«Δεν χρειάζεται κανείς να πάει στον Παναμά για να 'κρύψει' χρήματα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Σρουτι Σαχ, αντιπρόεδρος προγραμμάτων της Διεθνούς Διαφάνειας, μιας οργάνωσης ενάντια στη διαφθορά. «Υπάρχει δυνατότητα σε κάθε πολιτεία των ΗΠΑ».
Eπιμέλεια: Θέα Μανούρα
Ο Ντέιβιντ Γκέφεν, μεγιστάνας της μουσικής βιομηχανίας και συνιδρυτής του κινηματογραφικού στούντιο Dreamworks μαζί με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ αναφέρεται στα Panama Papers, όπου, όμως, κανένα «μεγάλο όνομα» πολιτικός, μεγαλοεπιχειρηματίας ή μεγάλη τράπεζα- δεν συνδέεται με το σκάνδαλο.
«Υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί, αλλά δεν είναι παρά απλοί ιδιώτες, δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Μαρίνα Γουόκερ Γκεβάρα, η υποδιευθύντρια του International Consortium of Investigative Journalists που συντόνισε τη δημοσιογραφική έρευνα επί των 11,5 εκατομμυρίων αρχείων που διέρρευσαν.
«Σε καμιά περίπτωση δεν είναι οι ΗΠΑ η αθώα περιστερά της χρηματοπιστωτικής διαφάνειας. Η χώρα δεν εξαιρείται του συστήματος offshore. Μάλιστα είναι σημαντικός παίκτης», υποστηρίζει η Μαρίνα Γουόκερ Γκεβάρα.
Η απουσία των ΗΠΑ από τα Panama Papers εξηγείται καταρχήν από μία διστακτικότητα των Αμερικανών να στραφούν προς μία μακρινή και ισπανόφωνη χώρα, τη στιγμή που είναι διαθέσιμες πιο βολικές επιλογές.
«Οι Αμερικανοί έχουν τόσους φορολογικούς παράδεισους να επιλέξουν…», αναφέρει, στο ίδιο μήκος κύματος, ο Νίκολας Σάξον, γράφοντας στο βιβλίο «Φορολογικοί Παράδεισοι. Έρευνα για τις καταστροφικές συνέπειες του νεοφιλελεύθερου χρηματοπιστωτικού συστήματος».
Παραδείγματος χάριν, το Delaware δίνει δυνατότητα σε πολλές εικονικές εταιρείες να δημιουργηθούν, λόγω ενός πολύ «έξυπνου» εταιρικού δικαίου.
Επίσης, στο Wyoming , μπορούν να συσταθούν εταιρείες, έναντι λίγων εκατοντάδων δολαρίων, χωρίς να χρειάζεται να αποκαλυφθεί ποιος στην πραγματικότητα κρύβεται πίσω από αυτές.
Μερικά χρόνια πριν, ο γερουσιαστής της Λουιζιάνα, William Jeffesron, είχε δημιουργήσει οκτώ διαφορετικές εταιρείες-κέλυφος για να κρύψει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για δωροδοκία, αναφέρει ο Σρούτι Σαχ. Το να δημιουργήσεις εταιρείες-κέλυφος είναι πιο εύκολο και από το να εκδώσεις κάρτα βιβλιοθήκης, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Σρούτι Σαχ.
Επομένως, μπορεί τα Νησιά Κέιμαν και οι βρετανικές Παρθένες Νήσοι, γειτονικοί και αγγλόφωνοι φορολογικοί παράδεισοι, να είναι οι πιθανές επιλογές για τους Αμερικανούς, όμως στην πραγματικότητα, οι Αμερικανοί που θέλουν να διατηρήσουν κρυφές τις δραστηριότητές τους, δεν χρειάζεται να απομακρυνθούν από τη χώρα τους.
Ακόμη χειρότερα οι αμερικανικές τράπεζες είναι μεν υποχρεωμένες «να γνωρίζουν τους πελάτες τους», αλλά μπορούν να παρακάμψουν αυτήν την υποχρέωση και να ανοίξουν λογαριασμό στο όνομα μίας εξωχώριας εταιρείας, εξασφαλίζοντας πλήρη διακριτικότητα για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες.
Πηγές: Γαλλικό Πρακτορείο, Guardian