αν τους μοίραζαν ιδεολογικά έντυπα για την ιδεολογική τους καθοδήγηση, η μάρτυρας υποστήριξε ότι τους έδιναν, το «ο Αγών μου» του Χίτλερ, βιβλία του Μιχαλολιάκου, περιοδικά και την εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» που ήταν τότε 15ήμερη, καθώς και την εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος που, όπως σχολίασε ο μάρτυρας, «τότε χρησιμοποιούσε η Χ.Α».
«Δοκιμασία των πυρήνων»
Μετά την «δοκιμασία των πυρήνων» η μάρτυρας υποστήριξε ότι άλλαξαν πολλά πράγματα, καθώς πέρασε σε άλλο στάδιο ως μέλος. «Το καλοκαίρι του 2005. Τότε πλέον θεωρούμαστε δόκιμα μέλη. Μας δόθηκαν ταυτότητες, παραλληλόγραμμες, λίγο μεγαλύτερες από την αστυνομική, με τον μαίανδρο σε κόκκινο χρώμα, ονοματεπώνυμο και αριθμό και την ένδειξη “Δ”, δηλαδή δόκιμος, το πιο χαμηλό επίπεδο κάποιου που βρίσκεται στη Χ.Α.» δήλωσε συγκεκριμένα.
Ερωτούμενη αν γινόταν άλλου τύπου εκπαίδευση απάντησε θετικά, ωστόσο είπε ότι δεν μπορούσε να λάβει μέρος σε αυτές γιατί όπως της είχαν πει «η ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού δεν το επιτρέπει για μία γυναίκα». «Από ομιλίες μεγάλων στελεχών ενώπιων μου, ότι γίνονταν νυχτερινές πεζοπορίες σε βουνά γύρω από την Αθήνα, ιδεολογικός προσανατολισμός μαζί με πεζοπορίες, αναρριχήσεις, καταρριχήσεις, με μαχαίρια, μαθήματα σφαγής, εξουδετέρωσης εχθρού. Ήμουν παρών όταν ο Μίχος ακύρωσε ένα μάθημα σφαγής, πώς να χρησιμοποιούν τα μαχαίρια, χτυπώντας στις αρτηρίες κ.λπ.»
*Σημεία της κατάθεσης όπως τα κατέγραψε η ροή του Golden Dawn Watch