Ισπανία – Ελλάδα – Δημοκρατία

Rollercoaster   "Hoi Polloi"



Οι καταλήψεις  των πλατειών από τους πολίτες σε ολόκληρη την Ισπανία, εξαπλώθηκε στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πρόκειται  για ένα κίνημα βάσης, που ζητά αληθινή δημοκρατία, ένα κίνημα των πολλών – με την αρχαία ελληνική σημασία ( Hoi Polloi, που λένε κι οι Αγγλοσάξωνες). Δεν είναι απολίτικο, αλλά ούτε και κομματικό – όπως άλλωστε και η προστασία και το βάθεμα της δημοκρατίας. Πρόκειται για πολίτες που αισθάνονται προδομένοι από τις ελίτ που κυβερνούν στην πολιτική και τα ΜΜΕ, που νιώθουν έρμαιοι όσων  θησαυρίζουν στις τράπεζες  και τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Αγανακτούν πλέον με τον παρηγορητικό  μύθο του κυρίαρχου ψηφοφόρου, που γίνεται  βασιλιάς την Κυριακή και ενδεής σκλάβος ή ενδοτικός άνεργος όλες τις υπόλοιπες μέρες. Καταγγέλουν τη δήθεν πραγματιστική νεοφιλελεύθερη οικονομία, που στην πράξη έχει πολύ λιγότερη κοινωνική κινητικότητα κι από την φεουδαρχική νεοκουνφουκιανή Κίνα – εκεί τουλάχιστον η πολιτική εξουσία διανέμονταν αξιοκρατικά με φιλολογικές εξετάσεις! Αλλά και με την κατάντια της Ε.Ε. έχουν πλέον πολύ μεγάλο πρόβλημα οι εξεγερμένοι πολίτες. Αντί να πιέζει για παιδεία-υγεία-βασικό εισόδημα-ελευθερίες για όλους, αφήνει αυτά τα δήθεν δευτερεύοντα στις εθνικές κυβερνήσεις, ενώ ταυτόχρονα τους δένει και  τα δύο  χέρια για να προστατέψει το πρωτεύον, το χρηματοπιστωτικό καζίνο: Ένα τέρας,  που εδώ και καιρό, μόνο ονομαστική σχέση έχει με τη χρηματοδότηση της παραγωγής και της ανάπτυξης.

Ναι, ίσως είμαστε μουδιασμένοι, ζαλισμένοι από την ένταση και την ταχύτητα των πραγμάτων, από το γκρέμισμα βεβαιοτήτων και από την απίστευτη επιτάχυνση στο λούνα-παρκ της πολιτικής μας ζωής. Αλλά μόνο σε ένα τέτοιο ιλιγγιώδες λούνα-παρκ, καταλαβαίνεις εντέλει ποιά είναι η αληθινή δημοκρατία και πόσο ενοχλητική και άβολη είναι για τους εχθρούς της. Τότε είναι που μπορείς να πάρεις την ευθύνη για τις στροφές, να ψάξεις για μια νέα ιδέα, να χαρείς τη διαδρομή. Θέλουν να τραβήξουμε κουπί; Ναι, αλλά μόνο αν πάρουμε την πολιτεία  στα χέρια μας.

Η.Μ.